گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: رویا تفتی شاعر، با انتقاد از وضعیت پخش و توزیع کتاب شعر به هنرآنلاین گفت: پس از انتشار مجموعه شعر «اقلیم داغ» در سال ۹۷، یک کتاب شعر دیگر آماده چاپ کردم که اشعار بلند و کوتاه را دربرمی‌گیرد. با مضامینی هم‌چون زندگی، مرگ، عشق، جنگ و اجتماع. تجربه‌های جدیدی هم داشته‌ام که حتی ممکن است گاهی به ضد شعر هم منجر شده باشد. فعلا هنوز با ناشری صحبت نکرده‌ام. گویا ناشران به سختی مجموعه شعر می‌پذیرند و پخشی‌ها هم مدتی‌ است اقبالی نشان نمی‌دهند.

شاعر مجموعه «سفر به انتهای پر» ادامه داد: یک زمانی حداقل از تیراژ کتاب خبر داشتیم ‌ولی الان همه چیز در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. نمی‌شود از ناشر هم توقع داشت با این وضعیت متزلزل اقتصادی و گران شدن لحظه به لحظه‌ کاغذ، مانند گذشته عمل کند. گرچه آن موقع هم بودند ناشرانی که کتاب شاعران جوان را با هزینه‌ خود شاعر چاپ می‌کردند و مسئولیتی در قبال پخش از خود نشان نمی‌دادند.

او با بیان این که مخاطب قبل از بروز فضای مجازی بیشتر مشتاق شعر بود و کنجکاو که مثلا فلان شاعر در مجموعه‌ بعدی‌ چه تجربه‌هایی کرده، افزود: البته خیلی خوب است که فضای مجازی امکان معرفی و ارائه را به طور یکسان در اختیار همه قرار داده است اما در مقابل هم هر فردی هر چیزی را به‌عنوان شعر منتشر می‌کند که باعث سردرگمی مخاطب و انحرافاتی شده است. به‌طورکلی دنیا بعد از نت وارد سازوکار جدیدی شده و بستگی دارد که چگونه استفاده‌ بهینه از آن ببریم. تا قبل از اینترنت نمایشگاه کتاب، محلی بود برای برخورد با آثار جدید و دیدار با شاعران. اکنون فضای مجازی همه را به هم وصل کرده و آن اشتیاق را از بین برده، بعد از بروز کرونا که دیگر همان امکان هم وجود ندارد.

شاعر مجموعه «رگ‌هایم از روی بلوزم می‌گذرند» تصریح‌کرد: اما هنوز معتقدم شعر طرفداران خود را دارد؛ افراد حرفه‌ای که در پی شعر جدی هستند هر چقدر هم جریاناتی بخواهند شعر به بیراهه برود آن را پیدا می‌کنند و می‌خوانند. این روزها مردم خسته‌اند و شاید به‌دنبال مطالعات آسان‌تر. برای همین، به نظر می‌رسد داستان طرفدار بیشتری دارد تا شعر، که ذهن را بیشتر درگیر می‌کند. شعر تخصصی‌تر شده و کمتر خوانده می‌شود.

تفتی با ابراز تعجب از برخورد ناشران برای چاپ مجموعه شعر، اظهارداشت: در این حوزه هم دچار افراط و تفریط هستیم. زمانی چند ناشر به شکل عجیبی مجموعه شعر به بازار عرضه می‌کردند تا حدی که این وفور باعث شعرزدگی شد. شاعر و مخاطب در این بازار غرق می‌شدند. این وفور این موضوع را به ذهن متبادر می‌کرد که شعر گفتن و انتشار آن آسان است. حال ناشران به‌سختی قبول می‌کنند مجموعه شعری را بپذیرند. در این میان البته هستند ناشرانی که هنوز شعر منتشر می‌کنند، اما نه از همه شاعران. آن‌ها جریاناتی را دنبال می‌کنند و به شعر خط می‌دهند.

او با این توضیح که شعر به‌غیر از فرمت کتاب در قالب نشریه کاغذی و الکترونیکی نیز فرصت انتشار دارد، اضافه‌کرد: در فرمت نشریه الکترونیک و کاغذی خیلی‌ها درخواست شعر دارند برای انتشار و شعر روی زمین نمی‌ماند؛ علی‌رغم این که در این وانفسا پرداختن به حوزه‌ فرهنگ قابل تقدیر است، ولی متاسفانه غالب این نشریات انگار چندان دغدغه‌ کیفیت ندارند. به‌فرض، من به‌عنوان شاعر، معیاری دستم نمی‌آید و باعث خوشحالی‌ام نمی‌شود از این که شعرم مجال چاپ پیدا کرده، چون کارشناسی نیست که به‌لحاظ کیفی آن را بررسی کرده باشد. این نشریات موجب شده‌اند شعر بسیاری از شاعران جوان منتشر شود بدون این که کارشناسی شود و از فیلتری بگذرد تا حداقل شاعر مسیر خود را پیدا کند.