گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: داوود فتحعلیبیگی نویسنده و پژوهشگر، با این توضیح که کتاب «نقل و نقالی از نگارش تا نمایش» بهزودی از سوی انتشارات نمایش منتشر میشود به هنرآنلاین گفت: سالها بهعنوان معلم در برخی دانشکدههای تئاتر مانند سوره و دانشگاه آزاد درسهای نمایش ایرانی را تدریس میکردم از شیوههای اجرا، کارگاه نمایش ایرانی تا مباحث دیگر. لازم دیدم کتاب درسی پژوهشی در این رابطه وجود داشته باشد.
او با بیان این که در کتاب خیلی به مبحث تاریخی نپرداختهام، ادامه داد: همانگونه که از عنوان آن مشخص است از (نگارش تا نمایش)، هم شیوه قصهپردازی در کتابهای بهاصطلاح مرجع نقالی را بررسی کردهام و هم شیوه اجرا مطابق آنچه از زندهیاد مرشد ترابی و زندهیاد مرشد سعیدی یاد گرفتهام ارائه شده است.
فتحعلیبیگی «نقل و نقالی از نگارش تا نمایش» را کتابی آموزشی دانست و افزود: اگر علاقهمندی بخواهد نقل و نقالی یاد بگیرد این اثر میتواند برایش راهگشا باشد؛ ولی برای پختگی نیازمند معلمی است که سابقه کار داشته باشد تا بتواند اصول را بهخوبی آموزش دهد.
او در پاسخ به این پرسش که کتابی که تالیف کرده چه تفاوتی با دیگر متون موجود در بازار نشر دارد، اظهارداشت: نکته اینجاست هر نویسنده و پژوهشگری از دیدگاه خودش مبحثی را بررسی میکند و مینویسند. احساس من این بود دو سه نمونه کتاب موجود با این محوریت کاربردی نیستند. یکسری اطلاعاتی ارائه داده شده ولی بهصورت عملی نمیتواند الگو قرار بگیرد و مخاطب شروع کند به تمرین.
فتحعلیبیگی که تجربیات بیش از بیست سال را در کتاب مکتوب کرده، گفت: مطالب کتاب از زمانی که کارگاهی را با زندهیاد مرشد ترابی در اداره تئاتر برای دانشجویان رشته تئاتر برگزار کردیم تا کنون را در برمیگیرد. مرشد ترابی بهشیوه سینهبهسینه نقل میگفت. پس از چندین جلسه حضور در کارگاه او، جلسهای را ضبط کردم و در خانه پیاده کردم و به تمرین آن پرداختم تا سر کلاس نقل بگویم. همین رویه را در کلاسهای دیگر پی گرفتم ولی متوجه شدم روش سینهبهسینه دیگر جوابگو نیست. در نتیجه شروع کردم به آنالیز کردن شیوه مرشد ترابی و جزییات نقل را استخراج کردن. سپس طی یک دوره سه چهار ساله کارگاههای متعددی گذاشتم و جزییات نقل را گفتم. پس از هشت جلسه میرسیدیم به طومار که در این مقطع کل مجموعه گفته شده بود. نخست داستانی گفته میشد و شرکتکنندگان قدم به قدم با این حوزه آشنا میشدند اول قطعه ساده میگفتند بعد حکایت سعدی را از زبان یکی از شخصیتها به زمان گذشته و حال مینوشتند. شیوه تمرینی بود تا در نهایت براساس طومار نقلی گفته شود که مرحله تکمیلی محسوب میشد.
او اضافهکرد: اگر دانشآموزان را ترغیب کنیم که تجربه هنر نقالی در مدرسه داشته باشند و در مسابقههای هنری شرکت کنند در رشد و اعتمادبهنفس آنها تاثیرگذار است. به همین علت معتقدم همه بچهها باید این شیوه قصهگویی را یاد بگیرند تا در رشد شخصیتی آنها تاثیر مثبتی داشته باشد.
فتحعلیبیگی نمایشنامهای را نیز با عنوان «مامور خیابان ۹۲» به سفارش اداره هنرهای نمایشی حوزه هنری نوشته که در رابطه با داعش است و از سوی انتشارت سوره مهر منتشر خواهدشد.