گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: نصرتالله مسعودی، شاعر و بازیگر و کارگردان تئاتر با این توضیح که مجموعه شعر «گزارههای سرگردانی» را در انتشارات ترانه پدرام اصفهان در دست چاپ دارد به هنرآنلاین گفت: اشعار جز یکی دو شعر که آنها هم بازنویسی شدهاند بقیه سرودههای سالهای اخیر هستند. کتاب حاوی ۳۴ شعر سپید بلند و کوتاه با مضامین اجتماعی و عاشقانه است.
او با بیان این که چند کتاب در زمینههای مختلف آماده نشر دارد، افزود: با توجه بهشرایط گرانی کاغذ، مسایل مالی ناشران و وضعیت نابسامان فضای مجازی فعلا تصمیمی برای چاپ کتاب ندارم. اوضاع و احوال شعر بهدلیل وجود فضای مجازی به هم ریخته است. برخی از راه میرسند و میخواهند یکشبه به (نامی) برسند که البته به آب در هاون کوبیدن مبادرت میکنند و باعث سردرگمی مشتاقان شعر هم میشوند؛ مثلا فردی خود را شاعر (پساکلمه) معرفی میکند در حالی که ابزار شعر کلمه است. بهقول مالارمه شاعر فرانسوی، شعر رستاخیز کلمه است. البته شکلوفسکی این موضوع را توسعه داد و تئوریزه کرد و او را واضع این اصطلاح میدانند. محمدرضا شفیعیکدکنی هم با همین عنوان کتابی در زمینه صورتگرایان روسی و برخی مفاهیم دیگر منتشر کرد که اگر اشتباه نکنم به چاپ سیزده و چهارده هم رسیده است. حالا من ماندهام که پساکلمه دیگر چه صیغهای است. شعر پساکلمه یعنی چی؟ اگر قصد برخی صداهاست مثل خش خش، که صدای شی است و به آن «نام آوا» میگویند مثل خش خش یا قوقولی قوقو، اینها برای سرایش شعر ظرفیتی ندارند، دارند؟ شاید برای برخی کارکرد داشته باشند اما به درد دنیا و آخرت شعر نمیخورند.
مسعودی با تاکید بر این که برخی میخواهند معروف شوند حتی اگر شده رنگ سرشان را قرمز کنند که دیده شوند، ادامه داد: اینها اگر آثار شاعران بزرگی چون حافظ، سعدی، مولانا و ... ریتسوس، نرودا، لورکا و ... را خوانده بودند شاید چنین رویکردی به شعر و ادبیات نداشتند. تاریخ در همه زمینهها سره را از ناسره جدا میکند؛ تاریخ در پروسه آگاهسازی هیچ گذشتی ندارد. سرانجام به نفع گالیله کلاه از سر بر میدارد و احترامآمیز میگوید زمین دور خورشید میچرخد. متاسفانه اکثر قریب به اتفاق ناشران نیز و البته نه همه تحتتاثیر شرایط کنونی دنبال پول باد آورده هستند.
او با بیان این که مجموعه شعر «بوی پیراهنت را پست نکردی» که سال گذشته توسط انتشارات پریسک خرمآباد چاپ شد بهزودی در قالب چاپ دوم منتشر میشود، اظهار داشت: این کتاب قرار بود با عنوان «آه فاریانا» منتشر شود که به دلایلی نام آن تغییر کرد. تصمیم دارم در شرایط مناسب مجموعه مقالاتی که طی سالها در مورد من نوشته شده را نیز گردآوری کنم تا در قالب کتاب منتشر شود. همچنین پایاننامه دکترایم را با عنوان «بررسی جامعهشناختی کیفیت زندگی معلمان و رویکرد سیاسی آنان» را که بارها بازخوانی و بازنویسی کردم را در فرصتی مناسب به چاپ برسانم.
«خانه روشنی» اثر زندهیاد غلامحسین ساعدی آخرین تئاتری است که مسعودی کارگردانی کرد و بهدلیل همهگیری کرونا فعلا برنامهای در این زمینه ندارد تا با بهبود وضعیت تزریق واکسن دوباره نظارهگر صحنه تئاتر باشد.
نصرتالله مسعودی دکترای جامعهشناسی سیاسی دارد. نمایشنامههای «وقتی گیاهها گریه میکنن» و «صدای سیمره» و مجموعه شعرهای «به لهجه برگ، به بام آبان»، «کی برمیگردی پارمیدا؟»، «شمایل گردان»، «ما همچنان ترانه خواندیم» مشترک با نسرین جافری، «بوی دست حوا»، «چقدر شبیه هماند این دوستت دارمها»، «الواح عاشقانه»، «حیف که این سفر در انتهای هیچ بوسهای به پایان نمیرسد»، «جنون که در نمیزند عزیز دلم»، «کمی جنون کم دارم»، «به سبک خودم دوستت دارم» و «بوی پیراهنت را پست نکردی» از آثار منتشرشده اوست.