گروه فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: رمان «ساکن خیابان بهشت» نوشته مریم رجبی، بهمن ماه سال ۱۳۹۹ از سوی انتشارات هیلا منتشر شد. راوی این داستان شانزده فصلی، یک پزشک زن است که در اداره پزشکی‌قانونی مشغول به کار است. مشکلات و سختی‌های دوران کودکی‌اش بر سال‌های بزرگ‌سالی او تاثیر می‌گذارند. این زن در زمان حال، به‌خاطر شغلی که در پزشکی‌قانونی دارد با آدم‌های مختلفی روبه‌روست و مشکلات متنوعی را به چشم می‌بیند.
مریم رجبی نویسنده این کتاب به هنرآنلاین گفت: حدود بیست سال است نوشتن را آغاز کرده‌ام. داستان‌های کوتاهم در نشریات محلی منتشر می‌شدند. اما به‌خاطر شغلم، وقفه طولانی در نوشتن افتاد. درست از زمانی که مشغول تحصیل در دوره تخصص پزشک‌قانونی شدم تصمیم گرفتم کتاب «ساکن خیابان بهشت» را منتشر کنم.
او با این توضیح که نقطه عطف نویسندگی و ایده این رمان، تحصیل در رشته تخصصی پزشکی‌قانونی در دانشگاه شهیدبهشتی بود، ادامه داد: تحصیل در این رشته تصورات قبلی من را نسبت به این رشته بسیار تغییر داد و دریافتم پزشکی‌قانونی حوزه بسیار وسیعی دارد و تنها شامل معاینه اجساد نمی‌شود. این حوزه با فضای ملتهب و مهیج خود مرا با شکل‌های مختلف بزهکارهای اجتماعی و آسیب‌های زنان آشنا کرد. این رشته دنیای عجیبی را پیش روی من قرار داد و سبب شد شاهد اتفاق‌هایی باشم که دیگران آن‌ها را تجربه نمی‌کنند. این درک و دریافت از اجتماع انگیزه‌ای شد که این رمان را به رشته تحریر دربیاورم.
رجبی با بیان این که هیچ زنی را در حوزه پزشک‌قانونی به عنوان نویسنده رمان رمان نداریم، افزود: حداقل من ندیدیم پزشکی که در پزشک‌قانونی کار می‌کند و نویسنده در آثار ادبی در این حوزه باشد. از این جهت بسیار سخت بود که بخواهم مشاهداتم را بنویسم؛ ولی هرطور بود می‌خواستم برخورد پزشک با اجساد و احساسی که به او دست می‌دهد را به نگارش درآورم که نتیجه آن رمان «ساکن خیابان بهشت» شد.
او با این توضیح که زنان از هر طبقه اجتماعی ضعیف، متوسط، اشرافی و تحصیل‌کرده ممکن است دچار آسیب‌های اجتماعی شوند، تصریح کرد: به‌نوعی می‌خواستم بگویم بستر جامعه است که آسیب دیده است و در واقع انسان تکامل یافته هم در بستر ناامن هم ایمن نمی‌ماند.
رجبی با بیان این که بسیاری از اتفاق‌ها و داستان‌های فرعی رمان واقعی است، اظهارداشت: در کنار الهام گرفتن از اتفاق‌های واقعی که عینیت داشت، شالوده اصلی رمان ساخته و پرداخته شده است. رمان «ساکن خیابان بهشت» تلخ هست ولی سعی کردم خاکستری بودن زندگی را هم نشان دهم.
