سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: رضا حامدی‌خواه نویسنده و کارگردان، با این توضیح که کتاب "نمایش تلویزیونی" را آماده چاپ و نشر دارد به هنرآنلاین گفت: علی‌رغم این‌که نمایش تلویزیونی در ایران قدمتی هم اندازه خود رسانه تلویزیون دارد اما به دلیل بی‌توجهی در عرصه پژوهش و تحقیق، متاسفانه تئوری مدون و روشنی در این باره وجود ندارد. تعاریف علمی و نظری آن تدوین نشده و مطالب با اهمیت درباره این‌گونه تلویزیونی بسیار اندک است.

او با بیان این‌که نمایش تلویزیونی در ایران همانند بسیاری از مفاهیم دیگر تئاتر که واردات فرهنگی محسوب می‌شدند از همان ابتدا با سوتفاهم متولد شد، افزود: تا امروز هم هیچ شخصی همت نکرده پاسخ‌گوی پرسش‌های بی‌شمار این حوزه باشد. البته داریوش مودبیان در مقدمه کتاب "فرهنگ نمایش‌های تلویزیونی"  که به کوشش عباس جهانگیریان  منتشر شده تعریف درستی از این مقوله ارایه کرده است.

حامدی‌خواه با این توضیح که از ابتدای ایجاد دانشکده‌های نمایشی و تلویزیونی نیز چند واحد درسی به  نمایش تلویزیونی اختصاص یافته است از جمله "کارگردانی نمایش تلویزیونی"، "بازیگری نمایش تلویزیونی" و "نمایشنامه‌نویسی تلویزیونی"، ادامه داد: اما هم‌چنان جزو واحدهای مهجور رشته تئاتر محسوب می‌شود و از همه مهم‌تر مدرسین این دروس از عدم منابع، اطلاعات  و زمینه تجربه عملی در رنج بوده و هستند. بنابراین وقتی منبع علمی و قابل اعتباری وجود نداشته باشد چگونه می‌شود این‌گونه هنری را تدریس کرد؟ از سویی تلویزیون نیز به مرور زمان از زیر بار یکی از گونه‌های مهم شبکه‌های تلویزیونی شانه خالی می‌کند در حالی که از نمایش تلویزیونی در حال بهره بردن است، بدون آن‌که پشتیبانی و سرمایه‌گذاری موثری برای آینده داشته باشد.

او با بیان این‌که حیات نمایش تلویزیونی در دهه هشتاد به مخاطره افتاد و با آغاز دهه نود به کما رفت و تنها برخی دستاوردهای هنرمندان این عرصه به صورت‌های مختلف عرضه می‌شود، تصریح کرد: نزدیک به سه دهه است که در عرصه نمایش تلویزیونی فعالیت مستمر داشتم و درست بیست سال است که درس کارگردانی نمایش تلویزیونی را در دانشکده‌های مختلف تدریس کرده‌ام. در تمام این سال‌ها در جستجوی دانستن و منابع قابل اتکایی بوده‌ام که پرسش‌های بی‌شماری را پاسخ‌گو باشم.

حامدی‌خواه مخاطب این کتاب را همه دست‌اندرکاران عرصه نمایش، تهیه‌کنندگان، تولیدکنندگان و به ویژه دانشجویان رشته‌های نمایش و مدیران تلویزیونی دانست و اضافه‌ کرد: لازم است کتابی ویژه دانشجویان و گروه‌های برنامه‌ساز سازمان صداوسیما نوشته شود تا علاوه بر مباحث فنی و تلویزیونی جایگاه واقعی نمایش تلویزیونی و تاثیر آن بر برنامه‌های مختلف را تبیین کند.

او با این توضیح که در کتاب "نمایش تلویزیونی" علاوه بر تشریح مبانی نظری درام تلویزیونی، سیر اجرایی نمایش‌های تلویزیونی از مرحله طرح تا تولید، پخش و هم‌چنین تجربیات عملی خودم در پروژه‌های مختلف برای درک بهتر مفاهیم با دانش اجرایی توام شده، اظهار داشت: روشن است که یک اثر تلویزیونی از تخصص‌های بسیاری بهره می‌گیرد که بخشی از آن‌ها کاملا فنی و مهندسی است، اما این نوشتار با فرض شناخت عمومی و نه تخصصی تهیه‌کننده و کارگردان از تمامی امور فنی و هنری نوشته شده است.

حامدی‌خواه درباره استفاده از عنوان "نمایش تلویزیونی" تصریح کرد: عناوین دیگر هم‌چون "تله تئاتر" و یا "تئاتر تلویزیونی" به دلیل استفاده از واژه تئاتر اغلب گمراه کننده است و از طرفی همه انواع این‌گونه تلویزیونی هم‌چون مجموعه‌های نمایشی، آثار عروسکی و سریال‌های نمایشی را در برنمی‌گیرد ولی "نمایش تلویزیونی" همه گونه‌های آن را در تلویزیون شامل می‌شود.

به گفته او، "دیدگاه‌های متداول درباره نمایش تلویزیونی"، "پیشینه نمایش تلویزیونی در ایران، "شناخت ساختارهای تولید نمایش در تلویزیون"، "نمایش تلویزیونی چیست؟"، "انواع  نمایش تلویزیونی"، "متن نمایش تلویزیونی و نگارش آن"، "کارگردانی نمایش تلویزیونی"، "بازیگری در نمایش تلویزیون" و "نمایش تلویزیونی در عصر رسانه‌های دیجیتال و مجازی" عناوین این کتاب را تشکیل می‌دهند که به احتمال زیاد با حمایت خانه تئاتر و یا دانشگاه‌های هنری منتشر خواهد شد.