سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین، سیاوش سبزی شاعر، به هنرآنلاین توضیح داد: شعر فارسی نیاز مبرم به نوعی دگردیسی اساسی در همه عناصر خود دارد که محوریت اساسی آن بر عنصری ذاتی باشد و به سادگی و به زودی گرفتار تاریخ مصرف نشود.
او با بیان این که سال‌هاست از صدور آخرین بیانیه در شعر فارسی می‌گذرد، افزود: در حالی که هیچ‌کدام از بیانیه‌های ارائه شده در دهه‌های گذشته، بیانیه‌ای تمامیت‌خواه در حوزه شعر فارسی نبوده‌اند. حتی رضا براهنی که حجم عظیمی از نقد، نظریه و تئوری را به شعر فارسی ارائه داده است؛ به ویژه در حوزه زبان شعر نیز به تئوری و اجرای محکم و غیرقابل انکاری دست نیافته است.
سبزی با این توضیح که من یک "شاعر مولف هستم"، مولف، نه به عنوان نویسنده، بلکه به عنوان شخصی که دارای ایده، تز و تئوری همراه با اجرای مختص و منحصر به فرد خودش است، ادامه داد: طی پژوهش، مطالعه و مراقبه 17 ساله بعد از چاپ مجموعه "درباره‌ات بوده‌ام"، از سال 1382 تاکنون به ایده‌های منحصربه‌فردی با توجه به اجراهای خود دست یافته‌ام که منجر به ارائه یک بیانیه یا مانیفست تحت عنوان "فرم‌گرایی سطح سوم زبان" شده است.
به گفته او، بیانیه "فرم‌گرایی سطح سوم زبان"، در انتظار چاپ است و به زودی توسط مجله "سینما و ادبیات" منتشر خواهد شد.
سبزی مدعی شد که با این بیانیه، از شاعران جدا می‌شود و اضافه کرد: ما به جنگ تخیل رفته‌ایم و با اجرا و ایده‌های خود "واقعیت تصویر زبانی" را به نمایش گذاشته‌ایم. زبان، محور "فرم‌گرایی سطح سوم زبان" است. این بیانیه مدعیان زبان را غافل‌گیر می‌کند و با تئوری و اجرای خود گاه به تحقیر مخاطب می‌پردازد.
او توضیح داد: مجموعه کتاب بعدی من با عنوان "کسی کاش نیس و فرم‌گرایی سطح سوم زبان" دارای دو بخش جداگانه است. بخش نخست با عنوان "کسی کاش نیس"، شامل شعرهای بعد از سال 1394 تاکنون می‌شود و بخش دوم که "فرم‌گرایی سطح سوم زبان" نام دارد به توضیح مفصل و قانع‌کننده بیانیه فرم‌گرایی اختصاص یافته است.
به گفته سبزی، در این کتاب نیز هم‌چون مجموعه‌های قبلی، "زبان"، محور اصلی است و فرم‌ها و شکل‌های جدیدی از برخورد با زبان و سایر عناصر تشکیل‌دهنده اثر ادبی ارائه شده است.
او تاکید کرد: همه موضوعات اجازه ورود به آثار مرا دارند حتی در بعضی از آثار اصلا موضوعی وجود ندارد یعنی بلا موضوع هستند و این نیز ناشی از رویکرد فرم‌گرایانه من به زبان است.
"درباره‌ات بوده‌ام"، "که زیرا" و "از درخت توت بالا می‌رفتم و برای‌شان انگور می‌چیدم" آثار انتشار یافته سبزی محسوب می‌شوند.