سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین، یکشنبه 4 آذرماه مطابق با 17 ربیعالاول میلاد رسول اکرم(ص) است. حضرت ابوالقاسم محمدبن عبدالله (عام الفیل-۱۱ق)، پیامبر اسلام و آخرین و برترین فرستاده خدا و پنجمین پیامبر از پیامبران اولوالعزم هستند. ایشان در جزیره العرب مبعوث شدند.
قرآن کریم کتابی است که به پیامبر(ص) وحی شد و ایشان مامور به تبلیغ و تبیین برای مردم شدند. نام محمد به معنای قابل ستایش یا ستوده، چهار بار در قرآن تکرار شده و رایجترین نام پیامبر اسلام است. ایشان همچنین به الامین (قابل اعتماد) معروف بودند.
پیامبر(ص) نامهای بسیار دیگری دارند از جمله احمد، نبی، رسول، طاها، یاسین، مصطفی، عبدالله، حبیبالله، ذکرالله، امین و سراج.
هر سال در ماه ربیعالاول به مناسبت میلاد پیامبر اسلام (ص) در فاصله 12 تا 17 ربیع الاول در ایران و بسیاری از کشورهای اسلامی هفته وحدت برگزار میشود. به اعتقاد اکثریت اهل سنت 12 ربیع الاول و به نظر اکثریت اهل شیعه 17 ربیع الاول روز میلاد پیامبر اسلام (ص) است. این اختلاف سبب شد تا امام خمینی(ره) با نامگذاری این ایام به نام "هفته وحدت" هم به نظر دو مذهب بزرگ اسلام احترام گذاشته و هم بر لزوم وحدت بیش از پیش جهان اسلام صحه بگذارند.
پیام هفته وحدت حفظ اقتدار، صلابت و عظمت ملت اسلامی در پرتو شناخت معارف بنیادی اسلام و قرآن و عمل به آموزه های دین و سنت نبوی است.
وحدت اسلامی همواره از مقولههای مورد توجه ادیبان و شاعران بوده است.
نمونه شعری سروده مشترک خلیل احمدی و علی احمدی به مناسبت هفته وحدت:
هفته وحدت نماد اتحاد
گشته در بین مسلمانان زیاد
شیعه و سنی یکی باشند دگر
سوی حق و آن نبی دارند نظر
مرجع کامل بدانند یک کتاب
چون ز حق نازل شده بیارتیاب
قبلهگاه و دین ما باشد یکی
جملگی اسباب وحدت دان همی
اختلاف در دین نباشد بین ما
اعتقاد راسخ است ایمان ما
زین عوامل اتحاد گشته پدید
خصم ما پیوسته گردد ناامید
مینمایند فتنهها اندر میان
تا بدست آرند پلید اغراضشان
پس بدانید ای شیاطین دشمنان
ما همه هستیم برادر در جهان
پشت هم ایستادهایم مانند کوه
میکنیم نابودتان فرّ و شکوه
وحدت ما در جهان نیست هفتگی
بهر دشمن این بود بیچارگی
گشته یکدست اتحاد همبستگی
این بود زیباترین وارستگی
این شعار همواره باشد بین ما
رهبر ما هست یکی روح خدا
از تو خواهیم ما به اخلاص و صفا
کشور و رهبر تو حفظ کن از بلا
احمدی گوید علی این آشنا
هفته وحدت مبارک بر شما
شعر سیدمحمدصادق آتشی به مناسبت هفته وحدت:
مسجد یکی، مناره یکی و اذان یکیست
قبله یکی، کتاب یکی، آرمان یکیست
ما را به گرد کعبه طوافیست مشترک
یعنی قرار و مقصد این کاروان یکیست
فرموده است: «واعتصموا…، لا تفرّقوا»
راه نجات خواهی اگر ریسمان یکیست
توحید حرف اول دین محمد است
اسلام ناب در همه جای جهان یکی است
به مناسبت ولادت پیامبر(ص) اشعار زیادی سروده شده است. نمونه بخشی از این اشعار:
حافظ شیرازی
ستارهای بدرخشید و ماه مجلس شد
دل رمیده ما را انیس و مونس شد
نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت
بغمزه مسئله آموز صد مدرس شد
عطار نیشابوری
یک شبی در تاخت جبریل امین
گفت ای محبوب رب العالمین
صد جهان جان منتظر بنشستهاند
در گشاده دل بتو در بستهاند
هفت طارم را ز دیدارت حیات
تا برآیی زین رواق شش جهات
انبیا را دیده ها روشن کنی
قدسیان را جانها گلشن کنی
سعدی شیرازی
ماه فرو ماند از جمال محمد (ص)
سرو نباشد به اعتدال محمد (ص)
قدر فلک را کمال و منزلتى نیست
در نظر قدر با کمال محمد (ص)
وعده دیدار هر کسى به قیامت
لیله اسرى شب وصال محمد (ص)
آدم و نوح و خلیل و موسى و عیسى
آمده مجموع در ظلال محمد(ص)
جامی
مصطفایی به صفای دو رخ و لعل تو آل
ابرو و خال سیاه تو هلال است و بلال
صورت بینی سیمین تو اشک نبی است
که رخت گشته دو نیمه است ازو ماه مثال
طرف رویت به خط سبز بود لوح کلیم
که برو کرده یدالله رقم آیات جمال
نیست گنجایی مستقبل و ماضی ما را
مرکز همت ما نیست بجز نقطه و خال
سنایی غزنوی
ای گزیده مر ترا از خلق ربالعالمین
آفرین گوید همی بر جان پاکت آفرین
از برای این که ماه و آفتابت چاکرند
می طواف آرد شب و روز آسمان گرد زمین
خال تو بس با کمال و فضل تو بس با جمال
روی تو نور مبین و رای تو حبل المتین
نقش نعل مرکب تو قبله روحانیان
خاکپای چاکرانت توتیای حور عین
مولوی
هر نفس آواز عشق میرسد از چپ و راست
ما بفلک میرویم عزم تماشا کراست
ما بفلک بودهایم یار ملک بودهایم
باز همانجا رویم جمله که آن شهر ماست
خود ز فلک برتریم وز ملک افزون تریم
زین دو چرا نگذریم؟! منزل ما کبریاست
گوهر پاک از کجا! عالم خاک از کجا!
بر چه فرود آمدیت؟ بار کنید این چه جاست؟
بخت جوان یار ما، دادن جان کار ما
قافله سالار ما فخر جهان مصطفاست
محمدجواد غفورزاده
به پای خیز که دلها ز شوق آب شوند
که ذرهها به طفیل تو آفتاب شوند
بخوان به نام خدا "باسم ربک الاعلی"
که لالهها همه پیمانه گلاب شوند
سیدرضا فتوحی
بر عرش و زمین شمس درخشان آمد
از جانب مکه بوی ریحان آمد
در قلب جهالت یک تشعشع از نور
از بهر هدایت سوی انسان آمد
از هیبت و نامش،طاق کسری لرزید
بر آدمیان دلیل و برهان آمد
با تیر نگاهش، قرص ماهی را شکافت
بیپرده بگویم خود فرقان آمد