سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین، فصل سوم برنامه تلویزیونی "کتاب باز" با تهیهکنندگی و کارگردانی محمدرضا رضاییان و اجرای سروش صحت، شنبه تا چهارشنبه ساعت 20 از شبکه نسیم پخش میشود. این برنامه با فضایی آمیخته به کتاب و کتابخوانی به خانهها میآید. در هر برنامه شاهد حضور یک میهمان از حوزههای مختلف همچون نویسنده، شاعر، ناشر، مترجم، ورزشکار و هنرمند هستیم. برنامه دارای سه بخش است. بخش نخست و دوم با حضور میهمان و گفتوگو با او پخش میشود که هر شب تغییر میکنند. بخش سوم به شکل ثابت در طول هفته میزبان میهمانانی مشخص است که نقد، معرفی و بررسی کتابی مشخص و یا انواع آثار را به عهده دارند، همچون رشید کاکاوند که آیتمی مشخص برای پرداختن به دیوان حافظ دارد. اتفاقا آیتمهای ثابت ارتباط خوبی با مخاطب برقرار کرده و مورد توجه بینندگان است. استمرار برنامهای که با محوریت کتاب و کتابخوانی از رسانه ملی پخش میشود و نگاه متفاوت به مبحث کتاب دارد، بهانه این گفتوگو با محمدرضا رضاییان و سروش صحت است که در لوکشین برنامه "کتاب باز" انجام شده و انعکاس آن را میخوانید.
آقای رضاییان برنامه "کتاب باز" به فصل سوم رسید و این تداوم نشان از استقبال مخاطبان و همچنین اهمیت تولید برنامههایی با محوریت کتاب دارد. درباره آغاز شکلگیری این برنامه و استمرار آن بگویید.
محمدرضا رضاییان: نطفه "کتاب باز" در سال 1392 شکل گرفت. ایام نمایشگاه کتاب همان سال برنامهای مناسبتی تولید کردیم که از شبکه 2 سیما پخش شد. بعد از آن، طعم برنامهای کتابی و البته کمی عمومی به ذائقهمان خوش آمد و با تیم آن برنامه جلسات هفتگی و ماهانه از جنس اتاق فکر و ایدهپردازی را پیش گرفتیم. تقریبا به مدت دو سال این جلسات به طول انجامید و در این مسیر مطالعاتی داشتیم که به شکل کلی به برنامه میهمان محور رسیدیم. در سال 1394 عدهای از دوستان آن تیم به مدیریت دکتر کرمی شورای کتاب شبکه نسیم شدند. سپس با دعوت از بنده، تولید این برنامه انجام شد و یک مثلث کتابی متشکل از شورای کتاب، من به عنوان تهیهکننده و ریاست شبکه شکل گرفت. البته شبکه نسیم پیش از این در برخی از برنامه به موضوع کتاب پرداخته بود مثلا آیتمی در برنامه "خندوانه" با این مضمون وجود داشت و مسابقه بزرگ کتابخوانی آن جریانی جدی به راه انداخت. از آنجا که شبکه نسیم پربیننده شده بود پس ایده فصل اول "کتاب باز" برای پخش از همین شبکه شکل گرفت و اجرایی شد. درباره استمرار برنامه نیز باید تاکید کنم از ابتدا قرار بر این بود که "کتاب باز"، یک برنامه دامنهدار و جریانساز باشد و سیاست شبکه نسیم هم بر این بود که یک برند کتاب قدرتمند در صداوسیما شکل بگیرد. عمدتا برنامههایی که در شبکه نسیم تولید میشوند مبتنی بر این سیاست هستند که اتفاقی تبدیل به جریان شود. پس از آغاز فصل اول، محورهایی برای برنامه در نظر گرفتیم که با مخاطب سنجیده میشد و در فصلهای بعدی هم این آنالیز در اتاق فکر، شبکه و با تکیه بر نگاه مخاطب حاکم بود.
در فصل نخست برنامه "کتاب باز" امیرحسین صدیق مجری بود و در ادامه فصل دوم و سوم سروش صحت سکاندار اجرا شد. چه شد مجری برنامه تغییر کرد؟
محمدرضا رضاییان: کانسپت فصل اول این بود که با امیرحسین صدیق به عنوان یک بازیگر و مجری توانمند، حرکتی لاکپشتی را پیش بگیریم؛ چرا که این برنامه باید به خوبی معرفی میشد و به بینندگان القا میکردیم میخواهیم در حوزه کتاب برنامه سرگرمکننده داشته باشیم و با کتاب حال خوبی پیدا کنیم. صدیق هم میگفت که طی چند سال اخیر به دلیل مشغله کاری از حیطه کتابخوانی فاصله گرفته و قرار بر این بود که او هم به عنوان یک نماینده از جامعه با تماشای "کتاب باز" حال خوب گذشته و دوران کتابخوانی را بازیابد. 120 قسمت برنامه را با این رویکرد پیش گرفتیم و بازخوردهای متعددی حتی از نقاط دوردست ایران دریافت کردیم که توقع داشتن به آنها کتاب معرفی کنیم. طبیعی است در این انتخاب بر روی تمامی میهمانان فصل اول آنالیز داشتیم و دریافتیم که دامنه اطلاعاتی و مطالعاتی هر میهمان تا چه اندازه وسعت و جهان کتاب هر فرد چه شکلی دارد. در این میان سروش صحت یکی از گزینههای پررنگ بود. جلسهای در شبکه نسیم با ریاست آقای احسانی برگزار شد و پیشنهادات را روی میز گذاشتیم و در نهایت سروش صحت را به عنوان مجری برنامه انتخاب کردیم. در این مرحله انتخاب او بسیار مناسب بود. نشاط و سرگرمی شعار شبکه نسیم است. با آمدن سروش مخاطب با کارکتری مواجه است که درحوزه طنز به خوبی دیده شده و خودش یک طنزپرداز است. از سویی دیگر او مرجعیتی هم در عرصه کتاب و کتابخوانی دارد و اگر بخواهید سراغی از سروش صحت بگیرید، به راحتی میتوانید او را در کتابخانه ملی پیدا کنید. او هر دو نیاز برنامه را تامین میکرد. البته سروش پس از پیشنهاد با فراغ بال و کمی ترس از پیشنهاد استقبال کرد.
به شخصه انتخاب آقای صحت را تحسین میکنم. کتابخوان بودن سروش صحت زمان گپوگفت با میهمانان بسیار مشهود است و بارها دیدهایم که در زمان خواندن یک شعر یا بیان عبارت و جملهای خاص او با تسلط با میهمان برنامه همراه شده که بسیار ارزشمند است و جای تبریک دارد. آقای صحت چه شد قبول کردید این برنامه را اجرا کنید؟
سروش صحت: درباره بخش نخست باید بگویم که نشان از لطف شما دارد. واقعیتش روز اولی که باید در برنامه "کتاب باز" حضور پیدا میکردم کمی واهمه داشتم چون مجریگری بلد نیستم و بسیار نگران بودم که شاید از پس آن برنیایم. اما هم اکنون آنقدر به این برنامه علاقهمند شدهام که دلم میخواهد "کتاب باز" سالیان طولانی ادامه داشته باشد و افراد گوناگون از طیفها و اندیشههای مختلف میهمان ما باشند.
آقای صحت شما همیشه در پایان برنامه آرزو میکنید که مردم بیشتر کتاب بخوانند بیشتر با هم حرف بزنند و تاکید دارید مطالعه فقط کتاب خواندن نیست، شنیدن، دیدن و حرف زدن هم هست. درباره این تفکر توضیح دهید.
سروش صحت: آرزوی ما این است که مردم با هم بیشتر حرف بزنند و با هم کتاب بخوانند. بسیاری از اختلافات و مشکلات به این دلیل است که مردم با یکدیگر صحبت و تبادل نظر ندارند. من شما را قضاوتی میکنم و بر همان اساس رای میدهم و تصمیمگیری میکنم آن هم بدون این که شما را بشناسم و حرفهایتان را بشنونم. بدون این که از ذهن، درونیات و اندیشه شما مطلع باشم. آدمها اگر با هم حرف بزنند افکارشان به هم نزدیک میشود، مشکلاتشان را در کنار یکدیگر حل خواهند کرد و دوستیهایشان بیشتر میشود. جهان، جامعه، خانوادهها و دوستیها به حرف زدن آدمها نیاز دارد. ما روز به روز ساکتتر میشویم در صورتی که کمی به تعامل و حرف زدن نیاز داریم. این که آدمها بتوانند با اندیشههای مختلف با یکدیگر حرف بزنند و تبادل نظر داشته باشند.
نقش کتاب در این میان چیست؟
سروش صحت: وقتی ما میگوییم مطالعه کردن تنها کتاب خواندن نیست یعنی انسانها از دریچه نگاه کردن به اطراف خود هم میتوانند مطالعه کنند. شما وقتی یک فیلم را تماشا میکنید در حال مطالعه یک موضوع هستید پس لزوما برای مطالعه لازم نیست به یک کتاب مراجعه کنید. به هیچ عنوان نکته عجیب و غریبی را متذکر نمیشوم. هر چند که یکی از مهمترین منابع مطالعه کتاب است اما قطعا راههای بسیار دیگری همچون تماشای فیلم یا سفر کردن هم میتوانند جنبههای مطالعاتی داشته باشند. هر چند که برخی سفرها هم جنبه خوشگذرانی دارد و میتواند بسترهای مطالعاتی را برایمان فراهم کند. غذایی که میخوریم به نوعی درک و دریافت از عطر و طعم آن غذا و این که از چه موادی تشکیل شده است، حکم نوعی مطالعه را برایمان دارد. نگاه کردن به یک عکس هم میتواند جنبه لذت بردن از تصویر را به همراه داشته باشد یا توامان زمینههای مطالعه درباره جزییات آن را هم فراهم کند و یا صرفا جنبه تحقیقاتی داشته باشد.
آقای رضاییان، سروش صحت تاکید دارد کتاب خواندن و حرف زدن میتواند بسیاری از مشکلات جامعه را بر طرف کند اما از سویی دیگر هر یک از ما به تنهایی هم نیاز داریم و چه بسا این تنهایی فرصت بهتری برای اندیشیدن را برایمان فراهم کند. نظر شما در این باره چیست؟
محمدرضا رضاییان: معتقدم هر نکته مکانی دارد. اینکه میگوییم باید با هم صحبت کنیم لازم است سنجیده و با تکیه بر موقعیت موجود این مهم حاصل شود؛ اما باید بپذیریم جامعه به سمتی میرود که مردم در حال فراموش کردن اهمیت صحبت کردن با یکدیگر هستند و کم حرف شدهاند. از افرادی که مدیریت امور مردم را بر عهده دارند تا دیگر طبقات اجتماع، مردم نمیتوانند تحمل خود را به سطحی بیاورند که در حرف طرف مقابل را بشنوند. آن سکوتی که شما از آن حرف میزنید به این معنا اتفاق افتاده که به هیچ عنوان هم خوب نیست. کلی آیه و روایت در این باب وجود دارد که ثواب یک لحظه سکوت، تفکر و تعقل همطراز با ساعتها عبادت است. سکوت از این جنس همان چیزی است که ما در قالب گفتوگو به دنبال آن هستیم. گفتوگویی که تفکر، تعقل و اندیشه را به همراه داشته باشد و عمقی را به نگاه افراد بیافزاید، حتما موضوعیت دارد و پیشرفت گستر است. مردم ما باید آرزو داشته باشند و همین مسئله خود محل اعراب است. آرزوها حال ما را خوب میکنند و ذهن ما را به پس از آن و وقوع آرزو درگیر میکنند. فصل پیش آرزو میکردیم مردم کشورمان کتابخوانترین مردم جهان باشند اما طبعا این یک آرزوی تمثیلی و نمادین است. درگیر شدن ذهن به آرزو، ما را به تحقق آن ترغیب میکند. اما آرزویمان در فصل جدید بیشتر مطالعه و گفتوگو کردن است که میتواند آینده ما را روشن کند. البته تاکید میکنم که هر جنس گفتوگویی مورد نظر ما نیست.
آقای صحت شما به گونهای از لذت کتاب خواندن با مخاطب سخن میگویید که بسیار تاثیرگذار است. این لذت کتابخوانی شما از کجا میآید و چگونه میشود دیگران به این درک از لذت مطالعه دست پیدا کنند؟
سروش صحت: این که انسان میتواند بخش زیادی از نیازهایش را با کتاب خواندن برطرف کند، بسیار جذاب است. شما اگر بخواهید خوش باشید، کتاب به شما خوشی میدهد، کتاب سرگرمکننده است و چیزهایی زیادی یاد میگیریم. کتاب ما را از تنهایی نجات میدهد. همین امروز صبح جمله دلنشینی از تروفو کارگردانی که بسیار دوستش دارم خواندم. او میگوید "من اگر بتوانم روزی سه فیلم ببینم و هفتهای سه کتاب بخوانم خوشبختم و دیگر چیز زیادی از زندگی نمیخواهم." این نشان میدهد که انسان با چیزهایی که به نظر دمدستی میآیند میتواند احساس خوشبختی کند چه برسد با کتابی که اتفاقا بسیار ذو جهتین است.
آقای رضاییان به طور حتم شما هم از علاقهمندان کتاب هستید که دست به تولید چنین برنامه موفقی زدید درست است؟
محمدرضا رضاییان: پدرم بالغ بر 28 سال است که به عنوان کارمند انتشارات مدرسه مشغولیت دارد و هدیه جدی معدل بیستم از دوران کودکی و مدرسه یک فروشگاه کتاب بزرگ و دو کیسه پلاستیکی پر از کتاب بود. پدرم همیشه با کتاب میآمد و میرفت؛ مادرم نیز همینطور و این جریان برای من که اتفاقا کودک بازیگوشی بودم بسیار جذاب بود. این مسئله در ناخودآگاه من نشست که کتاب اتفاق سرگرمکننده است و تلاقی آن با شبکه نشاط و سرگرمی میتواند به جا باشد. البته تیم برنامهساز "کتاب باز" از سردبیر برنامه افشین صادقیزاده، مجریان و اعضای اتاق فکر همچون احسان رضایی، احمد ذوعلم، مجتبی شکوری و حمید مراوندی بر همین باور هستند. ما هر شب کتاب میخوانیم. این برنامه دفتر بزرگی است که هر شب بخشی از آن را ورق میزنیم. اگر از پشت صحنه ما دیدن کنید میبینید که وقت خالی بسیاری از همکاران با خواندن کتاب پر میشود.
آقای صحت به نظر شما برنامه "کتاب باز" تا چه اندازه موجب افزایش میزان مطالعه در میان مردم شده است؟
سروش صحت: نمیتوانم نظری درباره آمار و ارقام در این ارتباط ارائه دهم اما بازخوردها خیلی خیلی از حد انتظار بیشتر و مثبتتر بوده است.
آقای رضاییان به نظر شما برنامه "کتاب باز" در کتاب خوان شدن مردم ایران نقش موثری ایفا کرده است؟
محمدرضا رضاییان: حتی اگر این اتفاق برای یک نفر هم افتاده باشد که البته ما با تعدادی بیش از اینها مواجه شدهایم آن نقش اثرگذار ایفا شده. اما باید بپذیریم با یک برنامه تلویزیونی جریانی رخ نمیدهد. بعد از دو سال و اندی، برنامه "کتاب باز" به مرجعی در رسانه ملی تبدیل شده اما اگر بخواهیم با چنین اتفاقی روبرو شویم که در هر زمان آزاد، کتابی در دست مردمان ایران ببینیم طبعا این مهم حاصل نشده. "کتاب باز" نقطه شروع است و هر وزارتخانه، ارگانی و هر مدرسه و خانوادهای باید خود را برای توسعه این فرهنگ موظف بداند. با این همه "کتاب باز" در برخی موارد ایدهگذاری داشته و در مواردی هم دست به جریانسازی زده است.
آقای صحت به نظر شما با چه فعالیت و برنامههایی میتوان مردم را بیشتر به مطالعه کتاب دعوت کرد؟
سروش صحت: به نظرم کتابها نباید خیلی دچار افزایش قیمت شوند. البته در قیاس با سایر اقلام و اجناس ناشران معتقدند کتاب افزایش قیمت چندانی نداشته است. باید برای فرزندانمان کتاب بخوانیم، به آنها قصه بگوییم و معلمها در مدارس دانشآموزان را با لذت کتابخوانی و قصه آشنا کنند. باید محیط ذهنی و اتمسفری فراهم شود که دانشجویان بدانند بد نیست در کنار رشته و گرایش اصلی تحصیلی خود به مطالعه دیگر کتابها بپدازند. قطعا برنامههایی مشابه "کتاب باز" کمک قابل توجهی به این امر میکند اما وزارت آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، جهانگردی، مهدهای کودک و آمادگیها، مدارس و دانشگاهها و امثالهم میتوانند به تحقق این مهم کمک بسزایی کنند. "کتاب باز" در حد و اندازه خود و بضاعت تیم، سعی خود را در ایجاد این جریان به کار بسته و شبکه نسیم هم حمایت خوبی از ما داشته است.
آقای رضاییان، فصل جدید برنامه بیشتر گفتوگو محور است به نظر شما تداوم این مسئله برای مخاطب آزاردهنده نیست؟
محمدرضا رضاییان: تلاش میکنیم آیتمهای دو فصل قبل در فصل جدید رقم بخورد. اما آیتمهایی مانند کتابخوانی به برنامه اضافه خواهد شد. بخشی از آیتمهای قبلی به ابتدای برنامه منتقل شده. بخش "کودک" و "معرفی کتاب" برای این طیف هم در این فصل بسیار پر مخاطب بوده است. باید زمان دهیم که ساختار جدید برای مخاطب جا بیافتد. ساختار برنامه که شکل بگیرد آیتمها هم به مرور اضافه خواهند شد. اتفاق جدیدی که در فصل سوم "کتاب باز" رقم میخورد، جشنواره "قصهگویی" است که در قالب همکاری با کانون پرورش فکری کودک و نوجوان شکل میگیرد.
درباره همکاری برنامه "کتاب باز" با جشنواره "قصهگویی" بیشتر توضیح دهید.
محمدرضا رضاییان: مقدمات این جشنواره توسط کانون پرورش فکری و نوجوان شکل گرفته است. نزدیک به 7 هزار نفر در بخش قصههای 90 ثانیهای شرکت کردهاند که از این تعداد، 120 اثر توسط هیات انتخاب به جشنواره راه یافتهاند. قرار است قصههای مردمی که در قالب ویدیوهای 90 ثانیهای برای مخاطبان گفته میشود در برنامه "کتاب باز" با اجرای نیما رئیسی آغاز شود و با رای مردم بهترین قصهها تا شب یلدا انتخاب شده و در اختتامیه جشنواره مورد تقدیر قرار بگیرند. جشنوارهای دیگر هم با عنوان جشنواره "خودنویس" از سوی نشر جامجم در حال برگزاری است که برای افرادی که در حوزه فردی نویسندگی را تجربه کردهاند و جایی برای انتشار اثر ندارند میتواند مورد توجه قرار بگیرد. مردم آثار خود را به این جشنواره میفرستند و با همراهی برنامه "کتاب باز" آثار برگزیده انتخاب میشوند و احتمال انتشار آثار برگزیده هم وجود دارد. پخش خروجی جشنواره "خودنویس" از بعد از جشنواره قصهگویی آغاز خواهد شد.
آقای صحت به همان اندازه که کتاب میخوانید کتاب هم میخرید؟ یا از کتابهایتان به دیگران امانت میدهید؟
سروش صحت: بله. من معتاد به کتاب خریدن هستم و بیشتر از آن که کتاب بخوانم کتاب میخرم. متاسفانه نمیرسم بسیاری از کتابهایی را که خریداری میکنم بخوانم. خریدن کتاب یا چرخیدن در کتابفروشیها برایم یکی از لذتبخشترین کارهاست. به نظرم یکی از گزینههای گذران اوقات فراغت برای همه دوستان میتواند حضور در یک کتابفروشی و نوشیدن یک چای باشد. درباره این که آیا از کتابهایم امانت هم میدهم یا خیر؟ باید بگویم که اوایل انجام این کار برایم بسیار دشوار بود اما کمکم دریافتم مال دنیا ماندگار نیست نباید دل به آن بست؛ به مرور و البته با دشواری به دیگران کتاب امانت میدهم.
به یاد دارم شما را بسیار در فرهنگسرای ارسباران میدیدم که در محوطه فرهنگسرا در حال نوشتن، مطالعه و یا تفکر بودید.
سروش صحت: چهار کار است که هر کجا بتوانم آنها را انجام بدهم محیط دلنشینی را برای خود رقم زدهام. این که بتوانم کمی بخوانم، کمی بنویسم، با دوستانم صحبت و به دیگران نگاه کنم.
آقای صحت شما در قسمتی که فرهاد آئیش میهمان برنامه بود گفتید که خودتان از ایشان برای حضور در برنامه دعوت کردهاید. آیا این روال در ارتباط با دعوت از دیگر میهمانان برنامه "کتاب باز" و نقش علاقه شخصی شما در دعوت از آنها صدق میکند؟
سروش صحت: این برنامه دارای اتاق فکر است و میهمانها را اتاق فکر تعیین میکند. البته میهمان برنامه با شبکه هم هماهنگ میشود. حال اگر شخصی را اتاق فکر انتخاب و شبکه هم تایید کند و از طرفی ایشان از دوستان من هم باشد، صحیح این است که خودم با ایشان تماس بگیرم و برای حضور در برنامه دعوتشان کنم. کما این که اگر میهمان دوست آقای رضاییان باشد، خود ایشان از میهمان دعوت میکنند. در حقیقت سلسله مراتبی در این روند وجود ندارد هر چند که زحمت اصلی را در این بخش مریم ناظران متقبل هستند اما گاه من به ایشان میگویم که به دلیل دوستی من با فلان میهمان، خودم از ایشان برای حضور دعوت کنم.
آقای رضاییان آیا سلیقه شخصی شما در انتخاب میهمانان برنامه نقشی داشته است؟
محمدرضا رضاییان: طبیعتا من افرادی را میشناسم که در این حوزه جذاب هستند؛ از هنرمندان گرفته تا شعرا و نویسندگان. به عنوان یکی از افراد اتاق فکر نظراتی در این زمینه داشتهام اما این که به عنوان تهیهکننده و کارگردان "کتاب باز" بر روی حضور یک فرد پافشاری کنم، خیر این طور نبوده است. اما در کنداکتور هفتگی که برای حضور میهمانان در نظر داریم، من هم همچون دیگر دوستان پیشنهاداتی را مطرح میکنم و به نظرم همیشه هم بهترین انتخابها رخ داده است.
آیا دعوت از هنرمندان و چهرههای شناخته شده به ویژه در عرصه سینما و تلویزیون به شکل تعمدی و برای جذب بیشتر مخاطب است؟
سروش صحت: اتفاقا در این برنامه به جز چهرههای شناخته شده، از نویسندگان، شعرا، مترجمان، ناشران و هر فردی که به نحوی به حوزه کتاب علاقهمند بوده، دعوت شده است. نه این که این امر فقط خواست ما باشد که از روی بازخوردها، ارتباطات و پیغامها دریافتهایم که مردم هم میخواهند افرادی به "کتاب باز" بیایند که فقط شهرت و معروفیت آنها مهم نباشد بلکه حرفی که میزنند، کتابی که معرفی میکنند و اندیشهای که دارند برای بینندگان مهم است. این یک گام بزرگ است که چنین موفقیت بزرگی برای برنامه "کتاب باز" حاصل شده و ما هم قدردان آن هستیم. اما باز هم برای جلب نظر سایر مخاطبان تلاش میکنیم از میهمانانی هم دعوت کنیم که دارای چهره آشنا برای مخاطبان هستند البته که آنها هم باید در این زمینه حرفهایی برای گفتن داشته و خود به مطالعه کتاب علاقهمند باشند.
آقای رضاییان انتخاب اشعار آیتمهای "کتاب باز" بر عهده چه فردی است؟ چقدر انتخاب این اشعار زیبا و مناسب است.
محمدرضا رضاییان: محیالدین نقیپور که از گویندگان و دوبلوهای درجه یک و همچنین گرافیستی بسیار قابل هستند. من و هیچ یک از دوستان هیچگونه ورودی به این آیتم نداریم و ایشان به انتخاب خود این کار را انجام میدهند که خوشبختانه در شبکههای اجتماعی هم با اقبال مواجه شده است و هر بخش بارها و بارها در صفحات مختلف منتشر شده است.
آقای صحت آیا حیطه مطالعاتی شما مختص هنر و حرفهتان است؟ در حال حاضر مشغول مطالعه چه کتابی هستید؟
سروش صحت: خیر. حیطه مطالعاتی من در ارتباط با آن چیزی است که از آن لذت میبرم یا درباره آن کنجکاوم و به دلایلی دغدغه من است. این روزها کتابی با عنوان "وزن چیزها؛ فلسفه و زندگی خوب" نوشته جین کازز را با ترجمه عباس مخبر مطالعه میکنم.
شما چطور آقای رضاییان چه اثری را در دست مطالعه دارید؟
محمدرضا رضاییان: به تازگی خوانش کتاب "کافکا در کرانه" هاروکی موراکامی را آغاز کردهام.
آقای رضاییان جمعبندی برای این گفتوگو دارید؟
محمدرضا رضاییان: میخواهم به دو نکته اشاره کنم. از آغاز این برنامه را به عنوان هدیهای برای پدرم در نظر گرفتم. ایشان و مادرم سالها در فضای فرهنگی فعالیت داشتهاند و از هر دو ممنونم که طعم لذت زندگی فرهنگی را به من چشاندهاند. هم اکنون یک دختر 9 ماهه به نام خورشید دارم که هر چند برنامه را به پدرم هدیه دادهام اما در حقیقت برای فرزندم و همنسلان او "کتاب باز" را میسازم. برایم موجب خوشبختی است که بگویم مردم این برنامه را دیدهاند و در لحظه اشتیاق رفتن به سمت مطالعه را پیدا کردهاند اما شکل دغدغهمند این است که در حال سرمایهگذاری برای نسلهای بعد هستیم. هرچند که لزوما مخاطب آیتم کودک برنامه "کتاب باز" کودکان نیستند و اتفاقا ما قصد داریم به بزرگسالان، این مهم را گوشزد کنیم که اگر خودشان کتاب نمیخوانند و قصه نمیشنوند، ببینند که این امر تا چه اندازه برای کودکان جذاب است و تا چه اندازه تخیل فرزندانمان را درگیر میکند و آینده اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ما به تخیل کودکان بستگی دارد. هر چه قوه تخیل فرزندانمان قویتر باشد، بعدها قدمهای بزرگتری برای مردم این سرزمین بر میدارند و من این برنامه را برای همنسلان خورشید میسازم تا ما به عنوان والدین آنها به یک وفاق فرهنگی دست یابیم و بر روی آن نسل به شکل جدی کار کنیم. البته معتقدم این خواسته تا حدودی محقق شده چرا که نسل ما دارای تحصیلات بالاتری است هر چند که متاسفانه شغل بسیاری از ما از حیطه تحصیلاتیمان دور است اما این تحصیلات کمک کرده که نسب به فرزندانمان حساستر باشیم. امیدوارم نسل خورشید نسلی باشد که آرزوی ما در برنامه "کتاب باز" برایشان محقق شود.