به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی فرهنگ سرای ارسباران، دکتر نورالله مرادی گفت: حوزه فرهنگ حوزه مظلومی است و آنطور که باید به آن توجه نمیشود. ما از تلاش عزیزانی قدردانی میکنیم که تمام عمر خود را به مطالعه و نوشتن سپری کردند، سالهایی که شاهد رخوت فرهنگی بودیم آنها آثاری گرانقدری را برجای گذاشتند. جامعه ما به مطالبه فرهنگی نیازمند است و تا اهالی فرهنگ چراغ عمرشان در سکوت خاموش نشده باید قدرانی شوند.
مرادی در ادامه افزود: تکریم از بزرگان این مرز و بوم به تقویت و تحکیم ریشههای فرهنگی ما کمک میکند و به عنوان یک ویژگی عمومی در جامعه همواره ساحت فرهنگ و تلاشهای کسانی که خشتی بر دیوار دانایی جامعه ایرانی افزودند حفظ میشود و بدین ترتیب از گسست فرهنگی که امروز به پاشنه آشیل تبدیل شده با الگو سازی برای نسل امروز جلوگیری می شود.
یک ملت و قوم تنها از دو راه فلسفه و علم وادب و هنر پیشرفت میکنند
اردشیر صالح پور اظهارداشت: یک ملت و قوم تنها از دو راه فلسفه و علم و دوم ادب و هنر پیشرفت می کنند. فلسفه با ایجاد پرسش وپاسخکیسیتی و چیستی را مطرح می کند . جهان بینی جایگاه حقیقی و شانیت انسان را به ما یاد می دهد، نقد و استدلال ایجاد می کند همانطور که یونان باستان با فلسفه به پیشرفت و دموکراسی رسید. علم هم از فلسفه می آید همانطورکه نیوتن با رهاشدن سیب به درک جاذبه زمین رسید.
صالح پور ادب و هنر را عشق به میهن و سرزمین توصیف کرد و عنوان کرد: ادب و هنر در دل ها عشق بوجود می آورد، قوم با موسیقی، قصه و شعر منزوی نمی ماند وجهانی عمل می کند. وی به سه نوع ارتباط سیاسی ( ارتباط بین کشورهاکه حوادث و سرنوشت آنان را رقم می زند)، ارتباطات اجتماعی (نوعی ارتباط که به آمد و رفت های روزانه منتحی می شود) و اتباط هنری ( ارتباطی که از عمق وجود اهل هنر برمی آید و مرزی نمی شناسد را مطرح کرد.
صالح پور ارتباط هنری را برای صلح و دوستی ، رفاه وتعالی ، کمال و زیبایی به عنوان ضرورت هنر بیان کرد که انسان را به جهان مانا هدایت می کند. هنرمند در تولید فکر و فرهنگ نقش دارد همچنانکه دانشگاه باید تولید فکر کند زیرا انسان بدون فکر بی معناست . وی به بنجیراول، عبدالغالب قوزی از شاگردان محی الدین عربی فیلسوف مشهور، سیدعلی صالحی ایذه، هرمز علی پور، علی مقیمی، کوروش کیانیان و عبدالعلی خسروی به عنوان فرهیختگان ادب وهنر یاد کرد.
وی ادامه داد: استاد خسروی نیا احساسات ملی داشت نوآور بود و بنیادهای فرهنگی را تقویت کرد. استاد خسروی بنیادهای فرهنگی را تقویت کرد. بسیار نوآور بود زمانی که در ایذه بود با افکار نو و متفاوت و احساسات ملی فراوان به برپایی شب های شعر در خوزستان می پرداخت. وی با موضوع های مختلف شعر می سرود. شیوه تاریخی نویسی استادخسروی به روش محمدجریر طبری بر اساس استنادات بود
صالح پور افزود: خسروی شاعری فوق العاده و بداهه سرا با شیوه ی تاریخ نویسی محلی وبومی بود که به رویه محمدجریر طبری بر اساس استنادات از ایذه، لک ها، قوم لُر و بختیار می نوشت.
صالح پور در خاتمه به دلیل بی نیازی مالی و تحصیلات عالیه خانواده استاد خسروی ؛ برپایی بنیاد علمی ادبی، جایزه علمی را برای روشن نگاه داشتن چراغ پر فروغ تلاش های این استاد برجسته به خانواده محترم خسروی پیشنهادکرد.
در بخش دیگر این برنامه مهران پازیار سفیر موسیقی بختیاری، خواننده ملی مسابقه اقوام کشور همراه با نوای زاگرس به اجرای موسیقی لُری پردخت.
استاد خسروی درک لازم را برای ثبت تاریخ و انتقال به نسل امروز داشت
حجت الاسلام والمسلمین علی نظر ممبینی ابتدا در مورد زندگی استاد خسروی سخن گفت. وی انتشار 18 -17 کتاب در حوزه شعرنو، فولکلور، شعر نیمایی، فرهنگ وادب را از خدمات استاد خسروی نام بُرد و تاکیدکرد: امروز نیاز بیشتری به مفاخر ادبی و هنری داریم تا تاریخ مازنده نگاه داشته شود. در عصر اطلاعات ، مکتوب شدن مطالب باید برای فرهنگ وهنر وقت بگذاریم و استاد خسروی این مانایی و درک را داشت.
با ایجاد تشکل بختیاری از ظرفیت های انسانی، تجارب علمی، فرهنگی، هنری ایل بختیاری در جهت ارتقا و شکوفایی استعدادها تلاش کنیم
علی نظرممبینی درادامه افزود: ایل بختیاری در همه حوزه ها بزرگان زبانزدی را دارد و باید با ایجاد تشکل بختیاری از ظرفیت های انسانی، تجارب علمی، فرهنگی، هنری ایل بختیاری در راستای ارتقا و شکوفایی استعدادها این قوم تلاش کنیم. وی در این زمینه به شکل گیری کارگروه هایی برای ثبت خاطرات بزرگان و قدمای این ایل که تاریخ گویا هستند، کارگروه انتشارات در شهرها و استان ها، استعدادیابی هنری، ادبی، علمی، ورزشی اشاره کرد.
شعرخوانی قهرمان محمدی، خاطره گویی استاد احمدی فر، شعرخوانی استادرحیمی، اجرای آواز امیر مجاهد ملک مسعودی، سخنرانی کوتاه خانم دکتر خسروی بخش های دیگر این مراسم بود.
تجلیل از خانواده محترم استاد خسروی با حضور اردشیر صالح پور، محسن سلیمانی رییس فرهنگ سرای ارسباران بخش پایانی این آیین بود.
استاد عبدالعلی خسروی معروف به "خسرو" و "خسرو قائد" فرزند غلامحسین بن رستم بن خسرو بن محمّدعلی بن میر قائد بابادی بختیاری، شاعر توانا و محقّق و نویسنده پرتلاش معاصر در 12 مهر 1307ش در ایذه خوزستان متولّد شد.
تحصیلات ابتدائی را در ایذه و هفتگل طی کرد و تحصیلات متوسطه را در اهواز به پایان برد و به استخدام اداره راه آهن درآمد و از آن اداره مأمور به تحصیل در رشته بهداشت شد. وی در دانشگاه تهران تا مقطع لیسانس تحصیلکرد و پس از آن در اداره فرهنگ و هنر خوزستان به عنوان معاون نگارش و کتابخانه ها مشغول به کارشد و راه اندازی چند کتابخانه و تجهیز کتابخانه های استان خوزستان را برعهده گرفت.انجمن ادبی پژمان بختیاری ونیز انجمن ادبی داراب افسر بختیاری را به همراهی جمعی دیگر از شاعران بختیاری در اصفهان راه اندازی کرد.
"گلبهار" (مجموعه شعر به گویش)، "آتش در نخلستان" (مجموعه شعر)، "عروس دالانکوه"، (مجموعه شعر)، "تاریخ و فرهنگ بختیاری" (در 7 جلد)، "در انتظار سپیده دمان"، "فرهنگ سیاسی عشایر جنوب ایران"، "گویش بختیاری"، "بلوط زاگرس"، "یادداشتهای قرن بیستم" و "دیوان قائد بختیاری"برخی از کتاب های استاد عبدالعلی خسروی است.