به گزارش هنرآنلاین به نقل از روابط عمومی سومین دوره جایزه داستان تهران، محمدحسن شهسواری با اشاره به اینکه بشر از ابتدای تاریخ درمورد مواردی که مفهوم مشترک بین آنها به حساب می آمده، داستان نوشته است، گفت: در حقیقت یک تجربه مشترک باعث می شود که دورهم جمع شویم و حرف بزنیم به همین دلیل می توان گفت نوشتن درمورد تهران به معنی رسیدن به یک مفهوم مشترک شهروندی است.
او مفاهیمی مانند مادر، پدر، خدا، بهشت و ... را مفهموم مشترک بین افراد دانست.
به اعتقاد عضو هیات داوران سومین دوره جایزه داستان تهران، درمورد شهر مفاهیمی مانند یک خیابان می تواند حرف مشترک ایجاد کند، درحقیقت میدان آزادی، میدان انقلاب، خیابان جمهوری و .... داستان اصلی به شمار می‌رود که نویسنده داستان شخصی خود را به داستان اصلی که این فضاها باشد گره زده و یک تجربه مشترک بین داستان و مخاطب ایجاد می کند.
محمدحسن شهسواری گفت: ایجاد این تجربه مشترک بین نویسنده و مخاطب بدون اینکه یکدیگر را دیده باشند، اتفاق می افتد، در جایزه داستان تهران، فرم حرف زدن داستان از شهر به ایجاد این مفهوم مشترک کمک می کند.
عضو هیات داوران سومین دوره جایزه داستان تهران درمورد برگزاری سومین دوره این رویداد ادبی، ادامه داد: در این دوره دوتفاوت عمده نسبت به دوره های قبل اتفاق افتاده است که قابل توجه است.
به گفته او در مرحله اول تداوم برگزاری این رویداد ادبی باعث می شود تا داستان های قویتر به دبیرخانه ارسال شود، یعنی نویسنده های قوی تر در جایزه داستان تهران به رقابت بپردازند که این برای این رویداد ادبی قابل توجه و مهم است.
محمدحسن شهسواری گفت: در یک بعد دیگر نویسنده های جوانتر با مطالعه داستان هایی که در دوره قبل رتبه آورده اند تلاش میکنند تا شبیه به آثار برنده در دوره های قبل بنویسند که این نکته در واقع نوعی تقلید به حساب می آید که چندان خوش آیند نیست.
عضو هیات داوران سومین دوره جایزه داستان تهران معتقد است در دوره اول جایزه داستان تهران، داستانی از برج میلاد رتبه آورده بود و در دوره دوم با موجی زیادی از داستان هایی درمورد برج میلاد روبرو بودیم اما شرکت‌کنندگان این نکته را فراموش نکنند برنده شدن یک داستان به معنی توجه صرف به مکانی که داستان در آن اتفاق افتاده است، نیست.