به گزارش هنرآنلاین به نقل از ایسنا؛ خشایار دیهیمی درباره مهمترین مطالبات اهل قلم از مسئولان فرهنگی گفت: ما غیر از اهل قلم بودن، شهروندان این مملکت هم هستیم و غیر از مسائل کتاب و نوشتن در زمینه مسائل مملکت هم نظری داریم. من میخواهم در اینباره نکتهای کلی بگویم که شامل حال حوزه فرهنگ هم میشود.
او در ادامه اظهار کرد: مشکل اصلی تا امروز، نبود تفکر و درک سیستماتیک در همه حوزهها بوده که همچنان ادامه دارد. غالب مشکلات هم از همین جا گریبانگیر دولت و به تبع آن ملت و شهروندان میشود. مشکلاتی که ناشی از این تفکر غیرسیستماتیک و اداره هیأتی امور است. بنابراین آنچه از این دولت انتظار میرود و مطالبه همه شهروندان است، اجرا شدن درست قوانین است. منهای ایرادهایی که قانون دارد که باید در سر جای خودش اصلاح شود، اما همین قانونهای موجود و حتی آئیننامههای وزارتخانهها عملاً در اجرا دچار مشکل هستند و به صورت تبعیضآمیز و غیرسیستماتیک اجرا میشوند. در این فقدان نگاه سیستماتیک کرامت و حرمت شهروندان شکسته میشود.
دیهیمی گفت: تا زمانی که مدیریت علمی و سازمانیافته نباشد، همه وزارتخانهها دچار همین مشکلات خواهند بود؛ مشکلاتی که در همه دولتها وجود داشته است. ما هرگز به یک مدیریت سیستماتیک و نگاه علمی نرسیدهایم.
این مترجم در ادامه اظهار کرد: بعد از این طبیعتاً به چیزی میرسیم که شخص من و همصنفان من در حوزه کتاب و نشر با آن درگیر هستیم. در این حوزه چیزهایی اعلام میشود، وزیرها عوض میشوند اما همچنان نابسامانیها سر جای خودش است. اعلام میشود که این نقصها وجود دارد و باید رفع شود، اما بعد از مدتی میبینیم مشکلات همچنان پابرجاست.
دیهیمی درباره سیاستهای دنبالشده در چهار سال گذشته در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه کتاب گفت: راحت و صریح میگویم؛ سیاستها عوض نشده، رفتارها عوض شده است. اگر در گذشته با حضور در وزارتخانه یا در تماس تلفنی به ما بیاحترامی میشد، اما الان این اتفاق نمیافتد. الان انسانیتر و معقولتر رفتار میکنند. آن زمان علاوه بر اینکه جواب ما را نمیدادند، به ما بیحرمتی هم میکردند، اما این رفتار در دوره فعلی تعدیل شده است، هرچند همچنان در سیاستگذاریها نوآوری نمیبینیم. تقریباً همه کارمندصفت هستند و ایدهپرداز نیستند، بنابراین سیاست بر همین روال ادامه پیدا میکند؛ حالا ملایمتر و محترمانهتر. وگرنه در عالم سیاستگذاری شاهد هیچ ایده تازهای نبودهایم. این در حالی است که حوزه فرهنگ عالم ایدهپردازی است. آنقدر ایدههای مفیدی در این فضا وجود دارد که با هر کدام میتوان فضای تازهای خلق کرد. ولی متأسفانه مسئولان فرهنگی نه خودشان ایده دارند و نه از ایدههای کسانی استفاده میکنند که خارج از مسئولیت آنها این ایدهها را پیشنهاد میکنند.
او افزود: لزومی ندارد ایدهها مربوط به آدمهای عضو وزارتخانه باشند، میتوان این ایدهها را از دیگران گرفت، ولی در اینجا به آنها بیاعتنایی میشود، چون همه گرفتار روالهای اداری هستند؛ بنابراین ارشاد هم عملاً به اداره تبدیل شده است در حالیکه به خلاقیت نیاز دارد.