سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: رضا قنبری، شاعر و منتقد معاصر در یادداشتی که در اختیار هنرآنلاین قرار داده است از مجموعه شعر “در کیهانِ من درختانی روییده” اثر “کیومرث یزدانی نوشته است. متن یادداشت رضا قنبری چنین است:
“کیومرث یزدانی” جهان موجود را در شعرش درهم می‌شکند و در جنونی زبانی، جهانی جدید از ویرانه‌های جهان موجود می‌سازد. او از شاعران کم‌کار و در خود است؛ کتاب “در کیهان من درختانی روئیده” منتخبی از شعرهای این شاعر میان‌سال است که “نشر مایا” آن را منتشر کرده. کتابی که بیشتر شامل شعرهای چندسال اخیر او و چند شعر قدیمی‌تر است. او ادراک و سویه‌های ذهنی‌اش از جهان را در شعرش تعریف نمی‌کند بلکه با ساخت و سازهای تازه‌ی زبانی، ما را به عمق تازه‌گی‌های مفهومی و تاویلی می‌اندازد:
“کمی زنده‌ام/فقط همین/گاهی که هوا خوب است/بسیار تدریجی تعجب می‌کنم/و خاموشی جاذبه‌ی بیشتری پیدا می‌کند/**/تا از این پُلِ پوسیده/داوودی‌هایم را بردارم/دردی در پیراهنم جابه‌جا می‌شود/**/من، ملودیِ تو را/گم کرده‌ام”. (در کیهان من... ص ۴۹)
ادراک‌های”کیومرث یزدانی” و حس‌آمیزی‌ها و فضاسازی‌هایش، خاص خود و بسیار تازه‌اند. عشق محوریت و مرکزیت بیشتر شعرهای این کتاب است. شاعر تمام عرصه‌ی “زمان” و “موجودیات جهان” را از دریچه‌ی عشق و یک نوع خاص از اروتیکا می‌بیند و مخاطبش را در وادی تحیر و تفسیرهای دم‌به‌دم می‌اندازد:
“در این سرزمین/حس اندوه‌بارِ هر کس/تنهاییِ خود را انجام می‌دهد/**/می‌دانم اینک و اکنون‌ات کجاست/جایی به احتمالِ/در این جهان هیچ‌کس مرا نخواهد دید/**/مرا به یاد بیاور/با نوبرانه‌ی بوسه‌ای/پیش از آغاز پراکنده‌گی.../چنان‌که من مردی را به یاد دارم/که در مِــه از کناره‌های من گذشت...”. (در کیهان من... ص ۴۶)
شعرهای کتاب “در کیهان من درختانی روئیده” مخاطب جدی شعر را شدیدن درگیر و همراه می‌کند، زیرا مدام او را به حس‌آمیزی‌ها و فضاسازی‌های خاص و بکری می‌کشاند و مدام مخاطب را به دامنه‌ی تاویل و ادراک می‌رساند...
کتاب “در کیهانِ من درختانی روئیده” در تیراژ هزار نسخه در ابتدای سال جاری از سوی نشر مایا منتشر شده و در کتاب‌فروشی‌های تخصصی شعر در دسترس مخاطبان شعر است.