سرویس فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین: جان آپدایک (2009-1932)، نویسنده شهیر آمریکایی و برنده پولیتزر، از شناخته شده‌ترین داستان نویسان جهان و معاصر آمریکاست. او که  از اواسط دهه 50 همکاری‌اش  با مجله نیویورکر را آغاز کرد، به سرعت در عرصه نثر و نظم و نقد صاحب‌نام شد. جان آپدایک را بیش از همه به دلیل چهارگانه معروفش یعنی «فرار کن، خرگوش» ، «خرگوش برگرد» ، «خرگوش پولدار است» و «خرگوش در آرامش» می‌شناسند. سهیل سمی، مترجم ایرانی، «فرار کن، خرگوش» این نویسنده را به فارسی برگردانده است.

اما آپدایک آن طور که در ایران می‌شناسندش صرفا داستان نویس نیست. او از همان اولین سال‌های فعالیتش شعر نیز می‌نوشت، و اولین دفتر شعرش را در سال 1958 منتشر کرد. به گزارش ایران آرت، به نقل از آتلانتیک، او در قریب به 6 دهه فعالیت ادبی 8 دفتر شعر منتشر کرد.

شعری که آتلانتیک از او منتشر کرده است «نیمه ماه، و یک ابر کوچک» نام دارد:

نورِ کم رنگ خرگوشی،

فارغ از روشنای روز

شکار شد

ابر کوچکی ماه را می‌پوشاند

با وزنی یکسان

تجانسی آسمانی

و رمنده

 

چیزی در ماه هست که جن زده‌مان می‌کند

این دوست نانجیب

از لبه هوشیاریِ رستگاری

به سرزمین غبار آلود کهکشان

کوچ می‌کند

 

ما با این‌ها بزرگ شدیم

پرستاری با کلاه بند دار

صورتی گرد

و مهربان

نه از فرط  دوستی با پدران و مادران‌مان

مشتعل

و نه آن قدر  دور و پردریغ مثل فیلم‌های کهکشانی

درخشان

نه مثل آن، اما کمی شبیه زودیاکِ * ستارگان

بیگانه‌ای آنجا

عظیم

دریوزه‌ی عشق

(مردی که شکار شده)

و هنوز هم مبهم است

 آنجابودگی

همچنان که برای ما هم راز آلود است.

 

*نام مستعار قاتلی آمریکایی است که در دهه 60 دست به قتل‌هایی زنجیره‌ای زد

***

هنرآنلاین چندی است دست به ترجمان شعرهایی از شاعران مهم جهان که در ایران ناشناخته‌اند، زده است. اگر می‌خواهید شعرهایی که پیش از این در بخش فرهنگ و ادبیات هنرآنلاین منتشر شده است را بخوانید،  روی تیترهای ذیل کلیک کنید:

شعری از برنده 36 ساله جایزه پولیتزر / آن وقت که آدم همه چیز بود و کمترین چیز

رودخانه به طور عظیمی ضمنی است / شعر روز جهان با لیندا گرگرسون

عادت کردیم به این طور زندگی کردن/ شعر جهان امروز با فیونا سمپسون

شعر هلن دانمور درباره مرگ/ آنجا، بنفشه‌ای می‌بالد!

شعر روز جهان امروز با لاچلان ماکینون/ شقایق‌ها تنهایند، همچون کوه‌ها!

شعر امروز جهان با ملک الشعرای آمریکا / در شکلِ هراسی، آن سوی انسانِ محض

شعری از یکی از شاعران امروز ژاپن / ما را ببخش، ای مار فرهمند

شعری از ماکسین کومین / دُم کوتاهِ سفیدش به آفتاب گیر کرد و رها شد

شعری از یِوگنی یِوتوشنکو، شاعر شهیر روس/ سرنوشت ما شبیه تاریخ جهان‌هاست

شعری از شاعری ویتنامی-آمریکایی/ آن‌ها می‌گویند آسمان آبی‌ست اما من می‌دانم سیاه است

شعر دیگری از مری الیور، برنده جایزه پولیتزر/ واژه‌ای که تو را پر می‌کند مثل آفتاب

شعری از هوارد آلتمن در گاردین / بوداپست 1944