سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم" آپاندیس" ساخته حسین نمازی یکی از فیلم‌های ایرانی بود که در بخش جلوه گاه شرق سی و پنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درآمد.
ایده جالب نمازی برای پرداختن به موضوعی که شاید بسیاری از افراد جامعه با آن درگیر هستند به همراه تبلیغ و بروشور جالبی که برای آن طراحی شده بود مخاطبان بسیاری را در طی ایام برگزاری جشنواره جهانی فیلم فجر از ایرانی و خارجی جذب این فیلم کرد و با استقبال خوبی از سوی مخاطبان روبرو شد.
"آپاندیس" اثری اجتماعی است و وقایع روز اجتماع در آن روایت می شود. فیلم در یک بیمارستان می گذرد و از این لوکیشن خاص که پر از اضطراب و نگرانی است به مسایل جامعه اشاره دارد. "آپاندیس" اولین ساخته بلند سینمایی حسین نمازی است که تهیه کنندگی آن را مقصود جباری بر عهده دارد. آنا نعمتی، امیرعلی دانایی، رضا اکبرپور، پردیس منوچهری، مرجان مومنی، محمدعلی کیانی، مرتضی علی عباس میرزایی، صحرا اسدالهی، سیمون سیمونیان و … در این فیلم به ایفای نقش پرداخته‌اند.
به دنبال استقبال مخاطبان از این فیلم، به سراغ حسین نمازی رفتیم و با او درباره "آپاندیس" به گفت وگو نشستیم.
موضوع فیلم شما و گره اصلی فیلم برخلاف عنوان آن که درباره یک بیماری است به بیماری نمی‌پردازد، بلکه به یک موضوع قانونی می‌پردازد. ایده شکل گیری قصه از کجا آغاز شد؟
فیلمنامه‌ای داشتم به نام "حرفهای درگوشی" و به اذعان بسیاری از دوستان یکی از فیلمنامه‌های خوبی بود که دست به دست شد و با چندین تهیه کنننده درباره ساخت آن صحبت کردم و همه از این اتفاق راضی بودند و مایل به همکاری و تولید فیلم! اما در نهایت نشد و با وجود اینکه پروانه ساخت آن دریافت شده بود، اعلام شد که بهتر است این فیلم را خودم نسازم و در نهایت گفتند که یک فیلمنامه دیگر بنویسم تا جای آن فیلم ساخته شود. همینطور که ذهنم درگیر این ماجرا بود تا چه موضوعی را برای فیلمنامه جدید انتخاب کنم، یکی از بستگانم در بیمارستان بستری بود و زمانی که برای عیادت او در بیمارستان بودم، مامور بیمه آمد تا موضوعی را در دفترچه او چک کند. همین اتفاق باعث شکل گیری ایده اولیه فیلم شد. طرح را نوشتم و به شورای پروانه ساخت ارائه دادم، اما از آنجایی که ایده آل من نبود و می‌خواستم این فیلمنامه رد شود تا بتوانم فیلمنامه قبلی را کار کنم، خیلی روی آن کار نکردم و برایم جدی نبود. اما شوخی شوخی پروانه ساخت گرفت و سه روز به فیلمبرداری مانده من هنوز فیلمنامه‌ای نداشتم. در نهایت شروع به نگارش فیلمنامه کردم و ماحصل، آن چیزی شد که امروز شما روی پرده سینما می‌بینید.
چطور شد که از بازیگران چهره سینما در کنار بازیگران تئاتر بهره گرفتید؟ چرا که به غیر از دو شخصیت اصلی فیلم باقی بازیگران شما که پیش برنده قصه اصلی هم هستند از بازیگران تئاتر هستند که در سینما کمتر شناخته شده‌اند و تنها مخاطبان حرفهای تئاتر آن‌ها را می‌شناسند؟
در زمان نگارش فیلمنامه قبلی با بسیاری از ستارگان سینما صحبت کرده بودم و در همان صحبت‌های اولیه نظر مساعد آن‌ها را دریافت کرده بودم، اما زمانی که به من اعلام شد آن فیلمنامه را کنار بگذارم در نهایت به این نتیجه رسیدم که "آپاندیس" را با یک بودجه و هزینه اندک تولید کنم و همین هم شد. در واقع "آپاندیس" با هزینه کم و به شکل لوباجد تولید شد. در زمانی که فیلمنامه را می‌نوشتم فکر کردم بهتر است از بازیگران چهره استفاده نکنم و به سراغ بازیگران تئاتری بروم. از آنجایی که بسیار تئاتر بین هستم شروع به دیدن آثاری که روی صحنه بودن کردم و بازی بازیگران مختلف را مد نظر قرار دادم و شروع کردم به تست زدن و بازیگرانی که دعوت می‌شدند را در موقعیتی دراماتیک خارج از فیلمنامه قرار می‌دادم و حتی با برخی از دوستانی به توافق رسیده بودیم و تمرین هم کردیم و بیشتر این تمرینات درباره گذشته شخصیت‌های فیلم بود. برای شخصیت اصلی مرد قصه حتی با اشکان خیل نژاد مدتی تمرین هم کردیم اما در نهایت او از ادامه راه منصرف شد و من به این نتیجه رسیدم که باید از بازیگران چهره هم استفاده کنم. آنا نعمتی و امیرعلی دانایی را برای نقش‌های اصلی انتخاب کردم و سایر نقش‌ها را بازیگران تئاتر برعهده گرفتند.
خب چرا پس از انصراف بازیگر مرد به سراغ سایر بازیگران تئاتر نرفتید و خواستید که بازیگر چهره داشته باشید، آیا به دلیل فروش و جذب مخاطب برای دیدن فیلم این کار را انجام دادید؟
بهر حال اولین سوالی که به ذهن می‌رسد این است که بازیگران فیلم چه کسانی هستند و بازیگران چهره نیز جزیی از سینما محسوب می‌شوند و باید هر فیلم بهره برداری مناسبی از این اتفاق داشته باشد. من هم انتظار دارم حضور دوستان کمک کند تا مخاطب بیشتری برای دیدن فیلم به سینما بیاید. این که به سراغ بازیگران تئاتر رفتم به این دلیل است که اصولا دوست دارم بازیگر مثل موم در دستم باشد تا هر جور می‌خواهم کاراکتر‌هایم را شکل دهم و بازیگران تئاتر این شانس را به شما می‌دهند و با تمرین بسیار این امر حاصل می‌شود. اما بازیگران چهره اینگونه نیستند و شیوه خاص بازیگری خود را دارند. در واقع کار کردن با بازیگران چهره نکات مثبت خودش را دارد. زمانی که خانم نعمتی و امیرعلی دانایی را برای دو نقش اصلی انتخاب کردم خوشبختانه دوستان کاملا همراه بودند و در نهایت رضایت کلی حاصل شد.
چقدر از آنچیزی که در فیلمنامه نوشتید با آن چیزی که امروز به روی پرده رفته است تفاوت دارد و از حاصل کار راضی هستید؟
تفاوتی ندارد، اما به لحاظ ایده آل خودم می‌دانستم که این فیلم ایده آل اصلی من نیست و همه آنچه مد نظر داشتم در نیامد. می‌دانم که بیش از این در توانم است و "آپاندیس" کمتر از آن چیزی است که باید باشد.
بازخوردها در اکران جشنواره چطور بود؟
بسیار خوب، خوشحالم که مخاطب خیلی خوب از این فیلم استقبال کرد و از این بابت خوشحالم و بعد از اتفاقاتی که در جشنواره فیلم فجر برای این فیلم رخ داد، امروز حالم خوب است. بهترین بازخوردی که گرفتم از خارجی ها بود و حیرت آور. بسیار پرانرژی صحبت کردن و ارتباط خوبی با فیلم برقرار کردند.
اقای نمازی چقدر از تصویربرداری فیلم دوربین روی دست کار کردید برای اینکه آن حالت استرس و اضطراب را بتوانید به مخاطب هم القا کنید. شیوه‌ای که این روزها در بسیاری از آثار سینمایی شاهدش هستیم.
معتقدم همه چیز باید در اختیار بازیگر باشد و از فیلمبردار خواستم که صحنه را در اختیار بازیگران بگذارد. از دوربین روی دست استفاده نکردیم، تنها کاری که در این زمینه کردیم tilt و pan دوربین را باز گذاشتیم تا بازیگر در صحنه آزاد باشد و آزادی عمل داشته باشد و از سوی دیگر فیلمبردار هم بتواند کار خود را به درستی انجام دهد. باید پلان سکانس می‌گرفتیم و چون این امکان برایمان وجود نداشت، سکانس را خورد کردیم ولی دوربین در تمام سکانس‌ها روی سه پایه است .
بروشور شما یکی از جالبترین بروشورهای تبلیغی بود که مخاطب را به نوعی از قصه اصلی دور می‌کند اما در عین حال درباره موضوع اصلی هم صحبت می‌کند. شما در واقع با این بروشور قصه و موضوع اصلی را به دست مخاطب می‌دهید تا وارد سالن سینما شود. این ایده از کجا شکل گرفت؟
ایده این بروشور را که به شکل دفترچه بیمه بود، علی رویین تن با دیدن فیلم به ما داد و همزمان موسسه تندیس نقره‌ای که در عرصه چاپ ونشر هم فعالیت دارد، این ایده را پیشنهاد کرد و متوجه شدم که ایده جالبی است و پذیرفتیم و اجرا شد.
آیا برای اکران عمومی، "آپاندیس" تغییری می‌کند؟
بله، باتوجه به بازخوردهایی که در جشنواره از مخاطبان گرفتم احتمالا تغییراتی ایجاد خواهد شد وتدوین دیگری خواهیم داشت و بخش‌هایی از فیلم حذف خواهد شد.
جشنواره جهانی فیلم فجر در واقع اولین اکران شما بود. ارزیابی شما از عملکرد جشنواره به چه شکل است؟
اصولا هر جایی که فیلم در آن به نمایش درآید اتفاق خوبی است و باعث می‌شود، سینما تعداد بیشتری مخاطب داشته باشد. جشنواره فیلم فجر هم رویداد مهمی است و در تبلیغ فیلم‌ها بسیار تاثیرگذار است. در مورد بخش جهانی هم وقتی جشنواره‌ای مثل فجر با حضور یک تعداد سینماگر خارجی که به خاطر سابقه سینمای ایران و بخاطر عباس کیارستمی، اصغر فرهادی، جعفر پناهی و رضا میر کریمی به ایران می‌آیند و با سینمای ایران هم آشنا هستند، برگزار می‌شود، باعث می‌شود تا فیلم‌های دیگر را هم ببینند و جایگاه سینمای ایران در نقاط مختلف دیده می‌شود و این تاثیرگذار است. در واقع جشنواره ویترینی است، برای فروش بیشتر فیلم‌ها و همچنین حضور گسترده فیلم‌ها در دنیا و قطعا فیلم خوب هم دیده می‌شود و همیشه جایگاه خودش را دارد.
و این روزها مشغول آغاز کار جدیدی هستید؟
درخواست پروانه ساخت فیلم "چترباز" را دادم که قصه اجتماعی و کاملا جدی، بکر و دراماتیکی دارد. اما با بلاهتی بیشتر از شخصیت‌های "آپاندیس" و در موقعیت شما را به خنده وا می‌دارند.