سرویس سینمایی هنرآنلاین: محمدرضا غفاری بازیگر سینما و تلویزیون که فیلم "آباجان" ساخته هاتف علیمردانی را برپرده سینماها دارد، این روزها در مقابل دوربین بهمن کامیار در "خیابان دیوار" قرار گرفته است. علاوه بر اینها غفاری با فیلم "زار" ساخته نیما فراهی در بخش سینمای وحشت، سی وپنجمین جشنواره جهانی فیلم فجر نیز حضور دارد.
او درباره تازهترین اثر سینمایی خود به خبرنگار هنرآنلاین گفت: در "خیابان دیوار" همانطور که از گریمم پیداست یک نقش کاملا متفاوت را بازی میکنم و خوشحالم که بار دیگر در کنار خانم صامتی به ایفای نقش میپردازم. ضمن این که بهمن کامیار نیز خودش یکی از کارگردانهای کاربلد و حرفهای است و خوشحالم که با این گروه همکاری دارم.
غفاری در ادامه درباره حضور در فیلم "زار" بیان کرد: اصولا کار کردن فیلمی در ژانر وحشت ریسک است و وقتی در این ژانر فیلمی نداریم که ساخته شود و یا خیلی سال پیش ساخته شده است، ورود به چنین فضایی یک اتفاق دلنشین است.
محمدرضا غفاری در نمایی از فیلم خیابان دیوار
وی ادامه داد: زمانی که پیشنهاد بازی در این فیلم به من داده شد، همان موقع پذیرفتم و گفتم کار میکنم و پای همه چیز میایستم. در این کار نیز همه اعضای گروه حداکثر توانشان را گذاشتند تا کار و نتیجه آن خوب باشد و امیدوارم که نتیجه زحمات ما مخاطب را راضی کند، ولی حتی اگر نظر مخاطب در این باره مثبت نباشد، من از حضور در این کار پشیمان نیستم. ما فیلمی در این ژانر نداریم و باید از یک جایی این اتفاق شروع شود و فیلمهای بیشتری در این حوزه ساخته شود.
بازیگر فیلم " کوچه بی نام" درباره همکاری با یک کارگردان فیلم اولی عنوان کرد: همکاری با نیما فراهی برای من دلنشین بود، چرا که یک کارگردان جوان با هزینه خودش و فیلمنامه خوبی که داشت، جلو آمد و توانست کار را به سرانجام برساند.
غفاری در ادامه درباره روند ساخت فیلم ترسناک در ایران و تجربه خود از این حضور اظهار کرد: ما چند ماه تمرین کردیم و همه در یک روستایی در شمال کشور کنار هم بودیم، به نظرم بیش از هر چیز رفاقتی بود که بین ما شکل گرفت و این کمک کرد تا آن اتفاقی که مدنظر بود رخ دهد، هرچند من هنوز خودم نتیجه کار را ندیدم ولی روزهای فیلمبرداری برای ما روزهای خیلی خوب و پر از تجربههای جدید بود.
بازیگر فیلم "آخرین بار کی سحر را دیدی ؟" در پاسخ به این سوال که چرا پس از سریال"آشپزباشی" در تلویزیون دیگر حضور نیافت، گفت: دلیل این دوری هم بر میگردد به این که پیشنهاد خوبی در طی این سالها نداشتم و اگر گروه خوبی، پیشنهاد کاری قابل تامل را بدهد قطعا میپذیرم.