سرویس سینمایی هنرآنلاین: پانتهآ سیروس چند سالی است که وارد عرصه بازیگری شده است، اما شانس با او همراه نبود و دو فیلم سینمایی که در آنها به ایفای نقش پرداخته است، در گنجه توقیف باقی ماندند.
او این بار شانس خودش را در آخرین روز جشنواره فیلم فجر با فیلم " بن بست وثوق" به کارگردانی حمید کاویانی محک میزند.
هانیه توسلی، مهدی پاکدل و هومن برق نورد، جمشید مشایخی، همایون ارشادی، محمود جعفری و هوشنگ توکلی در این فیلم نقشآفرینی میکنند. داستان درباره یک زن پرستار است که با شرایط خاصی با فرزندش زندگی میکند و بر اثر اشتباهی ماجراهایی برای او رخ میدهد.
سیروس در گفتگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره حضورش در سینما میگوید: من نقاش و بازیگرم و اولین حضورم در سینما به فیلم " اینجا همه چیز خوب است" ساخته پوریا آذربایجانی بر میگردد که متاسفانه مجوز پخش نگرفت و تنها در جشنواره فیلم یاس جایزه بهترین بازیگر مکمل زن را برایم به ارمغان آورد. پس از آن در چند سریال مانند "شمعدانی"، " تنهایی لیلا" و "خاطرات مرد ناتمام" ایفای نقش کردم. همچنین در فیلم سینمایی "ارادتمند نازنین، بهاره و تینا" به کارگردانی عبدالرضا کاهانی حضور یافتم، که آن فیلم نیز سرنوشتش همانند فیلمهای قبلی شد. علاوه بر این برای سریال" ماه تی تی" قراردادی دارم که منتظر شروع کار هستم. امسال سه فیلم داشتم " بن بست وثوق"،" ساعت 5 عصر" و "خرگیوش" که از این میان تنها " بن بست وثوق" به جشنواره راه یافت.
وی درباره نقش خود در این فیلم گفت: در حقیقت نقشی که در این فیلم بازی کردم بیشتر حرف و رد حضورش در فیلم دیده میشود و خودش در چند سکانس بیشتر حضور ندارد. شخصیت مهم و کلیدی است که خیلی به لحاظ فیزیکی دیده نمیشود و بیشتر به یک عشق قدیمی میپردازد.
سیروس در ادامه درباره حضورش در سینما و اینکه با اولین حضور توانست جایزه دریافت کند، اما آثارش چندان با اقبال مواجه نشده است، بیان کرد: من سینما را دیر شروع کردم، البته از نظر خودم این گونه نیست. سعی کردم به هر قیمتی در هر فیلمی حضور نداشته باشم و خیلی دوست دارم انتخاب کنم و طبق دلایل خودم پیش بروم. تا الان برایم مهم بود که در چه فیلمی، از چه کارگردانی و با کدام بازیگران همکاری داشته باشم. به طور مثال زمانی که پذیرفتم در فیلم پوریا آذربایجانی حضور داشته باشم به این دلیل بود که فیلمنامه را دوست داشتم و قرار بود همه عوامل و بازیگران نیز چهرههای جدید باشند. نقش من هم نقش مکملی بود که دوست داشتنی بود و پذیرفتم و برایم مهم نبود که پخش شود یا نه. بعد از دریافت جایزه نقش مکمل از جشنواره فیلم یاس حس کردم بازیگری برایم مهم است، چرا که من با اولین حضورم توانستم جایزه بگیرم، پس میتوانستم در این راه موفق باشم، تنها باید خیلی با دقت انتخاب میکردم. ازکارهایی که در آنها حضور یافتم ناراضی نیستم، ولی همه این فیلمها از بدشانسی به مشکل خوردند. برای من که دیر شروع کردم و با انتخاب پیش میروم و هنوز خیلیها من را نمیشناسند و کارهایم را ندیدهاند، خوششانسی است که آدمهای مهمی به سراغم آمدند.
وی در پاسخ به این سؤال که آیا قصد ندارد از بازی در نقشهای مکمل رها شود و به سراغ انتخابهای بزرگتر برود، اظهار کرد: دلم میخواهد نقش جدیتر و مهمتری بازی کنم، چرا که فکر میکنم توانایی آن را داشته باشم و برایم مهم است که در نقش زنی حضور داشته باشم که صلابت و قدرت زن ایرانی را به نمایش بگذارد. ذهن تماشاگران الان بواسطه ماهوارهها پر است. ترجیح من این است که زن قوی ایرانی که همیشه خودش را ثابت کرده ولی کمتر دیده شده و به او پرداخته شده است، نشان بدهم. دوست دارم سناریوها براساس زن واقعی ایرانی باشد، نه زن کلیشهای که همیشه به نمایش درآمد است. ما زنهای موفق را همیشه در قالب زنی نشان میدهیم که بسیار سختی کشیده است. چرا یک زن نباید مخاطب را سرذوق بیاورد؟ دوست دارم با یکی از کارگردانهای زن موفق سینما کار کنم، چرا که آنها زن را خیلی بهتر درک میکنند و به تصویر میکشند.
سیروس ادامه داد: ما همچنان کارگردانهایی داریم که زن را برای پیشبرد قصه خود میخواهند و او را همانند ابزار صحنه میبینند که در خدمت داستان است، ولی از سوی دیگر هستند کارگردانهایی که زن نقش مهم و محوری در قصه آنهاست و این زن باعث میشود قصه پیش برود، اما این بخش نیز همچنان جای کار بسیاری دارد. نمیدانم به خاطر مردسالاری و یا بسته بودن دستشان نسبت به مسائل جامعه این رویه را پیش میگیرند یا نه. قضاوتی هم در این زمینه ندارم و فکر میکنم جامعه ما توجهش به زن بخصوص است و یک جاهایی این جایگاه را برنمیتابد و این نگاه جنسیتی بوجود میآید.
این بازیگر و نقاش درباره ورود دیرهنگامش به عرصه بازیگری عنوان کرد: به دلیل مسائل فرهنگی و اجتماعی متاسفانه خواسته من در خانواده خیلی با اقبال مواجه نمیشد. وقتی صحبت از بازیگری میکردم جامعه اطراف من خوشحال از این موضوع نبودند، اما زمانی حس کردم دیگر نمیتوانم در مقابل خواسته درونی و قلبی خودم بایستم و جواب خودم را نمیتوانم بدهم، بنابراین تصمیم گرفتم به سراغ بازیگری بروم. ابتدا در کلاسهای موسسه کارنامه ثبت نام کردم و بعد از آن کلاسهای دوبله را پشت سر گذاشتم، ولی از آنجایی که عاشق بازیگری بودم و هیچ هنری جای آن را برای من پر نمیکرد به سمت علائق خودم رفتم و خوشحالم که این اتفاق افتاده است. کمی پشیمانم که چرا دیر شروع کردم، اما قطعاً خیری در آن بوده است.
سیروس درباره اقبال فیلم " بن بست وثوق" و دیده شدن بازی خود در جشنواره گفت: فکر میکنم این فیلم دیده شود. میخواهم واقع بین باشم، اما فکر میکنم با یک فیلم، بازی من دیده نشود. امیدوارم روند حضور آدمهای خوب و چهره و دعوت آنها از من ادامه یابد تا بتوانم راهم را به درستی ادامه دهم.
این هنرمند با اشاره به این که ریشه تمام هنرها یکی است، درباره تأثیر هنرهای تجسمی بر بازیگری اظهار کرد: وقتی شما کمپوزیسیون را میشناسید، ناخودآگاه به خیلی از مسائل و فنون بازیگری اشراف دارید که به شما بسیار کمک میکند، چرا که شما عناصر را میشناسید، هارمونی را تشخیص میدهید و ترکیب بندی به کمک شما میآید.
وی در ادامه به چرایی عدم استفاده از هنرهای تجسمی و تأثیر آن در سینما نیز اشاره کرد و گفت: نمیتوانم دقیق بگویم که چرا از هنرهای تجسمی خیلی در سینما استفاده نمیشود، اما فکر میکنم استفاده از هنرهای تجسمی و باقی هنرها در سینما بسیار به آگاهی اهالی آن نسبت به این هنر وابسته است و شاید خیلی شناخت درستی نسبت به این حوزه وجود نداشته باشد. عوامل سینمایی بیشتر به دنبال دریافت مجوز و نمایش اثر هستند و این محدودیتها و دغدغهها باعث میشود بسیاری از مسائل زیباییشناسی را رها کنند. شاید اگر محدودیتها کمتر بود، ما بیشتر شاهد نمایش هنر در سینما بودیم.
سیروس در خاتمه درباره فعالیتهای هنری خود بیان کرد: به زودی نمایشگاهی از آثار نقاشیام برگزار خواهم کرد، زمان آن هنوز مشخص نیست، اما در اوایل سال آینده قطعاً این اتفاق رخ خواهد داد.