سرویس سینمایی هنرآنلاین: شهاب حسینی که این روزها سخت مشغول فعالیت در عرصه سینماست، شب گذشته با حضور در برنامه "نود" در مقابل عادل فردوسی‌پور نشست و از فوتبال و سینما سخن گفت.
حسینی در این گفت‌وگوی ویژه یلدایی برنامه "نود" درباره اینکه آیا می‌توان جایزه بهترین بازیگر جشنواره فیلم کن را با یک گل حساس در فوتبال مقایسه کرد با اشاره به اینکه علی دایی در فوتبال ایران یک سمبل است گفت: این دو موضوع به لحاظ ارزش کلی در یک گروه هستند و هرکس می‌تواند نام این سرزمین را بلندآوازه کند. وقتی که خداداد عزیزی گل دوم را به استرالیا زد غبطه می خوردم که ای کاش من جای او بودم. به همین دلیل از این نوع تشابه خوشحال می‌شوم.
وی همچنین در پاسخ به اینکه آیا دوست دارد همانند فوتبالیست‌ها لژیونر شود و در خارج از کشور بازیگری کند اظهار کرد: تا به حال به شکل جدی به این قضیه فکر نکردم اما به کارگردانی خیلی علاقه‌مند هستم به همین دلیل تصور می‌کنم اگر بخواهم در آن طرف کاری انجام دهم بیشتر در حوزه فیلمسازی باشد تا بازیگری.
شهاب حسینی بازی در فیلم "درباره الی" به کارگردانی اصغر فرهادی را یکی از بهترین خروجی‌های کاری خود دانست و افزود: نقش احمد در این فیلم را خیلی دوست داشتم و البته نقش‌های دیگر را هم با عشق و علاقه کار می‌کنم. هرچند تعدادی نقش هم بازی کرده‌ام که گاهی به دلیل رودربایستی و تعارف بوده و نتیجه‌اش هم برایم غم‌انگیز بوده و پشیمان شده‌ام اما بهتر است اسمی از آن‌ها نبرم چون فردا یک دعوای دیگر شروع می شود.
این بازیگر برای انتخاب نقش‌های خود تاکید کرد که بیشتر پیرو احساس خود است و از نگاه تماشاگری که یک اثر را می‌بیند با کارش برخورد می‌کند.
بازیگر فیلم جدایی نادر از سیمین پس از اشاره به سابقه مجری‌گری خود در دهه 70 در یک برنامه تلویزیونی که بدون تپق به اجرا می‌پرداخت گفت: آن زمان متن‌ها را فرد دیگری می‌نوشت و من پس از تمرین آن‌ها را اجرا می‌کردم اما در یکی از آن‌ها برای اجرای متنی 26 برداشت داشتیم و بعد از برداشت آخر جلوی چشمم سیاهی رفت که وقتی چشمم را باز کردم دیدم در اتاق گریم دراز کشیدم و قرار بود ضبط برنامه متوقف شود اما به خواست خودم در بیست و هفتمین برداشت موفق به ضبط کامل شدیم.
شهاب حسینی در بخش دیگری از گفت‌وگوی خود با عادل فردوسی‌پور با اشاره به اینکه زمانی در تیم جوانان پاس بازی می‌کرده اما پس از یک تصادف کلا آن را رها می‌کند، از علاقه خود به فوتبال گفت و اظهار کرد: با اینکه نتایج در فوتبال مهم است اما اهمیت اول را ندارد چون فوتبال دنیایی دارد که خیلی چیزها را در آن می‌توان کشف کرد و حتی روابط انسانی را می‌توان در آن حس کرد.
وی خطاب به مجری برنامه نود افزود: تو در برنامه‌ات یک فضای عمومی ایجاد می‌کنی و همه در آن می توانند سهیم باشند. اگر استادیوم‌ها می توانستند علاقه‌مندان به فوتبال را از قشر های مختلف جذب کنند شاید همه چیز خیلی بهتر اتفاق می‌افتاد. چنین جوی در سینما وجود دارد چون همه اعضای خانواده با هم به تماشای یک فیلم می‌نشینند و فکر می کنم اگر یک فوتبالیست می توانست خانواده خود را به استادیوم دعوت کند آن وقت بهترین بازی‌اش را ارائه می‌داد.
وی همچنین با اشاره به اینکه از بین رونالدو و مسی، لیونل مسی آرژانتینی را ترجیح می دهد بازیکن محبوب خود را زین‌الدین زیدان معرفی کرد که با حرکتی که در مقابل ماتراتزی داشت پایانی متفاوت را برای فوتبال خود انتخاب کرد.
این بازیگر با بیان اینکه گاهی برای برخی دریافت‌های حسی خود در بازیگری فوتبال می‌بیند بازی ایران و استرالیا را دراماتیک‌ترین مسابقه فوتبالی که تماشاکرده عنوان کرد و از شکست برزیل در جام جهانی و رقابت آلمان با آرژانتین که منجر به شکست آلمان شد به عنوان بازی‌هایی که در ذهنش باقی مانده است یاد کرد.
حسینی در بخشی از این گفت‌وگو با اشاره به اینکه علی دایی اسطوره افتخار در فوتبال ایران است و نیز با اشاره به اینکه فضای مجازی به دلیل نوع استفاده‌ای که در اینجا از آن می‌شود وحشت‌آور است عباس کیارستمی را گنجینه‌ای معرفی کرد که خیلی قدرش دانسته نشد و وقتی رفت تازه همه او را دیدند و انگار در گنجینه باز شده است.
بازیگر فیلم "فروشنده" در بخشی از صحبت‌های خود پاسخ‌های کوتاهی به سوالات فردوسی پور داد.
نخل طلایی: حس خوشحالی که بشود آن را با دیگران تقسیم کرد.
اسکار: اگر به افتخاراتم اضافه شود خوشحال می‌شوم ولی به داشته‌هایم نیز راضی هستم.
قرمز: رنگ خون و حرکت
آبی: رنگ مهر و محبت
عباس کیارستمی: گنجینه‌ای که قدرش را ندانستیم و وقتی رفت تازه در گنجینه آن باز شد.
علی دایی: اسطوره و افتخار فوتبال ایران.
فضای مجازی: من آن را دوست ندارم شاید به خاطر نوعی که ما از آن استفاده می‌کنیم؛ وحشت‌آور است
ایران: عشق و مأوا
پایان تلخ یا تلخی بی‌پایان: پایان تلخ.