سرویس سینمایی هنرآنلاین: اسکار کریستوفر نولان را یکی از رویایی‌ترین فیلمسازان نسل خود می‌دانند؛ کسی که باعث شد آکادمی علوم و هنرهای سینمایی تعداد رقبای بخش اسکار بهترین فیلم را افزایش بدهد.
سال 2008 که "شوالیه تاریکی" نولان نامزد اسکار بهترین فیلم نشد، مراسم اعطای جوایز کمترین تعداد بیننده را داشت و آکادمی با اعتراض جهانی طرفداران فیلم روبرو شد. از آن زمان تاکنون آکادمی همچنان فیلم‌های نولان را نادیده گرفته است.
سال 2011 فیلم "تلقین/آغاز" به کارگردانی او نامزد جوایز اسکار بهترین فیلم و فیلمنامه غیراقتباسی شد و در چهار بخش فنی جایزه گرفت، اما فیلم نتوانست در بخش بهترین کارگردان و بهترین تدوین نامزد شود. در 2012، "شوالیه تاریکی برمی‌خیزد" حتی در یک بخش هم نتوانست نامزد شود، هرچند منتقدان آن را تحسین کردند و فیلم دستاوردهای تصویری و تکنیکی چشمگیری داشت.
اکنون این فیلمساز بریتانیایی پس از دو سال با یک فیلم علمی تخیلی دیگر بازگشته است: "بین ستاره‌ای" (Interstellar).
داستان "بین ستاره‌ای" در آینده‌ای نزدیک جریان دارد؛ زمانی که زمین دیگر قادر به تولید غذای کافی برای ساکنانش نیست و هیولای قحطی از راه رسیده است. در این بین، گروهی جهانگرد در سفری بین ستاره‌ای از یک کرم‌چاله تازه کشف‌شده برای گذر از محدودیت‌های انسان‌ها در سفر فضایی و فتح مسافت‌های دور و فراتر از درک علمی استفاده می‌کنند.
متیو ماکاناهی در "بین ستاره‌ای" نقش مهندس کوپر را بازی می‌کند. او که همسرش را از دست داده و دو فرزند دارد، در این سفر، جهانگردان را همراهی می‌کند.
آن هاتاوی، جسیکا چستین، الن برستین، جان لیتگو، مایکل کین، کیسی افلک، وس بنتلی، بیل اروین، مکنزی فوی و تافر گریس از دیگر بازیگران این فیلم هستند که از جمعه 7 نوامبر (16 آبان) اکران می‌شود.
کریستوفر نولان و متیو مکاناهی در پشت صحنه "بین ستاره‌ای"
"بین ستاره‌ای" مدت‌هاست در رادار تماشاگران و منتقدان قرار دارد، هرچند جزئیات داستان فیلم تا مدت‌ها پنهان مانده بود و آنونس‌های فیلم هم تنها نگاهی گذرا به داستانِ از نظر بصری، جذاب فیلم نولان داشت.
این هفته پس از اولین نمایش "بین رسانه‌ای" برای منتقدان چیزی که بیش از همه به گوش می‌رسد، مشکل داستان فیلم است. این در حالی است که "بین ستاره‌ای" فعلا در وبسایت راتن تومیتوز 69 درصد آرای مثبت منتقدان را کسب کرده است.
بیشتر منتقدان این را قبول دارند که "بین ستاره‌ای" فیلمی فوق‌العاده است، اما ظاهرا طرح داستانی فیلم بزرگ‌ترین منبع مخالفت با آن است.
کلودیا پوئیگ در یو‌اس‌ای تودی چیزی را که بیشتر منتقدان گفته‌اند خلاصه کرده است. او نوشته است: "داستان "بین ستاره‌ای" بیش از حد بلندپروازانه، گاهی اوقات مسحورکننده و تامل‌برانگیز است، اما در عین حال، کسل‌کننده و خیلی ساختگی است و به اندازه جلوه‌های ویژه بسیار خلاقانه فیلم، جلوه رویایی ندارد."
با این توصیف، پرسش این است: "بین ستاره‌ای" می‌تواند یکی از رقبای اسکار بهترین فیلم باشد؟ می‌توان انتظار داشت فیلم نولان در بخش‌های بهترین جلوه‌های تصویری، تدوین صدا، صداگذاری، موسیقی، فیلمبرداری و طراحی صحنه نامزد شود. با این حال، نامزدی در بخش بهترین تدوین کار سختی است، بخصوص از این جهت که مدت زمان فیلم دو ساعت و 49 دقیقه است. "تلقین/آغاز" که به جرات می‌توان گفت باید جایزه این بخش را می‌برد، حتی نامزد اسکار هم نشد. مدت زمان آن فیلم 20 دقیقه کمتر بود و در دنیا نیز با تحسین روبرو شده بود.
اما در مورد بخش بهترین فیلمنامه غیراقباسی؛ نولان تاکنون دو بار در این بخش نامزد شده (بار اول در 2002 برای فیلم "یادگاری") و اگر منتقدان از همین حالا از حفره‌های روایتی فیلم جدید او گله می‌کنند، نامزدی او در این بخش نامحتمل است.
سال گذشته، فیلم "جاذبه" با تحسین منتقدان مواجه شد، اما آکادمی فیلم را به خاطر خط داستانی ضعیف آن در بخش فیلمنامه نامزد نکرد. "آواتار" هم در بخش فیلمنامه نامزد نشد، چون منتقدان گله داشتند داستان فیلم خیلی به "پوکاهونتاس" شبیه است و ضمنا خطوط داستانی سئوال‌برانگیزی دارد.
درمورد نامزدی در بخش بازیگری هم سخت می‌شود از الان پیش‌بینی کرد. گفته می‌شود متیو مکاناهی در "بین ستاره‌ای" یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های دوران کاری‌اش را ارائه داده است، اما بخش بهترین بازیگر مرد از همین حالا پر است. شاید آکادمی اگر از فیلم خوشش بیاید مکاناهی را در این بخش نامزد کند، اما مکاناهی برای نامزد شدن همان حمایتی را می‌خواهد که ساندرا بولاک سال گذشته برای "جاذبه" داشت.
جسیکا چستین در بخش بهترین بازیگر زن مکمل شانس بیشتری دارد. این بخش فعلا عملا از رقبای جدی خالی است و هنوز کسی خیلی از نقش‌آفرینی‌ها را ندیده است. چستین فعلا برای بخش بهترین بازیگر زن تلاش می‌کند، اما اگر بقیه فیلم‌های او موفق نباشند، شاید آکادمی در بخش بازیگر زن مکمل جایی برای او در نظر بگیرد.
بخش کارگردانی هم هنوز جای پرسش دارد، اما آکادمی عموما دوست دارد یک نفر را به خاطر دستاوردهای کاری‌اش و نه لزوما بهترین کارش نامزد اسکار کند. آلفونسو کوارون در 2006 به شکلی سئوال‌برانگیز برای "فرزندان انسان" نادیده گرفته شد، اما بعدا برای "جاذبه" نامزد شد. نولان تاکنون دو بار نادیده گرفته است، اما شاید آکادمی این بار بالاخره خودش را رها کند و او را به خاطر بلندپروازترین پروژه‌اش تا به امروز، نامزد کند.
گذشته از این، در سال‌های گذشته حداقل یک فیلم متکی به جلوه‌های ویژه نامزد اسکار بهترین کارگردان شده است: مارتین اسکورسیزی برای "هوگو"، آنگ لی برای "زندگی پی" و کوارون برای "جاذبه".
نامزدی "بین ستاره‌ای" در بخش اسکار بهترین فیلم محتمل است. در حال حاضر هیچ فیلمی نیست که همه در سطح جهانی روی آن اتفاق نظر داشته باشند. "بردمن" به کارگردانی آلخاندرو گونزالس ایناریتو و "بچگی" ساخته ریچارد لینکلیتر شانس زیادی دارند، اما هر دو فیلم با انتقادهایی نیز روبرو شده‌اند. "شکارچی روباه"، "نظریه همه چیز" و "بازی تقلید" هم فیلم‌هایی هستند که منتقدان از آن‌ها تعریف کرده‌اند، اما این تحسین‌ها جهانی نبوده است.
شاید "بین ستاره‌ای" مشکلاتی داشته باشد، اما آکادمی عاشق این است که از بلندپروازی‌ها و دستاوردها تقدیر کند. ممکن است "بین ستاره‌ای" جایزه اسکار بهترین فیلم را نبرد، اما قطعا برای دریافت جایزه اصلی در نظر گرفته می‌شود.
لاتین پست
علی افتخاری