به گزارش خبرنگار خبرگزاری هنر ایران، شب گذشته دوبلورهای پیشکسوت به همت انجمن گویندگان کنار هم جمع شدند و شبی خاطره انگیز رقم زدند
این مراسم با حضور بسیاری از پیشکسوتان و هنرمندان دوبله و همچنین حامد بهداد هنرپیشه سینما در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم که اجرای آن بر عهده علی همت مومیوند بود، حمیدرضا آشتیانی پور رئیس هیئت مدیره انجمن گویندگان و سرپرستان گفتار فیلم در سخنانی گفت: آقای لطیف پور یکی از مظاهر بزرگ دوبلاژ هستند و جناب آقای جلال مقامی نیز استاد ما هستند و من همیشه ایشان را در کسوت معلمی دیده ام.
او در ادامه گفت: امیدوارم رسم آموختن در این حرفه پایدار بماند. اولین فیلم سینمایی که من ساختم آقای اسماعیلی دوبله کردند. دومی هم و سومی هم ایشان دوبله کردند اما دیگر فیلمی نساختم که احتیاج به دوبله داشته باشد. آقای اسماعیلی برای من مظهر هنر، محبت و ایستادگی هستند.
آشتیانی پور تصریح کرد: ضمن اینکه از بقیه بزرگان هم باید تقدیر کنم، ولی باید بگویم که در وقایع و شیطنت هایی که داشت می شد، کسی که رسم خوبی را برگزار کرد آقای منوچهر والی زاده بود و همچنین آقای عرفانی که برای بالابردن دستمزد دوبلورها تلاش بسیاری کرد.
وی همچنین در پایان سخنان خود از بستری بودن تورج نصر و ناصر خویشتن دار دو دوبلور پیشکسوت خبر داد و از حاضران خواست برای سلامتی این دو تن صلوات بفرستند.
در ادامه از لطیف پور بنیان گذار حرفه دوبله در ایران تقاضا شد تا روی سن بیاید.
این هنرمند 79 ساله که بیشتر او را با روایت کارتون های باغ گل که شخصیت اصلی آن گربه تنبلی به نام خپل بود، می شناسند، زمانی که روی سن آمد سخنان خود را این گونه آغاز کرد که: یاد باد آن روزگاران یاد باد... آن زمان ما جوان بودیم، شب و روز کار می کردیم و خاطرم هست که اولین فیلمی که دوبله کردم سه ماه و نیم طول کشید ولی هر طور بود ادامه دادیم. فقط پشتکار و علاقه و البته استعداد موجب پیشرفت ما بود. دوبله کار مشکلی است. کار آسانی نیست.
لطیف پور که مدتهاست خارج از کشور زندگی می کند، در ادامه اظهارداشت: خیلی خوش وقتم که امسال هم زمان با حماسه 24 خرداد به ایران آمدم. هم زمان با رفتن تیم فوتبالمان به جام جهانی و برد تیم والیبال ایران از ایتالیا که همه ما را شاد کرد.
همچنین در ادامه پرویز بهرام راوی قدیمی جاده ابریشم به روی سن آمد و گفت: من از سال 1324 با آقای هوشنگ لطیف‌پور کار گویندگی را آغاز کردم. ما گروه هنر ملی را راه اندازی کردیم.
وی در ادامه عکس قدیمی را به مهمانان نشان داد و گفت: این عکس متعلق به دوبله مسیر یک روز دراز در دل شب اثر است و برای من خاطرات بسیاری را به همراه دارد. دوبلاژ تلویزیون ملی ایران را آقای لطیف پور، آقای مهرآسا که نیستند و بنده پایه گذاری کردیم و حالا چه جوری است، نمی دانم... بگذریم.
او سخن خود را با یک بیت از شعر صائب تبریزی با این مضمون که روزی که برف سرخ ببارد از آسمان/ بخت سیاه اهل هنر سبز می شود به پایان برد.
اکبر منان هنرمند صداپیشه دیگر نیز لوح تقدیری تقدیم به لطیف پور کرد و اظهارداشت که دوبله را از او آموخته است.
در ادامه این مراسم جلال مقامی که خیلی ها هنوز اجرای او در برنامه دیدنی ها را به یاد دارند، پس از آمدن به روی سن گفت: بعد از هرگز ما را دور هم جمع کرد... برای من غنیمت است... چون کمتر در استودیوها دیده می شوم. خوشحالم که امروز چهره ها را اینجا می بینم و آه می کشم...
وی ادامه داد: وقتی به من گفتند از آقای لطیف پور و منوچهر اسماعیلی می خواهند تجلیل کنند، خودسرانه پرواز کردم. چون این دو نفر بذر دوبله درست را در ایران کاشتند. من هم 17 الی 18 سال داشتم که زیر دست استاد لطیف پور بزرگ شدم و امیدوارم بتوانیم راه این دو بزرگوار را ادامه بدهیم.
مقامی اظهارداشت: اینجا همه حرف های خوب می زنیم و امیدوارم که فردا یادمان نرود. وقتی دور هم هستیم، همدیگر را دوست داریم ولی نمی دانم چه ویروسی وجود دارد که وقتی از این جمع خارج می شویم، دیگر همدیگر را نمی شناسیم.
تجلیل از جلال مقامی ادامه بخش این مراسم بود و پخش تپق های دوبلورها از جمله اتفاقاتی بود که منجر شد فضای شادی در سالن به وجود بیاید. این نماهنگ که توسط شهراد بانکی ساخته شده بود، مورد تشویق حاضران واقع شد و جلال مقامی دسته گل خود را به نشانه تشکر به بانکی اهدا کرد.
احمد میرعلایی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی نیز با اهدای هدایایی از این چهار دوبلور پیشکسوت تجلیل کرد. او همچنین در سخنانی گفت: چهره هایی که اینجا می بینم من را به یاد گذشته ام می اندازند. بسیاری از پیشکسوتان به طور مستقیم استاد من بوده اند ولی چون من استعداد گویندگی نداشتم طردم کردند.
وی ادامه داد: یکی از استادانی که دو سال پیش بر دستانش در جشنواره فیلم فجر بوسه زدم، زنده یاد علی کسمایی بود که روحش شاد باشد.
میرعلایی اظهارداشت: من خودم را هم صنف شما می دانم حتی اکر هم صنف اخراجی باشم. هم صنف کسانی که صداهای آنها صداهای خوب دنیاست و همیشه باعث افتخار کشور بوده اند. صدای آنها همیشه یادآور سینمای خوب است و امیدوارم روزهای خوبی هم در انتظار سینمای ما باشد.
یکی دیگر از دوبلورهای پیشکسوتی که مورد تجلیل واقع شد، ایرج رضایی بود. او در نقش های بسیاری سخن گفته که یکی از معروف ترین آنها کارتون معاون کلانتر است. رضایی به گفته مجری مراسم به دلیل رفتن به مسافرت در این مراسم حاضر نبود و تنها وله ای پخش شد که او دوباره و پس از گذشتن سالها در حال دوبله نقش معاون کلانتر بود. او در جمله ای کوتاه از سخت شدن دوبله برایش در گذر سالها گفت.
آخرین نفری که در این گردهم آیی مورد تجلیل قرار گرفت، منوچهر اسماعیلی بود. پیش از اعلام نام این دوبلور پیشکسوت، نماهنگی متشکل از برخی فیلمهایی که با صدای این دوبلور دوبله شده اند، پخش شد که منجر شد تا حاضران برای دقایقی بایستند و پیوسته او را مورد تشویق قرار دهند.
اسماعیلی گفت: حقیقتا روز با شکوهی است و با شکوه تمام به شما سلام می کنم. شما نماینده عشق و سوزش عاشقانید. درود بر شما که باعث احیاء جان در بی جان هایی امثال من حقیر شدید.
وی ادامه داد: افتخار می کنم که در جمع شما هستم که خودم روزی از بنیان گذاران آن بوده ام. از دوستان و پیشکسوتان یاد می کنم. از استاد گرانقدرم شادروان علی کسمایی و درود می فرستم بر هوشنگ لطیف پور استاد زنده ام که من حاصل ناقابل دسترنج این دو گوهر بودم.
اسماعیلی تصریح کرد: ما دوبلورها چیزی به عنوان ارثیه نداریم که برای آیندگان بگذاریم و فقط خطاهایمان را گوشزد می کنیم. غره نشوید چون مال مردم بودن ثروت هنگفتی است و کم کم و در جا از شما قدردانی می شود. این کار بزرگ و کوچک ندارد و همه بزرگ هستند. امیدوارم یکی از ریز خال های این بزرگ سالاران باشم.
اسماعیلی در حالی لوح تقدیر خود را از لطیف پور دریافت کرد که بر دستان این پیشکسوت دوبله بوسه زد.
در این مراسم پرویز بهرام، جلال مقامی، ناصر ممدوح، منوچهر اسماعیلی، هوشنگ لطیف‌پور، مهوش افشاری، اسفندیار مهرتاش، چنگیز جلیلوند، معصومه آقاجانی، صفا آقاجانی، زهره شکوفنده، جواد پزشکیان، سیامک اطلسی، حسین عرفانی، شهلا ناظریان، منوچهر والی‌زاده، اکبر منانی، اردشیر منظم و همچنین حامد بهداد حضور داشتند.