گروه سینمای خبرگزاری هنر ایران: سلسله نشستهای «سینما رو به آینده» کاری به همت حوزه هنری، با اجرای امیر قادری منتقد و کارشناس سینماست که در سال گذشته با عنوان «آنچه بر سینمای ایران گذشت» برگزار میشد. امیر قادری و دستاندرکاران این نشستها تصمیم گرفتند متناسب با مصادف شدن تغییر دولت با برگزاری این نشستها به همفکری با دولت جدید پرداخته و راهکارها و پیشنهادات لازم حال سینمای ایران ارائه دهند. امیررضا مافی که جز میمهانان شب اول این نشست بوده در گفتوگو با هنرآنلاین به شرح و بسط آنچه که برای سینمای ایران تهدید میدیده پرداخته است که در ادامه میخوانید.
امیررضا مافی دانش آموختهی دکترای فلسفه و مدیر مرکز انیمیشن حوزه هنری، تهدید پیش روی سینمای ایران را از معنا تهی شدن و سیاستزدگی دانسته بود. وی در این گفتوگو بیان کرد: امر کلان تری که در کل نظام علوم انسانی وجود دارد این است که ما در نظام علوم انسانیمان مدام در تفسیر و شرح آثار و آرا حرکت میکنیم و رای جدید شکل نمیگیرد. سیاستزدگی باعث بروز و اقبال شبه علم میشود. آن چیزی که در جریانهای سیاستزده دیده میشود این است که شبه علم جای علم را گرفته است و همهی گزارهای معرفتی ذیل این شبه علم قرار میگیرد.
مافی ادامه داد: آنچه که باید رخ بدهد این است که در 10 سال اخیر که امر سیاسی را ذیل امر سیاستزده یا امر فرهنگی آوردهایم، آن را کنار بگذاریم و به امر سیاسی از منظر سیاسی بپردازیم، نه سیاستزده. باید بتوانیم مسائل سیاستزدهای که وجود دارد و باعث شکاف در جامعهی سینمایی شده، را حل کنیم. از همه مهمتر باید بتوانیم دوباره به آثار و آراء عمیقی که چه در سنت خودمان وجود دارد و چه حتی در سنت غربی برگردیم و گزارههای جدیدی از آنها ابراز و اظهار کنیم.
این مدیر سینمایی افزود: اگر مبانی معرفتی را به نسل جدید معرفی نکنیم این انحراف همچنان ادامه خواهد داشت. بازگشت ما به انگارههای عمیق فلسفی جامعهشناختی یکی از الزامات جدی امروز ماست. چون از دل آنها میتوانیم برای وضع و شرایط جدیدمان خلق گزارههای جدید کنیم.
وی با اشاره به اینکه در دانشگاه نگاه حوزه آموزشی باید تغییر کند، اضافه کرد: ما به شدت در حال حرکت به سمت دانش هستیم. در حالی که باید حتما به سمت معرفت حرکت کنیم. باید کسانی را تربیت کنیم که مثلا در سینما نظریه فیلم را بدانند و در نظریه فیلم سراغ فلسفه بروند. حتما باید رشتههایی که موضوع میان رشتهای دارند و تطبیقی عمل میکنند، راهاندازی و تدریس شوند. این اتفاق عاجل ماست. مثلا یکی از فقدانهای مهممان نبودن رشته تربیت نقد فیلم است. ما در دانشگاه چنین رشتهای نداریم. به طور کل ما رشتههای جدی و اصولیای در دانشگاههایمان نداریم. اینها باید اصلاح شود.
مدیر مرکز انیمیشن حوزه هنری بیان کرد: ارشاد باید در سیاستگذاری، سیاستگذاری کند و نه سیاستزدگیگذاری. اگر این اتفاقات رخ دهد فکر میکنم در یک فرآیند 10ساله در عرصه معنای سینما، همراه با جامعه وارد یک بلوغ میشویم.
امیررضا مافی برنامهریزی فرهنگی را خاص یک دوره مدیریتی دولتی ندانست و تکمیل کرد: اگر دولتها سیاستزده باشند، نمیتوانند برنامه فرهنگی را هدایت کنند. دولتی که بتواند کار سیاسی را امر سیاسی کند حتما فرهنگ از آن متاثر خواهد بود. اما فرهنگ دراز دامن و بلندقدتر و سیعتر از یک دولت است.