گروه سینما خبرگزاری هنر ایران: هدی زین‌العابدین یکی از نمادهای صبر در پی رسیدن به موفقیت در حیطه فعالیت هنری خود است؛ چراکه فعالیت خود در حوزه هنر را با عکاسی آغاز کرد و از دهه هشتاد، با فیلم «خانه روشن» ساخته وحید موسائیان وارد عرصه بازیگری شد.
پس از آن در مجموعه تلویزیونی «آشپزباشی» ساخته محمدرضا هنرمند نقش کوتاهی ایفا کرد، اما «سقوط یک فرشته» ساخته بهرام و حمید بهرامیان در رمضان 1390 نام او را مطرح کرد.
اما هیچ یک از این کارها آن‌طور که باید شایستگی‌های بازیگری او را نشان ندادند. «سقوط یک فرشته» ساخته بهرام بهرامیان و بازی در نقش «فاطمه» شاید برای این بازیگر جوان سکوی پرتابی شد تا زین‌العابدین در دهه ۹۰ پرکار وارد شود، او در این دهه چند فیلم سینمایی بازی کرد که از جمله آن‌ها می‌توان به «پایان خدمت»، «صفر»، «آن‌ها»، «عرق سرد»، «جاده قدیم»، «اسرافیل»، «طلا»، «سمفونی نهم»، «دست انداز» و «زالاوا» اشاره کرد.
زین العابدین با سریال‌های «قلب یخی»، «شوخی کردم»، «رقص روی شیشه» و «کرگدن» به شبکه نمایش خانگی رفت و با بازی در سریال «کرگدن» در نقش «گیسو» قالبی متفاوت را رقم زد و پس از آن با بازی در دو سریال «رهایم کن» و در «انتهای شب» در کارنامه هنری خود اوج پختگی را به نمایش گذاشت.
نقش «مارال» در سریال «رهایم کن» از جمله نقش‌هایی است که این بازیگر به خوبی در آن به ایفای نقش پرداخت و به بازی محسن تنابنده و هوتن شکیبا نیز جان بخشید. او در این سریال با به تصویر کشیدن نقش پرستاری مهربان، حیا و احساسات زنانه، ترس، خشم، عشق و نفرت را به خوبی به مخاطب منتقل کرد و حس همراهی و همدردی تماشاگران را برانگیخت.
او اما این روزها با نقش‌آفرینی درخشان مقابل پارسا پیروزفر ظاهر شده و کمک کرده تا نام سریال «در انتهای شب» در تاریخ سریال‌های موفق شبکه نمایش خانگی ثبت شود. هدی‌زین‌العابدین در همان سکانس‌های ابتدایی به خوبی تعریف یک زن خسته و درگیر زندگی زناشویی و چالش‌های آن را به تصویر و بار نمایش کیفیت رابطه‌ای که مدنظر کارگردان بوده را یک تنه بر دوش کشیده است.
زین‌العابدین با انتخاب‌هایش نشان داده بازیگری تجربه‌گرا است و با بازی در ژانرهایی همچون طنز، وحشت، ورزشی، اجتماعی و دفاع مقدس صرفا به یک ژانر و به یک قاب بسنده نکرده است و همکاری با کارگردانان مطرحی همچون منیژه حکمت، سهیل بیرقی، کمال تبریزی، داریوش فرهنگ، سامان مقدم و مهران مدیری را درکارنامه خود دارد.
زین العابدین با بازی درخشان خود در سینمایی «عرق سرد» نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن در سی و ششمین دوره جشنواره فیلم فجر شد و پس از آن در چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن در «عطرآلود» شد.
هرچند که جوایز ازآن او نشد اما این روند سبب شد نگاه کارگردانان و مخاطبان به سمت او معطوف شود و چهره‌ای جدید را به سینمای ایران معرفی کند؛ آن هم در دورانی که بسیاری از بازیگران زن خواسته یا ناخواسته در سینما حضور دارند. زین‌العابدین توانسته با هوشمندی در انتخاب‌هایش نقش‌آفرینی قوی را در سینما و شبکه نمایش خانگی به رخ بکشد و جای خالی برخی از این بازیگران را تا حدی پر کند.
با این حال اما این بازیگر را می‌توان کم حاشیه‌ترین بازیگر زن سینمای ایران دانست و برخلاف برخی از بازیگران زن ایرانی که با انجام برخی جراحی‌های زیبایی مد روز به دنبال جذب طرفداران خود هستند، توانسته چهره شرقی خود را حفظ کند که این امر نیز افزایش تاثیرگذاری او در نقش‌ها را به همراه داشته است و دست او و کارگردانان را برای انتخاب فیلم خصوصا در ژانر تاریخی باز می‌گذارد.
هدی زین‌العابدین با صبوری و پیمودن مسیری آهسته و پیوسته ثابت کرد که می‌توان بدون حاشیه و صرفا با معطوف شدن به حیطه کاری خود به موفقیت و شهرت رسید و ستاره سینما شد.