به گزارش هنرآنلاین،این کتاب که توسط شاپور عظیمی ترجمه شده است، با عبور از رویکرد سنتی فیلمنامه‌نویسی یعنی همان روش آشنای سه پرده‌ای سید فیلد، مثال‌هایی ارائه داده که از نظر وی به تبیین تئوری‌هایش یاری می‌رساند.
در برشی از کتاب پیش رو این‌چنین آمده است: «ورد زبان صنعت سینما این است که نویسندگی یعنی بازنویسی. بله و نه. بازنویسی اجتناب‌ناپذیر است؛ به‌طور طبیعی، فیلمنامه شما را بهتر می‌کند و اغلب، تعداد بازنویسی‌ها در خاطر کسی نمی‌ماند. در واقع، معمولاً برمی‌گردیم و وقتی در میابیم که خیال می‌کردیم نسخه قبلی فیلمنامه چقدر مناسب بوده، برخورد می‌لرزیم. البته بازنویسی فاقد تمرکز و تکراری تلف کردن زمان و سرمایه است و ممکن است باعث شود که فیلمنامه روی کاغذ جان بدهد. وقتی فیلمنامه‌ای به این ترتیب از بین می‌رود، معمولاً به این علت است که نویسنده (و دیگران، اگر در کار دخیل بوده باشند)، روی جرقه‌ای که به ذهنش رسیده بود و پیام و متن اثر، به درستی کار نکرده است. بیشتر همین مواردند که یک فیلم را تشکیل می‌دهند. بنابراین، بازنویسی در چند حوزه پیش می‌رود. سعی کنید، با طراحی فیلمنامه و پیش از آغاز به نوشتن، بازنویسی را به کمترین میزان برسانید».
«خط کنش یا خط ارتباط»، «می‌رسند اما نیستند»، «تحلیل ساختاری پیانو»، «توصیه‌ها، تله‌ها و بازنویسی»، «شش طبقه‌بندی روایت موازی»، «سفرهای دوگانه»، «رویای بی‌حاصل و فلاش‌بک شرح حال» و «فیلم‌های چمدانی»، از جمله موضوعات شش بخش کتاب پیش رو شمرده می‌شود.
این کتاب به گونه‌ای به هدفش می‌پردازد که بعید نیست در آینده‌ای نه چندان دور، شاهد علاقه و اشتیاق روز افزون نسل جوان فیلمنامه نویس و فیلم سازان برای نگارش و ساختن آثاری باشیم که با ساختارهای پیچیده و نامتعارف خود، مخاطبان سینمای خاص و پیچیده را به وجد بیاورند.
کتاب فیلمنامه نویسی در قرن 21 در 743 با قیمت 480 هزار تومان از سوی انتشارات بنیاد سینمایی فارابی باز نشر شده و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته. این کتاب در سی و پنجمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران نیز به مخاطبان تقدیم می‌شود.