گروه سینمای هنرآنلاین: امروز 23 اسفند اکرانهای نوروزی شروع شدند. از جمله این فیلمها «پرویزخان» است که به زندگی پرویز دهداری سرمربی فقید تیم ملی فوتبال ایران در سالهای 65 و 66 پرداخته است. در حاشیه اکران خصوصی که پیش از شروع اکرانهای نوروزی با حضور اهالی سینما، عوامل فیلم و دختر پرویز دهداری برگزار شد، شیدا دهداری از این فیلم و پدرش صحبت کرده است که در زیر گوشهای از آن را خواهید خواند.
شیدا دهداری با تشکر از همه کسانی که در تولید فیلم «پرویزخان» وقت گذاشتند و برای دیدن اکران خصوصی فیلم آمده بودند گفت: فیلم خوبی است شبیه قصه میبایست میبود و فیلم مستند نبود. جاهایی نکاتی داشت که منطبق بر واقعیت نیستند؛ اما در کل با توجه به زحمات عوامل بالاخص کارگردان و تهیهکننده جای تقدیر دارد. هدف فیلم در واقع به تصویر کشیدن شخصیت پدر فقیدم است در برههای حساس از تاریخ کشور که شرایط جنگی و فوتبال سخت شده. آنچه که آن زمان را حساس میکند این است که تیم فوتبال هم وضعیت نابسامانی داشت. پدرم مسئولیت سختی داشتند و با دست خالی و بدون هیچ چشم داشتی هدایت تیم ملی فوتبال را عهدهدار بودند. وجود چنین شخصیتهایی میتواند الگو باشد. کسانی که تنها و تنها و با دست خالی در وضعیت مالیای که در حال حاضر برای هر کسی پذیرشش ممکن نیست. به تصویر کشیدن چنین شخصیت و موضوعی و تبدیلش به فیلم جای تحسین دارد. از همگی ممنونم.
دختر دهداری درباره شخصیتی که از او در فیلم نمایش داده شده است ادامه داد: آن زمان من 20 ساله بودم و برعکس آنچه که در فیلم دیده میشود اهل هیجان نبودم و بسیار آرام بودم. شاید بهتر بود در رسیدن به شخصیت واقعیام، دوستان فیلمساز را راهنمایی میکردم. در مقطعی که فیلم ساخته میشد من همکاریای با عوامل نداشتم. فقط یکی دو بار برای اعلام رضایت کلی برای ساخت فیلم با عوامل جلسه داشتم. ازشان خواستم انگیزهشان برای تولید فیلم را بگویند و دیگر امکان همکاری بیشتر پیش نیامد. از کلیت فیلم رضایت دارم. به همه عوامل خسته نباشید میگویم بالاخص از جناب پورصمیمی گرانقدر.
شیدا دهداری در خصوص بازی پورصمیمی در نقش پدرش افزود: ایفای نقش پدرم کار مشکلی است. پدرم خیلی آرامتر بودند و تصمیمگیریهایشان صبورتر و با هیجان کمتری انجام میشد. جناب پورصمیمی به هر حال کار مشکلی را در پیش داشتند. ضمن اینکه پدرم را ندیده بودند و اصلا نمیشناختند. طبق صحبتها فوتبال در زندگی آقای پورصمیمی جز علاقهمندیها و پیگیریهایشان نبوده و به هر حال از شخصیت پدرم شناخت دقیقی نداشتند.
دختر پرویز دهداری اضافه کرد: پدرم در اثر بازیهای فوتبال در جوانی آسیب جدی دیدند و کلیهشان از کار افتاد. در عراق بازی داشتند دچار فرورفتگی دنده به ریه شدند. این حادثه منجر به عفونت و بعد از آن ازکارافتادگی کلیه شد. ایشان دیالیز میکردند. عمویم بهشان کلیه اهدا کردند. سالها با یک کلیه و مشکلات زیاد جسمی، بسیار سختی کشیدند و با این حال اگر جایی احساس میکردند که میتوانند مثمر ثمر باشند نمیتوانستند مسئله را نادیده بگیرند. مثل آن مقطع از هدایت تیم ملی و یا مدتی کوتاه سرپرستی تیم بنیاد شهید و یا چند کسوت دیگر.
شیدا دهداری در پایان تکمیل کرد: به هر حال با وجود جسم بیمارش تمام زندگیاش را صرف فوتبال کشور کرد و من به شخصه بسیار دلگیرم که حق ایشان هیچ وقت ادا نشد. در زمان حیاتشان با آن برخوردها و شانتاژها و بعد از آن زمان، از کل تشکل فوتبال و ورزش مملکت انتظار داشتیم که بیشتر به مقوله زندگی و عمری که ایشان صرف فوتبال کردند بپردازند. به همین علت الان بسیار شگفتزدهام که تیم فیلمسازیای تصمیم گرفته از ایشان یاد کنند. از تمام مردمی که به تماشای فیلم مینشینند تشکر میکنم.