به گزارش هنرآنلاین، فرهاد فلاح در این باره گفت: آثاری که ما در هیات داوران بررسی کردیم، آثاری بودند که به ارزش‌های دینی و انقلاب اسلامی می‌پرداختند ولی متاسفانه ضعیف بودند. این ضعف نشان می‌دهد که نهادهای فرهنگی و هنری نتوانسته‌اند برای پرداختن به مسائل دینی و ارزش‌های انقلاب اسلامی به‌خوبی ورود کنند و در آثاری که ما در این بخش بررسی کردیم، عموما نظرات شخصی و سلیقه افراد دخیل بود و نظرات کارشناسانه و اصولی کمتر در بین آثار وجود داشت.
این مدیر فرهنگی با تاکید بر این‌که آثار کوتاه این بخش به نسبت قابل قبول‌تر بودند، تصریح کرد: من در دوره‌های قبلی جشنواره پویانمایی تهران به عنوان داور حضور نداشتم ولی طی گفت‌وگو با همکارانمان در دوره‌های قبل، متوجه این نکته شدم که عموما آثار کوتاه در مقایسه با آثار بلند، ویژه‌تر هستند و دوره‌های پیش نیز آثار ویژه‌ای در بخش دینی در جشنواره پویانمایی شاهد نبودیم که هر دو نکته نیاز به یک بازنگری در بین مسئولان و مدیران فرهنگی و هنری در عرصه تولید انیمیشن دارد.
وی ادامه داد: تنها یک اثر بلند به بخش دینی راه پیدا کرده بود که از منظر تکنیکی برجستگی‌هایی داشت، اما از جنبه فیلم‌نامه، خط روایت و داستان مشکلاتی داشت ولی آثار کوتاه از انسجام و روایت بهتری به همراه شرایط کیفی برخوردار بودند.
معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان درباره معیارهای داوری آثار بخش دینی اظهار کرد: اختلاف‌هایی در نوع نگاه به آثار دینی وجود دارد و مثلا برخی مسائل اخلاقی و انسانی را جزو آثار دینی می‌دانند و برخی هم پرداختن و اشاره مستقیم به یک مساله دینی، یک ارزش انقلابی و یک رویداد تاریخی را معیار انتخاب آثار دینی می‌دانند. ما هم در داوری به مولفه‌هایی چون تکنیک و محتوا پرداختیم، زیرا یک اثر دینی مستلزم ارائه و انتقال یک پیام است و برای انتقال پیام باید مجهز به تکنیک و فرم بود و همچنین از روایت و پرداخت درست قصه نیز استفاده کرد که این دو مساله در کنار هم معیار اصلی ما برای داوری آثار بود.
فلاح در پاسخ به این پرسش که فیلم‌سازان چرا کمتر به سمت تولید آثار دینی می‌روند، توضیح داد: مساله اصلی، اقتصاد انیمیشن است. بازگشت سرمایه در سینمای انیمیشن بسیار مهم است و کمتر کسی به سمت تولید آثاری می‌رود که احتمال بازگشت سرمایه در آن‌ها کم است. در این شرایط نهادهایی که مسئولیت پرداختن به مسائل دینی را دارند باید به این شکاف بپردازند و با حمایت مالی مانند یک پل آن را پوشش دهند که فیلم‌ساز و مخاطب بتوانند هر دو منفعت ببرند، یک طرف به عنوان تولیدکننده و یک طرف نیز به عنوان مصرف‌کننده آثار دینی.
وی افزود: البته در سال‌های اخیر شاهد آثار بسیار حرفه‌ای مانند «فیلشاه»، «بچه زرنگ»، «شاهزاده روم» و... از سینمای انیمیشن ایران بودیم، که اتفاقا پرفروش و پرمخاطب بودند و به مسائل دینی نیز پرداخته بودند و این پرداخت را در لایه زیرین و البته نهایی به مخاطب ارائه می‌کردند. این آثار اگر مورد استقبال قرار گرفتند به دلیل فیلم‌نامه، طراحی سناریوی حرفه‌ای، پرداخت غیرمستقیم به سوژه‌های دینی و ظرافت‌های روایی بود؛ نکته‌ای که ما در بین آثار بخش دینی جشنواره کمتر شاهد آن بودیم.
فلاح در پایان درباره جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران گفت: جشنواره پویانمایی تهران باید توجه خود را بیشتر به حوزه کودکان و نوجوانان معطوف کند و صرفا متمرکز بر نگاه هنری نباشد تا بتوان این رویداد دوسالانه را یک اتفاق در حوزه کودک و نوجوان قلمداد کرد.
سیزدهمین جشنواره پویانمایی تهران هم‌چون دوره‌های گذشته در چهار بخش مسابقه، خارج از مسابقه، نمایش ویژه و چشم‌انداز از ۱۳ تا ۱۷ اسفند ۱۴۰۲ در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار خواهد شد.