گروه سینمای" هنرآنلاین" : مجنون کاری از مهدی شامحمدی و به تهیه‌کنندگی عباس نادران است با بازی درخشان سجاد بابایی است. این فیلم به روایت شخصیت مهدی زین‌الدین فرمانده‌ی لشکر ۱۷ علی ابن ابیطالب و تاثیر این فرمانده در عملیات خیبر می‌پردازد.
فیلم با صحنه‌ای شروع می‌شود که دوربین از پشت سر موتورسواری را دنبال می‌کند که همچنان بدون داشتن تصویری از چهره‌ی موتورسوار شاهد وساطت او برای پذیرفتن گروهی از داوطلبان آذری در بین رزمنده‌ها هستیم و پس از چرخیدن چهره‌ی زین‌الدین رو به دوربین و معرفی خود، نام فیلم بر پرده سینما هویدا می‌شود. این پرداخت هنری به مخاطبان این‌گونه می‌گوید که «مجنون» روایت زین‌الدین است نه جزیره‌ی مجنون یا حتی عملیات خیبر. این تدوین از پشت سر و پیش از عنوان فیلم تلویحا این گونه به ذهن متبادر می‌کند که شخصیت این شهید از آنچه که دوربین به پرده نمایش نشانده، پیشی دارد و فیلم به قدر وسع شهید را به مخاطبانش معرفی می‌کند.
در ادامه‌ی فیلم با رویارویی شهید با موقعیت‌های مختلف مثل برخورد با داوطلبان، برادر، علی هاشمی، همسر شهید و فرزندش، معاونینش، و یا حضور شهید در خانه‌اش، شخصیت زین‌الدین در ابعاد مختلف پرداخت می‌کند تا بدانیم او انسانی چند وجهی و عمیق است که متناسب با موقعیت و اصولش تصمیم می‌گیرد و عمل می‌کند.
هر چند باید به این نکته هم اشاره کرد که با وجود معرفی ابعاد شخصیتی این شهید در موقعیت‌های مختلف، این بخش قدری طولانی شده و از جهتی آنقدرها هم از این وجوه مختلف شخصیتی در موقعیت اصلی فیلم که عملیات خیبر است استفاده بهینه نمی‌شود. مثل این است که نویسنده تمرکزش را نه بر روی گره‌ی فیلم که ضرورت عملیات خیبر و تاثیر این شهید است که روی معرفی شهید قرار داده است.
فیلم در قاب پرده‌ی سینما در پرداخت فضا، تصویر، نورپردازی، لوکیشن‌های جنگ، موسیقی و صداپردازی، حرکت دوربین و لحن بازیگر همه و همه لحظات خوب زیاد دارد. مجنون توانسته مخاطبانش را با فیلم همراه کند و آنها را در فضای عملیات قرار دهد.
آنچه که مخاطب را با این فیلم همراه می‌کند نسبت مخاطب با آن است. آنها که سن‌شان به جنگ قد می‌دهد و حتی در آن شرکت داشته‌اند، یا در دورترین نسبت، آنهایی که از جنگ فقط اسمش را شنیده‌اند هر کدام به یک شکل به تماشا و ارتباط با آن خو می‌گیرند. برای مسن‌ترها «مجنون» بازسازی فضای جنگ است و برای جنگ نادیده‌ها این فیلم می‌تواند روایت «جنگ چنین بوده» باشد.
سینما‌دوستان، سینماگران و مختصصان این وادی ممکن است به در نیامدن ضرورت انجام عملیات خیبر و اشاره‌ی گذری از این ضرورت که می‌توانست گره‌ی اولیه‌ی فیلم باشد یا نبود کشمکش و دراماتیک‌سازی موقعیت انتخاب ماندن در عملیات یا عقب‌نشینی ایراد بگیرند. این امر می‌تواند درست باشد اما باید به این هم دقت کنند که مجنون تا به اینجا تنها فیلمی در جشنواره فیلم فجر است که نه تنها در طول اکران کسی از سالن بیرون نرفت بلکه بر تعداد مخاطبان این فیلم نیز در طول نمایش اضافه شد.
فیلم مجنون همانطور که گفته شد لحظات خوب و تصاویر و فضاسازی و موسیقی متناسبی با موضوع دارد که می‌تواند ضعف‌های ممکن در فیلم‌نامه را پوشش دهد.
مجنون را ببینید و زین‌الدین را به قدر وسع پرده‌ی سینما تجربه کنید.
زهرا عباسی