به گزارش هنرآنلاین، پردیس سینمایی «مهر کوهسنگی مشهد» به عنوان نخستین مجموعه فرهنگی چندمنظوره در منطقه کوهسنگی مشهد، پنجشنبه ۲۵ اسفند با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، مدیران سینمایی و هنرمندان افتتاح می‌شود.
این مجموعه فرهنگی با بهره‌مندی از ۹ سالن سرپوشیده، ۳ سالن روباز، فروشگاه بزرگ کتاب و محصولات فرهنگی، زمین بازی و سالن نمایش کودک، اتاق مادر و نوزاد، پلاتو، گالری، کافه رستوران، سالن VIP، امکانات فنی روز و...، طی سه سال توسط موسسه بهمن‌سبز در دل منطقه گردشگری کوهسنگی مشهد و متناسب با مخاطب بین الملل و گردشگر منطقه طراحی و ساخته شده است.
این پردیس سینمایی دارای ۱۱۸۰ صندلی است که مجموع ظرفیت ناوگان سینمایی حوزه هنری در شهر مشهد را به بیش از سه هزار صندلی افزایش می‌‌دهد. افتتاحیه این سینما بهانه‌ای شد تا با ابراهیم ایرج‌زاد، کارگردان اهل مشهد گفتگو کنیم.
این کارگردان مشهدی در ابتدا از خاطره اولین حضورش در سینما گفت: من برای اولین بار در پنج سالگی سینما را تجربه کردم و از همان زمان و بار نخست، ارتباط و علاقه‌مندی من به سینما شکل گرفت و ادامه پیدا کرد. من و برادرم را برای اولین بار عمویمان به سینما برد اما متاسفانه خاطرم نیست چه فیلمی دیدیم و محصول چه کشوری بود، چون آن زمان فیلم‌های غیرایرانی هم اکران می‌شد.
وی درباره فضای سالن‌های سینما در دهه ۶۰ بیان کرد: در دهه شصت سینما جنبه خانوادگی نداشت و بیشتر مکان تفریح مجردها بود؛ تصویری که حضور مجردها در سینما ساخته بود، باعث می‌شد غالب خانواده‌ها به رفتن در سالن‌های سینما ترغیب نشوند. البته به ندرت سینماهایی بودند که اوضاع را به نحوی مدیریت می‌کردند تا خانواده‌ها به سینما بیایند. اما به طور کلی این چالشی بود که باعث می‌شد بزرگترها موافق سینما رفتن نباشند و من و برادرم به صورت قاچاقی به واسطه عمویمان که آن موقع شانزده هفده سال داشت به سینما می‌رفتیم.
ایرج‌زاد با بیان اینکه آن زمان دو دسته فیلم خیلی پُررنگ بود، عنوان کرد: فیلم‌های اکشن که جمشید هاشم‌پور معروف به زینال بندری در آن بازی می‌کرد و فیلم‌های خانوادگی که ابولفضل پورعرب ستاره آنها بود. من طرفدار فیلم‌های اکشن بودم و برادرم طرفدار فیلم‌های خانوادگی و ما همیشه بر سر اینکه چه فیلمی ببینیم، دعوا و درگیری داشتیم. در فیلم «نیش» ابولفضل پورعرب و جمشید هاشم‌پور هم‌بازی شدند و ما توانستیم بدون دعوا به سینما برویم و فیلم ببینیم.
وی با اشاره به اهمیت حضور سینما در بافت شهری مطرح کرد: اتفاق خوبی در این سال‌ها رقم خورده؛ سینما در کنار محیطی که محل خرید خانواده‌ها و بازی بچه‌هاست، قرار گرفته و جای خود را در سبد مصرف خانواده‌ها پیدا کرده است. جا دارد این رویه هر چه بیشتر پیگیری بشود.
این فیلمساز افزود: اگر یک مجتمع تجاری داریم، بهترست سه چهار سالن هم داشته باشیم تا مخاطب به فیلم‌های روز سینمای ایران دسترسی محلی داشته باشد و کسی نخواهد برای دیدن فیلم در سینما هزینه حمل و نقل هم بپردازد. اگر ساخت سالن‌های سینما شکل محلی پیدا کند، و هر محله در کنار پارک، مرکز خرید و... سینما هم داشته باشد، گسترش فرهنگ سینما رفتن تسهیل می‌شود و سینما به عنوان یک صنعت سریع‌تر رشد می‌کند. تعداد سالن سینما در کشورهای پیشرفته، ده تا صدبرابر تعداد سالن‌هایی است که ما در ایران داریم. افزایش محلی سالن‌ها باعث می‌شود ارتباط مردم با سینما به صورت دوطرفه شکل بگیرد؛ هم سینما به سمت خانواده‌ها برود و موجب سرگرمی آنها شود و هم خانواده‌ها بتوانند یک تفریح جمعی را تجربه کنند.
ایرج‌زاد درباره لزوم و اهمیت احیا و بازسازی سینماهای قدیمی یادآور شد: در هر چیز قدیمی یک احساس نوستالژی وجود دارد؛ فرقی نمی‌کند یک سالن سینما باشد یا یک بنای تاریخی. این‌ها نیاز به مراقبت دارند چون جزء پیشینه تاریخی هر جامعه هستند. سینما هم از این قاعده مستثنی نیست. مثلا من در کودکی در شهر مشهد به سینما قدس، آفریقا، آزادی، هویزه و... می‌رفتم، اگر الآن از آن خیابان عبور کنم و با همان سینما مواجه شوم، احساس خوشایندی در من به وجود می‌آید. بازسازی و احیا سینماهای قدیمی حتما کار درستی است و اگر شهرداری، میراث فرهنگی و سازمان سینمایی به آن توجه کنند، تاثیر بسزایی دارد.
وی ادامه داد: می‌توان به سینماهای قدیمی امتیازهایی را که ندارد و نسل جدید خواهان آن است، اضافه کرد؛ مثلا اینکه سینما چندکاربرده باشد، کتابخانه، سالن بازی و تئاتر در کنار آن راه بیفتد تا توجه و تمرکز به آن نقطه جغرافیایی شهر معطوف شود. تبدیل شدن سینما به یک مجتمع فرهنگی باعث می‌شود هم خود سینما رونق بیشتری بگیرد و هم اتفاقات فرهنگی دیگر.
ایرج‌زاد در پایان خاطرنشان کرد: در ایران باید به فرهنگ سینماسازی همچون فرهنگ مدرسه‌سازی نگاه شود. چون یکی از معضلات ما در کودکی دور بودن سینما بود. متولیان امور فرهنگی شهرها باید به فکر گسترش سینما و تئاتر در هر محله باشند تا مردم بتوانند اوقات فراغت خودشان را در سینما که یک تفریح ارزان و خانوادگی است، سپری کنند. من افتتاح پردیس سینمایی مهر کوهسنگی را که به فرهنگ سینماسازی کمک می‌کند، به فال نیک می‌گیرم.