به گزارش هنرآنلاین به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره سینماحقیقت، محمد حمیدی‌مقدم دبیر جشنواره فیلم مستند ایران در ابتدای این برنامه گفت: مفتخرم به عنوان دبیر شانزدهمین جشنواره سینماحقیقت با ایده برگزاری این نکوداشت، کوچک‌ترین کاری در حق ایشان انجام دهیم و به‌عوان کسانی که لحظاتی همدم و هم‌صحبت استاد طالب‌زاده بودیم، جشنواره شانزدهم را با اسم ایشان مزین کنیم.
او درباره چرایی برگزاری این نکوداشت در روز دوم جشنواره بیان کرد: سال پیش، یک روز بعد از آغاز جشنواره پانزدهم به‌صورت اتفاقی با حاج نادر صحبت کردم و صبح جشنواره به عیادت‌شان رفتم، در این دیدار باز هم درباره سینما و مستند پرشور بودند، همچنین وقتی متوجه شدند ما جشنواره را آنلاین برپا می‌کنیم خوشحال شدند و به پیشرو بودن این امکان در سینمای مستند اشاره کردند، به همین دلیل با امکان آنلاین بودن جشنواره، فیلم‌ها را در خانه دنبال کردند.
دبیر جشنواره سینماحقیقت اشاره کرد: اولین چیزی که درباره حاج نادر می‌گویند سیمای جذاب و چشم‌های بانفوذ ایشان است. در مرکز فیلمسازی باغ فردوس این چهره مرا به شدت جذب کرد، در سال‌های بعد متوجه شدم این چهره چقدر مطلع و آگاه به سینمای جهان است، این ویژگی از وجوه جذاب برای همه اقشار مختلف در حوزه سینما بود. اولین پیوند و گفتگوی ما درباره سه‌گانه کادسی بود، درواقع گادفری رجیو به دعوت حاج نادر به ایران آمد و شیفته شهید آوینی شد.
حمیدی‌مقدم ادامه داد: صداقت ایشان در انعکاس تفکرشان بی‌نظیر بود، هیچوقت ترسی از قضاوت شدن نداشتند، راستگویی، شجاعت و صداقت در لحظه‌ای که زیست می‌کرد، ایشان را قابل احترام برای همه فکرها می‌کرد. یادم است در دوره درخشش برنامه «سینما یک» به سه‌گانه اولیور استون در حوزه جنگ ویتنام رسیدیم. وقتی آقای طالب‌زاده را انتخاب کردیم، او بسیار شاد شد. سال ۹۶ نیز وقتی که استون به ایران آمد حاضر نبود با کسی جز نادر طالب‌زاده صحبت کند که این اوج اشراف سطح تفکر او را می‌رساند.
او در پایان تصریح کرد: این کمترین کاری بود که می‌توانستیم برای زنده‌یاد حاج نادر طالب‌زاده انجام دهیم، زمانی که باید همه‌جا حاضر می‌شد، بدون هیچ تفکر و نگاه منفعت‌طلبانه، گاهی گله‌مند بود اما شکوه و شکایت نمی‌کرد، همیشه امید داشت و در آخرین لحظات برای دیگر فیلمسازان توصیه می‌کرد. می‌شود از این منش او درس گرفت، او برای همه جبهه‌ها قابل احترام و متعلق به تمام فرزندان ایران بود چون دوستش داشتند، امیدوارم که چنین شخصیت‌هایی در سینما و فرهنگ ما دوباره تکرار شوند. وقتی فیلمسازی حرفه‌ای می‌شد، او را دیگر رها می‌کرد و به سراغ تازه‌کارها می‌رفت.
در ادامه محسن اسلام‌زاده مستندساز با اشاره به خاطراتی از نادر طالب‌زاده خاطرنشان کرد: زمانی که هیچکس ما را به عنوان فیلمساز قبول نمی‌کرد، حاج نادر طالب‌زاده بعد از دیدن فیلمم، به من گفت که تو من را به یاد ابراهیم اصغرزاده می‌اندازی و با انرژی زیاد با من صحبت کرد، چون ابراهیم اصغرزاده برای من یک اسطوره بود، با دیدن واکنش ایشان به فیلمم گریه کردم، از آنجا دلداگی من به حاج نادر شروع شد و یاد گرفتم کسانی که تازه کارشان را شروع کرده‌اند، حسابی تحویل بگیرم.
این مستندساز افزود: یادم هست وقتی برنامه «راز» راه افتاد به او گفتم ما در سیستان و بلوچستان کار کرده‌ایم اما باز هم به برنامه‌شان دعوت نمی‌شدم تا اینکه انفجاری در آن منطقه رخ داد و ایشان به من زنگ زدند و به برنامه دعوت کردند. آن زمان اولین باری بود که به تلویزیون می‌رفتم و از همان زمان به بعد بسیاری با من تماس گرفتند. یادم است برای همه پروژه‌هایم از ایشان مشورت می‌گرفتم. وی در پایان بیان کرد: همچنین یادم است جلسه فیلمسازان با رهبری، وقتی حاج نادر صحبت می‌کرد، آقا مدام یادداشت می‌کردند. بعد از آن هم شبکه مستند راه افتاد. او یک‌بار هم برای من درددل کرد و گفت بسیاری از دوستان ما مدیر شده‌اند، نمی‌دانم چرا وقتی این طرف میز می‌نشینند، یک جور هستند و وقتی آن طرف میز می‌روند یک جور دیگر می‌شوند. حالا جای حاج نادر خالی است که برای ما پدری کند، ایشان وقتی فیلمسازی حرفه‌ای می‌شد، او را دیگر رها می‌کرد و به سراغ تازه‌کارها می‌رفت. یک روز هم ایشان با پدرم ملاقات کردند و من یک عکس با پدر واقعی و پدر معنوی فیلمسازی‌ام دارم.
طالب‌زاده افراد تاثیرگذاری را دور هم جمع کرد
در ادامه عماد حمرونی، استاد دانشگاه و فعال فرهنگی از کشور فرانسه گفت: اولین باری که آقای طالب‌زاده را شناختم، هم‌زمان با دوره‌ای بود که از بیداری اسلامی یا بهار عربی صحبت می‌شد. طی ۱۰ سالی که با ایشان ارتباط داشتم بارها به کنفرانس‌های مختلفی دعوت شدم. شخصیت طالب زاده معنوی، متواضع، انقلابی، باورمند و کاریزماتیک دریافتم پس ایشان را یک استاد تمام‌عیار و معلم در حوزه سیاسی و ارتباطات در حوزه مقاومت می‌شناسم.
او ادامه داد: ایشان توانست افراد تاثیرگذار و متفکرانی را از اروپا، امریکای شمالی و روسیه گردهم آورند تا درباره حوزه‌ها و موضوعات مهم مقابله با تفکر صهیونیست، همچنین فعالیت و مقابله با تکبر و منفی‌گرایی سلطه رسانه‌ای جهان به گفتگو بنشینند.
نادر طالب‌زاده شهید زنده بود
مجید شاه‌حسینی، کارشناس سینما و مدیرعامل سابق بنیاد سینمایی فارابی در ادامه این نکوداشت مطرح کرد: حاج نادر شهروند تاریخ مقدس بود، سال‌های دفاع مقدس یک بهار بود که ارزش‌های اخلاقی مفهوم پیدا می‌کرد. تاریخ مقدس، تاریخی است که خداوند آن را روایت می‌کند و این تاریخ به‌دور از تحریفات بشری است، راوی آن هم تا قیامت این تاریخ را روایت می‌کند، کسانی که تجربه سال‌های دفاع مقدس را داشتند با این تاریخ آشنا شده‌اند.
او افزود: کسی که چنین جایگاهی پیدا می‌کند دیگر زندگی‌اش برای خودش نیست. آینده‌ای دارد که تا ظهور و پس از آن ادامه دارد، کسی که چنین تاریخی دارد رهرو می‌شود و آقای نادر طالب‌زاده از همین افراد بود، او حتی یک دقیقه از عمر خود را بعد از اینکه به فهم این تاریخ نائل شد، برای خود نزیست بلکه برای هدف خود می‌جنگید.
این مدیر فرهنگی گفت: حاج نادر در تمام زندگی‌اش همینگونه بود، او شهیدی بود که شهادتش به تاخیر افتاده بود، او تجربه زندگی پیش از انقلاب را داشت، در آمریکا تحصیل کرده بود، همه چیز داشت، همه آنچه برای برخی در این زمان رویاست برای او خاطره تلخی بود اما آمد و به رود انقلاب پیوست. حاج نادر آنچه را باور داشت با شهامت می‌زیست و این همه تجربه ذره‌ای از تواضع اوست، او شاگردان خود را می‌نواخت، از معلمی یک روز هم غافل نشد. نادر طالب‌زاده درس‌های زیادی برای ما و شما دارد، نکند که او را فقط مستندساز بدانیم، اگر شهروند مقدس انقلاب بودن را از او بیاموزیم تا آخر عمر شهید زندگی می‌کند، تا آخر عمر امیدواریم و هرگز از معامله‌ای که با خدا کرده‌ایم، پشیمان نمی‌شویم، نادر طالب زاده اینگونه بود.
مبادا علف‌های هرز رشد کنند
در ادامه این مراسم مریم طالب‌زاده، دختر این هنرمند فقید پس از دریافت نشان فیروزه جشنواره خاطرنشان کرد: از پدرم تشکر می‌کنم به دلیل چشم‌اندازی که از زندگی به من نشان داد، او هیچگاه به من دیکته نکرد که چه کنم و چه کسی باشم، اجازه داد مسیرم را خودم کشف و انتخاب کنم، همیشه با دقت به حرف من جوان گوش می‌کرد، اگر برخلاف نظرش صحبت می‌کردم، به من اجازه انتقاد کردن می‌داد گاهی با گفتگو و گاهی با سکوت، بالاخره طی زمان آگاه و روشنم می‌کرد.
او تصریح کرد: هیچوقت کاری نکرد که احساس کنم قصد خاموش کردن من را دارد، هروقت ناامید می‌شدم به من می‌گفت تو فقط راه گم کرده‌ای، قبل از اینکه دنیا به تو تحمیل کند، که هستی یادت باشد تو یک انسان آزاده‌ای و یک حقیقت بیشتر وجود ندارد، هرکس که جوینده باشد یا مسیرش را پیدا می‌کند یا خلع حتی گاهی لازم است به دل ظلمات بروی و نور را پیدا کنی.
مریم طالب‌زاده در پایان اشاره کرد: نادر طالب‌زاده پدر و استاد شریفی بود. بیشتر اوقات به جای مدرسه رفتن، ترجیح می‌داد کنار خودش تاریخ، انگلیسی، دینی و... را طور دیگری با جان و استخوانم تجربه کنم، روی صحبتم به هم‌شاگردانی‌هایم است که از پدرم یاد گرفتیم، لطفا بذرهایی که او با دقت در قلب و روح‌مان کاشت، با دقت بیشتری آب و بها دهیم که مبادا علف‌های هرز اطرافش رشد کنند.
اخلاص و ایمان طالب‌زاده او را متمایز می‌کرد
در پایان این مراسم از رضا برجی مستندساز تجلیل شد و او در ادامه بیان کرد: چند فیلم با نادر ساخته‌ام، او همیشه به دنبال یک چیز خاص بود ودوست داشت ظرافت‌های هنر ایرانی را در دیگر کشورها پیدا کند و به دیگران نشان دهد، همچنین در دیگر کشورها به دنبال سنت‌های خوب می‌گشت تا ایرانی‌ها نیز آن‌ها را دنبال کنند.
برجی در پایان گفت: اخلاص و ایمان او، نادر را از دیگران متمایز می‌کرد، هرجا می‌رفتیم فرهنگ ایرانی را جستجو می‌کرد اما او را در همین کشور تکفیر کردند، اما خداوند به او عزت داد. خدا این عزت را به کسانی می‌دهد که در راه او جهاد کرده باشند.
شانزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» با دبیری محمد حمیدی‌مقدم تا ۲۵ آذرماه در حال برگزاری است.