گروه سینمایی هنرآنلاین: سیاوش کردجان تدوینگر فیلم سینمایی «هِناس» به کارگردانی حسین دارابی و تهیه‌کنندگی محمدرضا شفاه که این روزها در سینماها روی پرده است و با استقبال مخاطبان مواجه شده، با اشاره به اینکه پیش از این با شفاه در پروژه «دیدن این فیلم جرم است» همکاری داشته است، گفت: تجربه خوب این پروژه باعث شد در «مصلحت» به کارگردانی حسین دارابی حضور داشته باشم و نامزد سیمرغ بهترین تدوین از سی و نهمین جشنواره فیلم فجر بشوم.
وی ادامه داد: سومین همکاری من با شفاه و چندمین همراهی با دارابی در پروژه «هِناس» رقم خورد. در حقیقت همفکری که به لحاظ دکوپاژ، میزانسن، شخصیت‌پردازی در فیلمنامه و... میان من و دارابی در پروژه‌های قبلی اتفاق افتاده بود، باعث شد حضور در این فیلم سینمایی را نیز بپذیرم.
کردجان افزود: تدوینگر به نوعی یار کارگردان است و اگر این اتفاق رخ بدهد که آن‌ها بدون مکالمه مستمر بتوانند نظرات و ایده‌های یکدیگر را برای بهتر روایت شدن داستان کامل کنند، نتیجه بهتری گرفته خواهد شد. دارابی علاقه زیادی به ژانر تریلر دارد و شاید بتوان گفت پلیسی - سیاسی کار می‌کند که این اتفاق در «مصلحت» هم رخ داد اما در «هِناس» با فیلمی مواجه بودیم که قرار بود عاشقانه‌ای در دل داستانی با بستر سیاسی باشد تا تماشاگر پابه‌پای شهره پیرانی درگیر داستان شود و از شخصیت اصلی جلو نیفتد که این از بزرگ‌ترین چالش‌های فیلم بود.
این تدوینگر سینما در ادامه بیان کرد: تدوین یک فیلم سینمایی فقط این نیست که سکانس‌ها به هم وصل و کار تمام شود، بلکه پس از کنار هم قرار دادن سکانس‌ها، فیلم باید بارها بازبینی و کم و زیاد شود تا داستان درست روایت شود.
وی با بیان اینکه هر سال این مشکل برای فیلم‌هایی که می‌خواهند به جشنواره برسند وجود دارد گفت: ممکن است فیلمبرداری و تدوین همزمان برای رساندن فیلم به جشنواره فجر در مدت زمان کمی انجام شود. این باعث می‌شود اکثر آثار بعد از حضور در جشنواره دوباره در حد جزئی تدوین مجدد شوند. ما نیز زمان اکران در جشنواره به این نتیجه رسیدیم که شاید بتوانیم فیلم را کوتاه‌تر و خوش‌ریتم‌تر کنیم و به همین دلیل برای اکران عمومی، بعضی از سکانس‌ها را حذف یا کوتاه کردیم.
کردجان تاکید کرد: سکانس‌هایی که برای نسخه اکران عمومی «هناس» حذف شد، سکانس‌های خوبی بودند اما وجودشان ضروری نبود و ما برای اینکه ریتم کار درست باشد و مخاطب خسته نشود، آن‌ها را حذف کردیم.
تدوینگر «هِناس» یکی از چالش‌های تدوین این پروژه را شخصیت‌محور بودن آن دانست، عنوان کرد: داستان این اثر که بر اساس فیلمنامه احسان ثقفی و مهدیه عین‌‌اللهی بود، باید بر اساس واقعیت پیش می‌رفت و در ضمن دراماتیک روایت می‌شد، پس برای ما هم اهمیت داشت حس و حال شخصیت‌ها هنگام تدوین درست از آب دربیاید یعنی مسیر را اشتباه نرویم.
کردجان افزود: همچنین این نگرانی را داشتیم که به دلیل آنکه داستان واقعی است و تماشاگران از داستان اصلی مطلع هستند، بتوانیم روایتمان را به گونه‌ای جلو ببریم که تماشاگر را در تمام لحظات احساسی و پُرتعلیق فیلم همراه کنیم.
وی با اشاره به اینکه «هِناس» یک داستان به شدت عاشقانه و تلاش یک زن برای حفظ زندگی و همسرش است، گفت: کاری که دارابی در این اثر انجام داد، بسیار سخت بود. چرا که یک اثر سینمایی صد دقیقه‌ای را با دغدغه‌ها و تردیدهای یک قهرمان زن، جلو برد.
این تدوینگر سینما درباره حذف سکانس‌های مربوط به آشنایی شهره پیرانی و همسرش در دانشگاه تصریح کرد: نسخه اولیه «هِناس» که هرگز اکران نشد، دارای صحنه‌هایی با موضوع آشنایی شهره پیرانی و همسرش داریوش رضایی‌نژاد در دانشگاه بود اما وقتی فیلم را تماشا کردیم، به این نتیجه رسیدیم که شاید لازم نباشد از ابتدا قصه را تعریف کنیم چون می‌خواستیم زودتر به داستان اصلی برسیم پس ماجرا را از میانه زندگی داریوش و شهره تعریف کردیم.
کردجان در پاسخ به این پرسش که کدام بخش فیلم بیشتر او را درگیر کرده و تدوین آن برایش دشوار بوده است، گفت: صحنه‌ای که شهره و همسرش داریوش کنار آتش نشسته‌اند، با یکدیگر صحبت می‌کنند و در نهایت تردیدهای شهره از بین می‌رود، جزو بخش‌های محبوب من در این فیلم است. همچنین صحنه ترور، سخت‌ترین سکانسی بود که آن را تدوین کردم.
به گفته وی، شهره پیرانی همسر شهید داریوش رضایی‌نژاد زمانی که فیلم را برای اولین بار دید، بسیار متاثر شد و معتقد بود فیلم روح حاکم بر زندگی و وقایع تجربه‌شده در زندگی‌شان را به خوبی به تصویر کشیده است.
کردجان در پایان درباره استقبال از فیلم خاطرنشان کرد: ما دو نوع بازخورد از مخاطبان گرفتیم؛ عده‌ای نسبت به آن جبهبه گرفتند و تصور می‌کردند چون اثر مربوط به یکی از شهدای هسته‌ای است، شعاری از آب درآمده اما برخی دیگر بسیار با فیلم ارتباط برقرار کردند و آن را دوست داشتند.