گروه سینمایی هنرآنلاین: فیلم کوتاه «گوزن» بهکارگردانی هادی باباییفر یکی از ده فیلم کوتاه حاضر در بخش کوتاه چهلمین جشنواره فجر بود که در بخش «نسلها» جشنواره برلین امسال نیز پذیرفته شده است. این فیلم راوی داستان پسربچهای است که برای نجات جان برادر بیمارش که در آستانه مرگ قرار دارد، تصمیم میگیرد به مبارزه با فرشته مرگ برود.
هادی باباییفر در گفتوگو با هنرآنلاین در مورد روند شکلگیری ایده «گوزن» گفت: حدود ۱۴ سال پیش اتفاقی برای برادر من افتاد که آن اتفاق و آن شب برای همیشه در ذهن من باقی مانده بود تا این که قصه «گوزن» سال گذشته با نگاه به آن اتفاق شکل گرفت. نکتهای که میخواهم در مورد ساخت «گوزن» بگویم این است که از زمانی که خط اول این فیلمنامه نوشته شد تا مدت زمانیکه صرف پیدا کردن لوکیشن مناسب در نقاط مختلف ایران شد مدت طولانی را سپری کردیم. چراکه لوکیشن میبایست مکانی برفی میبود و زمان مناسبی در آن برف میبارید که این امر منجر به طولانی شدن پیشتولید شد و سپس نهایی شدن کامل تمام مراحل ساخت این فیلم، حدودا ۱۶-۱۵ ماه طول کشید. از این منظر بسیار فیلم سخت و زمانبری بود ولی من تمام کار را دوست داشتم و دلم میخواست همهچیز تا آنجا که ممکن است در بهترین شکل ممکن انجام گیرد. شکر خدا نتیجه هم مطلوب شده است.
وی سپس با اشاره به اینکه تمام جشنوارههای بزرگ جهان دارای بخشی مختص فیلم کوتاه، مستند و حتی انیمیشن هستند، بیان کرد: «جشنواره فجر مهمترین جشنواره ایران است؛ مهمترین یعنی ما اول فجر را شناختهایم بعد باقی جشنوارههای ایرانی را و چه چیزی بهتر از این که فیلم یک فیلمساز در جشنواره فجر حضور داشته باشد؛ چه کوتاه چه بلند، چه مستند یا انیمیشن و موارد دیگر.
باباییفر ادامه داد: نکته مشخص و مهم این است که در فجر متأسفانه فیلم کوتاه به اندازه فیلم بلند دارای اهمیت نیست؛ باید این نکته مد نظر قرار گیرد که اکثر فیلمسازان سینمای بلند ما در ابتدا فیلم کوتاه ساختهاند و اصلاح دیدگاه نسبت به فیلم کوتاه نتایج درخشانی را در سینمای کشور رقم خواهد زد و فیلمهای بلند باکیفیتتری تولید خواهند شد؛ کما اینکه بسیاری از مخاطبان امسال معتقد هستند کیفیت آثار کوتاه در جشنواره امسال حتا بالاتر از آثار بلند حاضر در این دوره از جشنواره فیلم فجر است.
کارگردان فیلم کوتاه «گوزن» در پاسخ به این پرسش که اکران فیلمهای کوتاه در جشنواره فیلم فجر را چطور ارزیابی میکند، گفت: فیلم چه کوتاه و چه بلند ساخته میشود که اکران شود؛ یعنی برای فیلمساز یکی از جذابیتها این است که فیلمش را همراه مخاطبان روی پرده ببیند و واکنش آنها را نسبت به اثرش از نزدیک مشاهده کند؛ درباره فیلمش با مردم گفتوگو کند و نقدها را بشنود تا همه اینها تجربهای برای ساختن اثر بهتر بعدیاش باشد. بنابراین اکران عمومی فیلم کوتاه خیلی اهمیت دارد. ولی متاسفانه فیلم کوتاه ظاهرا خیلی اهمیتی برای بسیاری ندارد. باید درباره اینکه فیلم کوتاه هم یک «فیلم» است و تنها تفاوتش این است که کوتاه است، فرهنگسازی شکل بگیرد؛ آنهم در زمانهای که آدمها همهچیز را مینیمال دوست دارند.
هادی باباییفر با تاکید بر این نکته که وقتی دوستان فیلمسازش برای ساخت یک فیلم کوتاه برآورد هزینه میکنند با چنان هزینه هنگفتی روبهرو میشوند که آنها را بهکلی از ساخت فیلم ناامید میکند، در رابطه با نقش حمایتی نهادها از فیلم کوتاه تاکید کرد: مسئله مالی برای ساخت فیلم کوتاه به یک مسئله مهم و بغرنج بدل شده است. حتما میشود ساز و کاری برای این امر تعریف، تبیین و ایجاد شود. چرا باید جوانی با ایدههای بکر بهخاطر مسائل مالی نتواند ایدهاش را به فیلم تبدیل کند؛ یا حتی میشود، سازمانها و نهادها نسبت به در اختیار قرار دادن رایگان تجهیزات به فیلمسازان کوتاه یاری برسانند که قسمت زیادی از هزینه ساخت فیلم را در ر میگیرد. دغدغه بیپولی اگر از دوش فیلمسازان کوتاه برداشته شود منجر به تولید آثار بهتر و از آن مهمتر جسورانهتر خواهد شد؛ چراکه در فیلم کوتاه بازگشت سرمایه وجود ندارد و واقعا چه چیزی مهمتر از کمک به این فیلمسازان.