به گزارش هنرآنلاین به نقل از ارتباطات و اطلاعرسانی مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، گازمن در این مسترکلاس آنلاین که در چهاردهمین جشنواره سینماحقیقت برگزار شد با اشاره به اهمیت روایت و ادبیات در ساخت فیلم مستند تاکید کرد: فیلمساز مولف روی موضوع تمرکز میکند و منتظر زمان مناسب میماند. فیلمهای من مستدهای عمیقی است که به شخصیتهایی که در مناطق مختلف زندگی میکند میپردازد. در یکی از مستندهایم به جغرافیای شیلی و محل دفن دهها شخصیت سیاسی که در دوران ژنرال پینوشه کشته شدهاند پرداختم.
وی افزود: فکر میکنم درک فیلمهایم برای مخاطب آسان است. چرا که خط داستانی برایم مهم است و این تقسیمبندی را که فیلمهایم فیلم-مقاله است نمیپذیرم. بین ساخت فیلمهایم همیشه چند سال فاصله وجود دارد. حس میکنم برای فیلمساز مولف مهم است که روی موضوعی متمرکز شود و این مسئله به زمان نیاز دارد.
این مستندساز در ادامه بیان کرد: ادبیات شخصی شما به عنوان یک فیلمساز مهم است، پس هر ایدهای که در ذهن دارید روی کاغذ بنویسید، درباره آن با دوستانتان صحبت کنید و به آن عمق دهید. بعد میتوانید آن را بسازید. سینمای مولف سینمایی است که توسط یک فرد ساخته میشود و تفاوت آن با مستندهای سفارشی تلویزیون این است که جنبههای عمیق شخصیتی افراد را نشان میدهد. این سینما در پرداخت باید بسیار عمیق باشد.
گازمن ادامه داد: چیزی را بنویسید که دوست دارید و حس کردید. قرار نیست شاهکار ادبی خلق کنید. همیشه با صدای بلند میگویم کسی هستم که روایت میکنم و این چیزی است که به اثر هویت میدهد. دوست دارم درباره کارهایم فیلمنامه داشته باشم. بنابراین اول یک داستان مینویسم و سپس به تشریح موضوع آن میپردازم. البته در طول ساخت فیلم ممکن است در ادبیات و مفهوم آن تغییر به وجود بیاید.
پاتریشیا گازمن فیلمنامهنویس، بازیگر، کارگردان فیلم و نقاش اهل شیلی است. او از دهه ۱۹۶۰ مستندسازی جدی را آغاز کرد و با «سالوادور آلنده» به شهرت رسید. سال ۲۰۱۰ مستند تحسینشده «دلتنگی برای نور» را ساخت. فیلم «دکمه صدفی» او برای بخش رقابتی اصلی شصت و پنجمین جشنواره برلین انتخاب و در نهایت موفق به کسب جایزه خرس نقرهای برای بهترین فیلمنامه شد.
علاقهمندان به سینمای مستند میتوانند نسخه تصویری مسترکلاس پاتریشا گازمن را در آپارات و سایت مرکز گسترش defc.ir در بخش پژوهش/کارگاههای آموزشی ببینند.