سرویس سینمایی هنرآنلاین: درام تکان‌دهنده "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" به کارگردانی الایزا هیتمن، درباره دردسرهای یک دختر نوجوان برای رهایی از بارداری ناخواسته با هفت نامزدی، بیشترین شانس را برای دریافت جوایز اسپیریت ۲۰۲۱ دارد.
در همین حال، "میناری" به کارگردانی لی آیزاک چانگ، درباره یک خانواده مهاجر کره جنوبی که می‌کوشد در ناحیه‌ای روستایی در جنوب آمریکا به زندگی خود سر و سامان بدهد، با شش نامزدی، "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" را تعقیب می‌کند.
هر دو فیلم در بخش بهترین فیلم بلند داستانی با فیلم "بلک باتم ما رِینی" به کارگردانی جرج سی. وولف درباره ما رِینی خواننده افسانه‌ای سبک بلوز و گروهش که از روی یکی از معروف‌ترین نمایشنامه‌های آگوست ویلسن ساخته شده؛ "سرزمین آواره‌ها" به کارگردانی کلویی ژائو درباره زنی که با یک ون شهرهای مختلف در غرب آمریکا را پشت سر می‌گذارد؛ و درام تاریخی "اولین گاو" به کارگردانی کلی رایکارت درباره دو مرزنشین در قرن نوزدهم و نقشه‌های غیرعاقلانه آن‌ها برای پولدار شدن، رقابت می‌کنند.
به گزارش ورایتی، جوایز اسپیریت که از آن به‌عنوان معادل اسکار در جامعه سینمای مستقل آمریکا یاد می‌شود و از بهترین فیلم‌های سینمای هنری تقدیر می‌کند؛ یکی از توقفگاه‌های مهم فصل جوایز سینمایی است. فیلم‌هایی برای رقابت در این جوایز واجد شرایط هستند که با بودجه زیر ۲۲٫۵ میلیون دلار ساخته باشند و این یعنی امسال فیلم‌هایی مانند "مَنک" (Mank) دیوید فینچر، "۵ هم‌خون" (Da 5 Bloods) اسپایک لی و "محاکمه شیکاگو ۷" (7 The Trial of the Chicago) آرون سورکین که انتظار می‌رود جزو رقبای اسکار باشند، نتوانستند در جوایز اسپیریت رقابت کنند.
امسال همچنین برای اولین بار برای برنامه‌های تلویزیونی نیز جوایزی در نظر گرفته شده است و سریال‌هایی چون "غیر ارتدکس" (Unorthodox) از نتفلیکس، "شاید نابودت کنم" (I May Destroy You) از اچ‌بی‌او و "تبر کوچک" (Small Axe) به کارگردانی استیو مک‌کویین شانس دریافت جایزه را دارند.
در میان پخش‌کننده‌ها و تولیدکننده‌ها، نتفلیکس با ۱۶ نامزدی در صدر است. از سوی دیگر، در دورانی که هالیوود برای دادن فرصت‌های بیشتر به زنان و رنگین‌پوستان تحت فشار قرار دارد، فهرست نامزدهای جوایز اسپیریت از تنوع در این دوره حوزه نشان دارد. امسال ۴۲ درصد نامزدها زنان و ۳۷ درصد آن‌ها سیاه‌پوستان، بومی‌ها و رنگین‌پوستان دیگر هستند.
پیش از این، جوایز اسپیریت هر سال یک روز پیش از برگزاری مراسم جوایز اسکار در یک چادر در ساحل سانتا مونیکا، کالیفرنیا برگزار می‌شد، اما امسال به خاطر شیوع کرونا‌ویروس نحوه برگزاری این مراسم احتمالاً خیلی متفاوت خواهد بود. برندگان ۲۲ آوریل (۲ اردیبهشت ۱۴۰۰) معرفی می‌شوند و مراسم ۲۳ آوریل (۳ اردیبهشت) از آی‌اف‌سی پخش خواهد شد. این در حالی است که نود و سومین دوره جوایز اسکار ۲۵ آوریل ۲۰۲۱ (دوشنبه ۶ اردیبهشت) برگزار می‌شود.
در هفت دوره قبل جوایز سالانه اسپیریت چهار برنده جایزه بهترین فیلم بلند داستانی - "۱۲ سال بردگی" (۲۰۱۴)، "بردمن" (۲۰۱۵)، "مرکز توجه" (۲۰۱۶) و "مهتاب" (۲۰۱۷) – جایزه اسکار بهترین فیلم را نیز دریافت کردند. برندگان جوایز اسپیریت با رأی اعضای "فیلم مستقل" انتخاب می‌شوند.
سال گذشته، کمدی درام "خداحافظی" ساخته لولو وانگ کارگردان، نویسنده و تهیه‌کننده آمریکایی-چینی جایزه بهترین فیلم جوایز اسپیریت را از آن خود کرد و "جواهرات تراش‌نخورده" به کارگردانی بنی سفدی و جاش سفدی دیگر فیلم موفق این جوایز بود. هر دو فیلم در جوایز اسکار نادیده گرفته شدند.
فهرست نامزدهای سی و ششمین دوره جوایز سالانه اسپیریت در بخش فیلم‌های سینمایی به شرح زیر است:
بهترین فیلم بلند داستانی: "اولین گاو" (First Cow) به کارگردانی کلی رایکارت / "بلک باتم ما رِینی" (Ma Rainey’s Black Bottom) به کارگردانی جرج سی. وولف / "میناری" (Minari) به کارگردانی لی آیزاک چانگ / "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" (Never Rarely Sometimes Always) به کارگردانی الایزا هیتمن / "سرزمین آواره‌ها" (Nomadland) به کارگردانی کلویی ژائو
بهترین کارگردان: لی آیزاک چانگ برای "میناری" / امرالد فِنِل برای "زن جوان امیدوارکننده" (Promising Young Woman) / الایزا هیتمن برای "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" / کلی رایکارت برای "اولین گاو" / کلویی ژائو برای "سرزمین آواره‌ها"
بهترین بازیگر مرد: ریز احمد برای "صدای متال" (Sound of Metal) / چادویک بوزمن برای "بلک باتم ما رِینی" / راب مورگان برای "گاو" (Bull) / استیون یون برای "میناری" / آدرش گودراو برای "ببر سفید" (The White Tiger)
بهترین بازیگر زن: نیکول بهاری برای "خانم جونتینت" (Miss Juneteenth) / وایولا دیویس برای "بلک باتم ما رِینی" / سیدنی فلنیگن برای "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" / جولیا گارنر برای "دستیار" (The Assistant) / فرانسیس مکدورمند برای "سرزمین آواره‌ها" / کری مالیگان برای "زن جوان امیدوارکننده"
بهترین بازیگر مرد مکمل: کولمن دومینگو برای "بلک باتم ما رِینی" / اوراین لی برای "اولین گاو" / پل رِیسی برای "صدای متال" / گلین ترمن برای "بلک باتم ما رِینی" / بندیکت وونگ برای "نه روز" (Nine Days)
بهترین بازیگر زن مکمل: الکسیس چیکایزی برای "خانم جونتینت" / یری هان برای "میناری" / والی ماهافی برای "خروجی فرانسوی" (French Exit) / تالیا رایدر برای "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" / یون یو چان برای "میناری"
بهترین فیلمنامه: مایک ماکاوسکی برای "آموزش بد" (Bad Education) / لی آیزاک چانگ برای "میناری" / آلیس وو برای "نصف آن" (The Half of It) / الایزا هیتمن برای "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" / امرالد فنل برای "زن جوان امیدوارکننده"
بهترین فیلمبرداری: جی کایتل برای "او فردا می‌میرد" (She Dies Tomorrow) / شبیر کرچنر برای "گاو" / مایکل لیتم برای "دستیار" / هلن لووار برای "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" / جاشوا جیمز ریچاردز برای "سرزمین آواره‌ها"
بهترین تدوین: انت سیدی برای "تو را با خود می‌برم" (I Carry You With Me) / اندی کنی برای "مرد نامرئی" (The Invisible Man) / مراوی گریما برای "باقیمانده" (Residue) / اسکات کامینگز برای "هرگز، به‌ندرت، گاهی اوقات، همیشه" / کلویی ژائو برای "سرزمین آواره‌ها"
بهترین مستند: "گروهی" (Collective) به کارگردانی الکساندر ناناو / "اردوگاه کریپ" (Crip Camp) به کارگردانی نیکول نیونام / "دیک جانسن مرده است" (Dick Johnson Is Dead) به کارگردانی کرستن جانسن / "زمان/دوران زندان" (Time) به کارگردانی گرت بردلی / "مأمور نفوذی" (The Mole Agent) به کارگردانی مایته آلبردی
بهترین فیلم بین‌المللی: "باکورائو" (Bacurau) به کارگردانی کلبر مندوسا فیو و ژولیانو دورنلیس (برزیل) / "مرید" (The Disciple) به کارگردانی چیتانیا تامهانه (هند) / "شب شاهان" (Night of the Kings) به کارگردانی فیلیپ لاکوت (ساحل عاج) / "آماده شدن برای بودن در کنار هم تا یک مدت نامعلوم" (Preparations To Be Together For An Unknown Period Of Time) به کارگردانی لیلی هوروَت (مجارستان) / "کجا می‌روی، آیدا؟" (Quo vadis, Aida?) به کارگردانی یاسمیلا ژبانیچ (بوسنی و هرزگوین)
بهترین فیلم بلند اول داستانی: "تو را با خود می‌برم" به کارگردانی هایدی یوئینگ / "نسخه چهل ساله" (The Forty-Year-Old Version) به کارگردانی رادا بلنک / "صدای متال" به کارگردانی داریوس ماردِر / "خانم جونتینت" به کارگردانی چانینگ گادفری پیپلز / "نه روز" به کارگردانی ادسون اودا
بهترین فیلمنامه اول: کیتی گرین برای "دستیار" / نوا هاتن برای "Lapsis" / چانینگ گادفری پیپلز برای "خانم جونتینت" / اندی سیارا برای "پالم اسپرینگز" (Palm Springs)/ جیمز سوئینی برای "Straight Up"
جایزه جان کاساوتیس: "کشتن دو عاشق" به کارگردانی رابرت ماچویان / "La Leyenda Negra" به کارگردانی پاتریسیا ویدال دلگادو / " Lingua Franca" به کارگردانی ایزابل ساندووال / "باقیمانده" به کارگردانی مراوی گریما / "سنت فرانسیس" (Saint Frances) به کارگردانی الکس تامپسن
جایزه رابرت آلتمن (برای کارگردان فیلم، مسئول انتخاب بازیگر و گروه بازیگری): "یک شب در میامی" (One Night in Miami) به کارگردانی رجینا کینگ
جایزه تهیه‌کنندگان پیاژی (برای تهیه‌کنندگان نوظهور که با وجود محدویت‌های شدید منابع، در آثار خود استحکام و نگاه ضروری برای تولید فیلم‌های مستقل و باکیفیت را به نمایش می‌گذارند): کارا رورت / لوکاس واکین / جری کیم
جایزه کسی برای دیدن کی‌یل (برای یک فیلمساز بااستعداد، با نگاه استثنایی که هنوز به‌طور مناسب شناخته نشده است): دیوید میدل برای "کشتن کنت چمبرلین" (The Killing of Kenneth Chamberlain) / اکوا مسانگی برای " Farewell Amor" / آنی سیلورستاین برای "گاو"
واقعی‌تر از داستان (برای یک کارگردان نوظهور سینمای غیرداستانی که هنوز به‌طور قابل توجه شناخته نشده است): سیسیلیا آلداروندو برای "Landfall" / الگنس براتن برای "Pier Kids"
علی افتخاری