سرویس سینمایی هنرآنلاین:  امیر شهاب رضویان تهیه‌کننده و کارگردان سینما که از پیشکسوتان عرصه فیلم کوتاه است، درباره این مدیوم بیان کرد: از سال ۵۹ تاکنون که بنده در سینمای کوتاه حضور دارم این سینما، روند خوبی را طی کرده است، این سینما گونه‌ای مستقل و فارغ از دغدغه اقتصادی بازگشت سرمایه است، به همین دلیل حیاتش وابسته به نمایش در سینما نیست.

وی افزود: بحران کرونا نشان داد، سینمای حرفه‌ای ما به‌شدت آسیب‌پذیر است و بحران‌های این‌گونه، حیات سینمای حرفه‌ای را با مخاطره مواجه می‌کند، چراکه حیات فیلم‌ها به اکران بستگی دارد، اما سینمای فیلم کوتاه در چرخه اقتصادی سینما نقش مهمی نداشته است و در این شرایط می‌بینیم که شاید تولید افت کرده باشد، اما نابود نشده است. به این دلیل که وابستگی‌اش به اقتصاد سینمای کشور حداقل است.

رضویان ادامه داد: سؤال اساسی این است که سینمای کوتاه ما چرا ارزشمند است؟ به این دلیل که از ۳۷ سال پیش برنامه‌ریزی‌ای که برای توسعه سینمای کوتاه شروع شد، امروز نتیجه داده است. اگر امروز تمامی آموزشگاه‌ها و دانشکده‌ها تعطیل و سینماگران حرفه‌ای نیز بازنشسته شوند، ما برای ۲۰ تا ۳۰ سال آینده فیلمساز داریم و سینمای حرفه‌ای قابلیت تغذیه از سینماگران جوان را دارد.

کارگردان فیلم "مینای شهر خاموش" با اشاره به این که تجربه نشان داده که سینماگرانی که در سینمای فیلم کوتاه رشد کرده‌اند، زمانی که وارد سینمای حرفه‌ای شدند موفق بوده و موجب تحول شده‌اند، گفت: امروز فیلم‌های کوتاهی که دیده می‌شود ازلحاظ کیفیت بالاتر و قصه‌گوتر از فیلم‌های دوران ماست و این موجب افتخار است.

این کارگردان سینما همچنین گفت: از چند سال پیش تاکنون که انجمن سینمای جوانان ایران به تولید کمک کرده، اتفاقات خوبی برای سینمای کوتاه کشور رخ داده است، تولیدات انجمن پس از سال ۷۷ که آقایان محمد آفریده، جعفر صانعی مقدم و وحید طوفانی دوران خوبی را برای تولید ایجاد کردند، در چند سال گذشته نیز دوران طلایی خود را پشت سر گذاشته است.

رضویان تصریح کرد: در سینمای کوتاه، آن فیلمسازی باقی می‌ماند که به کمال و بلوغی در نوع فیلمسازی خود رسیده است و از دل این فیلمسازان کسانی بیرون می‌آیند که انسان‌هایی یگانه می‌شوند، سینماگرانی مانند بهمن قبادی، اصغر فرهادی، رضا میرکریمی، مسعود جعفری، سعید پور اسماعیلی، مسعود امینی تیرانی، بایرام فضلی، مسعود بخشی، محسن امیر یوسفی، تورج اصلانی، بهمن آرک، بهرام آرک، مصطفی آل احمد، مهرداد اسکویی، مرجان اشرفی زاده، ابراهیم ایرج زاد، کیارش اسدی‌زاره، عباس امینی، مجید برزگر، بهرام بهرامیان، امید بنکدار، آیدا پناهنده، بهرام توکلی، رقیه توکلی، امین جعفری، محمدرضا جهان پناه، آرش رصافی، پناه‌برخدا رضایی، حامد رجبی، مونا زندی حقیقی، مهرداد زاهدیان، سامان سالور، رضا سبحانی، هومن سیدی، مسعود سلامی، بهتاش صناعی‌ها، سالم صلواتی، ناصر ضمیری، کیوان علی محمدی، نیما عباسپور، محمد عرب، مهدی فرد قادری، علی‌محمد قاسمی، رهبر قنبری، مهدی کرمپور، کریم لک زاده، بیژن میرباقری، اسماعیل میهن‌دوست، رحیم مرتضی وند، مسعود مددی، فرزاد مؤتمن، فرهاد مهرانفر، شهرام مکری، هادی مقدم دوست، فرزاد مؤتمن، وحید موساییان، عباس نظامدوست، حمید نعمت‌الله، نقی نعمتی، ساعد نیک ذات و داریوش یاری از درون فیلم کوتاه وارد سینما شدند. مهم‌ترین اتفاق ایجاد فضا است اگر فضا فراهم شود از درون جامعه این فیلمسازان سینما را می‌شود تکان داد.

وی با اشاره به سیاست‌گذاری تولید نیز تأکید کرد: سیاست‌گذاری تولید برای تنوع در گونه‌های فیلم‌سازی بسیار مهم است و انجمن سینمای جوانان ایران در این زمینه به‌شدت می‌تواند کمک‌کننده باشد.

این کارگردان سینما گفت: اقتصاد فیلم کوتاه اقتصاد بسیار کوچکی است و با هزینه دو فیلم بلند، کل سینمای کوتاه اداره می‌شود؛ سازمان سینمایی باید برای سینمای کوتاه هزینه کند و یارانه بدهد، برای مثال یک چرخه کوچک اقتصادی آن را در سینمای هنر و تجربه شاهد هستیم.

رضویان با بیان این که اگر نمایش فیلم‌های کوتاه پیش از فیلم‌های بلند در سینما و یا رسانه‌های مجازی باب می‌شد، اتفاق مبارکی رخ می‌داد، اظهار کرد: اگر این شکل نمایش جدی گرفته شود می‌توان به چرخه نمایش امیدوار بود و درصدی از فروش بلیت را برای این فیلم‌ها گذاشت.