سرویس سینمایی هنرآنلاین: اصغر لایی کارگردان فیلم کوتاه "بلین" در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره ایده این فیلم و نحوه شکل‌گیری آن گفت: قصه فیلم در اقلیم کوهستانی سنندج اتفاق می‌افتد و افرادی که زندگی روزمره را طی می‌کنند، اما یکسری اتفاقات آن‌ها را از این روند دور می‌کند. داستان با مرگ مادر خانواده شکل می‌گیرد که باعث ایجاد چالش و سردرگمی برای اعضای خانواده می‌شود و من تلاش کردم تا این سردرگمی همراه مخاطب، نیز باشد.
او در ادامه افزود: در آن مناطق دغدغه‌ها بسیار است و یکی از آن‌ها کوله‌بری است. به درست یا غلط بودن این موضوع کاری ندارم، اما افرادی که دست به کوله‌بری می‌زنند، کارشان به شرایط بسیار بستگی دارد و به‌نوعی آن‌ها بعد از مدتی عادت به این شیوه زندگی می‌کنند. در آثار قبلی که به زندگی کوله‌بران می‌پرداخت، بیشتر قضاوت به همراه داشت و به‌نوعی دلسوزی؛ بنابراین من سعی کردم از این فضا دور شوم و اتفاقی را روایت کنم که رخ داده و حالا افراد درگیر آن شده‌اند. جدا از بحث قضاوت درباره کوله‌بری، روایت آدم‌های درگیر این ماجرا در فیلم مطرح است و خود چالش به وجود آمده، اتفاق و برخورد آدم‌ها با آن مهم است.
لایی در ادامه درباره انتخاب عنوان فیلم توضیح داد: "بلین" به معنای تعهد است که به‌نوعی به خود داستان نیز مربوط است و همین‌طور نامی دخترانه در استان کردستان.
این فیلمساز درباره مقایسه جشنواره فیلم کوتاه تهران و جشنواره فیلم فجر، اظهار کرد: چون فیلم کوتاه کار می‌کنیم و منشأ تولیداتمان نیز انجمن سینمای جوان است بنابراین نگاه اولیه ما نیز جشنواره فیلم کوتاه تهران است که یکی از متولیانش انجمن است. ضمن این که یکی از مهم‌ترین جشنواره‌های تخصصی فیلم کوتاه است، اما میزان گستردگی جشنواره فیلم فجر بیشتر است و اهمیت آن در نگاه اول بیشتر خواهد بود. برای ما قبل از جشنواره فیلم فجر، نگاه به جشنواره فیلم کوتاه تهران است و اولویت بیشتری دارد.
او همچنین درباره افزایش تعداد آثار راه‌یافته به جشنواره فیلم فجر نیز بیان کرد: افزایش تعداد آثار می‌تواند، نگاه متنوع‌تری ایجاد کند. انواع نگاه از تمامی نواحی مختلف ایران در این جشنواره وجود دارد که پیش از این خیلی وجود نداشت و این خوب است.
لایی در ادامه درباره نگاه تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران به همکاری با فیلمسازان جوان و تأثیر جشنواره‌ها بر این انتخاب نیز گفت: صرفاً فیلم و جوایز قطعاً مدنظر تهیه‌کننده نیست و برای ساخت یک فیلم، رزومه حداقلی از فیلمساز خواسته می‌شود. کسی که اولین فیلم خود را می‌خواهد بسازد، در دوره دانشجویی یا هنرجویی، خود را نشان داده است. خوشبختانه در پیچینگ سینما حقیقت و فیلم کوتاه شرایطی ایجاد شده که شرایط خوبی است و اگر انجمن سینمای جوان، شاخص کمک به فیلم اولی‌ها باشد، در این زمینه انتخاب‌ها راحت‌تر انجام خواهد شد و متر و معیاری وجود دارد. اما درمجموع رزومه افراد مهم است که به نحو احسن بتوانند کار کنند. به نظرم این انتقادات جنبه هیجانی دارد و دانشجویان دانشگاه هنر و دانشگاه تهران و حتی انجمن سینمای جوانان وقتی فیلمنامه می‌نویسند دلبسته آن هستند و دوست دارند تهیه‌کننده نیز به همین شکل نگاه کند، درحالی‌که واقعیت این‌طور نیست و اگر فیلمنامه‌ای خوب نباشد و آن را نپذیرند دچار سرخوردگی می‌شوند. به نظرم فیلمسازان جوان با پشتکار خود می‌توانند به جذب تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار اقدام کنند.
او در خاتمه بیان کرد: متأسفانه این روزها ساختار جشنواره شرایطش متفاوت شده است و بچه‌های فیلم کوتاه از عوامل حرفه‌ای نیز در آثارشان سود می‌برند و از سوی دیگر نیز ضرر می‌کنند. وقتی عوامل حرفه‌ای می‌آیند پشت کار شکل کار را درست می‌کنند اما در عوض از نگاه تجربه‌گرا فاصله گرفته می‌شود و فیلمساز به‌جای تجربه داستان‌های جدید و نگاه‌های نو به تکرار می‌افتد و همان موضوعات امتحان شده‌ها را کار می‌کند، امیدوارم در آینده این مشکل حل شود و نحوه نگاه به آثار، جدید و تجربه‌گرا باشد که باعث رشد کل سینما می‌شود.