سرویس سینمایی هنرآنلاین: سحر جعفری‌زاد کارگردان فیلم کوتاه "بی‌تیمار" در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره نحوه شکل‌گیری ایده این فیلم گفت: در ایام کرونا ایده این فیلم شکل گرفت و بهار امسال نوشته و ساخته شد. موضوع فیلم درباره کرونا و بهانه‌ای است که در لایه‌های زیرین زندگی کاراکتر فیلم را بررسی می‌کنیم.
او درباره داستان فیلم توضیح داد: قصه درباره وحید پسر نوجوانی ست که پدرش را در بحران کرونا از دست داده و مادرش که سابقه بیماری روانی داشته حال افسردگی‌اش تشدید شده، دستیار پزشک معالج مادرش برای بررسی وضعیت بیماری مادر راهی منزل آن‌ها می‌شود ولی اتفاق‌های دیگری رقم می‌خورد.
این کارگردان درباره انتخاب بازیگران "بی‌تیمار" توضیح داد: بازیگران فیلم همگی از دانش‌آموختگان تئاتر و بازیگری هستند و سابقه حضور در تئاتر دارند، اما بازیگر نوجوان فیلم برای اولین بار بود که در مقابل دوربین به ایفای نقش می‌پرداخت.
جعفری‌زاد همچنین به‌سختی کار در ایام کرونا اشاره کرد و افزود: به‌هرحال کار در زمان کرونا شرایط سختی دارد و ما نیز از این بابت دل‌شوره داشتیم. من از سال 90 فیلمی نساخته بودم و فاصله زمانی بسیار بود، اما موضوع این فیلم برای من دغدغه شد و باوجود استرس اقدام به ساخت این فیلم کردم. اردیبهشت‌ماه که فضا کمی آرام شده بود ما فیلمبرداری کار را آغاز کردیم و تلاش کردیم در هنگام بازنویسی فیلمنامه به لوکیشن‌ها و فضاهای بیرونی برسیم و حتی با کم کردن حجم عوامل و حضور در فضای بیرونی کار را تولید کنیم که درنهایت این اتفاق افتاد.
این فیلمساز درباره تأثیر کرونا بر شرایط فیلمسازی و ایجاد دغدغه میان فیلمسازان نیز تأکید کرد: موضوع اقتصاد در فیلم من مطرح است، تقریباً همه با مشکلاتی ازاین‌دست مواجه هستیم و کرونا آن را حادتر کرده است. زیست مردم از همه قشر و همه سطوح درگیر این ماجرا هستند. درواقع کرونا نیز یک زیست عمومی را فراهم کرد و کسی بدون آسیب جان سالم به درنبرد. مشکلات روحی، اقتصادی، سلامت و بهداشت، دست‌به‌دست هم داد که دغدغه ساخت برای من جدی‌تر شود. زمانی که تصمیم گرفتم این فیلم را بسازم بسیاری از دوستانم تردید داشتند که ساخت این فیلم ضرورت دارد یا نه و من حس می‌کردم تولید این فیلم جدی است و باید ساخته شود حتی باوجود آنکه هزینه‌های ساخت آن کاملاً مستقل بود و هیچ نهاد دولتی همراه ما نبود. کرونا بهانه‌ای شد تا در مسائل بحرانی کشور که مردم جهان را درگیر کرده است، به این فکر کنیم که چطور بحران‌های عمیق‌تری در دل یک بحران به وجود می‌آید و چه زخم‌های پنهانی در ادامه سر باز می‌کند.
او همچنین در پاسخ به این سؤال که تا چه اندازه به مقوله فیلم کوتاه مستقل از سینمای بلند نگاه می‌کند، توضیح داد: برای من فیلم کوتاه مدیوم کاملاً مستقلی است و ایده‌هایی که به آن‌ها می‌پردازم صرفاً برای فیلم کوتاه است و با همین ترکیب و ساختار؛ نمی‌توان گفت این قصه می‌تواند ادامه یابد و تبدیل به فیلم بلند شود. صرفاً یک سکانس از فیلم بلند است. این تخصصی برای فیلم کوتاه است و می‌توان آن را با شعر مقایسه کرد، واژه‌هایی که در شعر استفاده می‌شود جایگاه خاصی نسبت به رمان دارند. اگر شعر رستاخیز واژه‌ها باشد، فیلم کوتاه برای من چنین حسی در سینما دارد و نمی‌توان از آن فرم خارجش کرد و با این شرایط وارد فیلم بلند کرد. البته که فضا متزلزل است و همه با این دیدگاه در عرصه فیلم کوتاه فعالیت نمی‌کنند، شاید نتیجه آن در ادامه ساخت فیلم بلند باشد. اما این امتیاز نیست که فرم و ساختار فیلم کوتاه را قربانی خواست دیگری کنیم.
جعفری‌زاد همچنین درباره برگزاری جشنواره فیلم کوتاه و جشنواره فیلم فجر گفت: جشنواره‌ها در دیده شدن آثار بسیار تأثیرگذار هستند. جشنواره فیلم فجر نگاه مستقل‌تری دارد و قطعاً فضای رقابت را بیشتر می‌کند. چرا که هیچ پیش‌داوری از آثار وجود ندارد و به نظرم بستر بکرتری فجر امسال خواهد داشت.
او در پاسخ به این سؤال که تا چه اندازه جشنواره‌ها و جوایز بر انتخاب تهیه‌کنندگان و سرمایه‌گذاران اثرگذار است، توضیح داد: شاید این ذهنیت برای خیلی از دوستان وجود داشته باشد چرا که جشنواره بستر معرفی آثار هستند، بخصوص فیلم کوتاه که اساس کارش بر اساس جشنواره است. اما به نظرم عمده تهیه‌کنندگانی که به سراغ شخص می‌روند نگاهشان جشنواره است و اینکه قصه و کارگردان توانایی حضور جهانی دارد یا نه برایش اهمیت دارد.
جعفری‌زاد در خاتمه گفت: امیدوارم در جشنواره فجر امسال به اکران‌ها توجه شود و زمان‌های مرده را برای نمایش آثار کوتاه در نظر نگیرند. حالا که بستر مناسبی برای فیلمسازان تازه‌نفس و جوان از طریق جشنواره فراهم شده است، در اکران هم به نحوی دقت شود که تهیه‌کنندگان و سینمای بدنه نیز با آثار فیلمسازان کوتاه آشنا شوند.