سرویس سینمایی هنرآنلاین: امید میرزایی کارگردان فیلم کوتاه "من آمریکایی هستم" در سی و هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران و سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره داستان این فیلم کوتاه گفت: فیلم کلیتش درباره صلح است و داستان آن درباره یک خبرنگار آمریکایی است که در عراق به دست داعش اسیر می‌شود و منتظر است تا نظامیان کشورش برای نجات او اقدام است.
او در ادامه بیان کرد: زمانی که داعش از سوریه به عراق آمد و شهر موصل را گرفت من فیلمنامه این فیلم را نوشتم و قصد داشتم آن زمان فیلم را بسازم، اما در آن زمان میسر نشد، بعد از این که ماجرای داعش به اتمام رسید تصمیم به ساخت مجدد فیلم گرفتم و این روند پنج سال طول کشید و زمانی شکل جدی به خود گرفت که همه‌چیز تمام شد.
میرزایی درباره چرایی عدم پرداخت به این فیلم در همان زمان توضیح داد: در آن زمان که من می‌خواستم فیلم را بسازم، اجازه ساخت به من داده نشد و شاید مطمئن نبودند.
این فیلمساز جوان همچنین درباره لوکیشن‌های "من آمریکایی هستم" عنوان کرد: من این فیلم را در همین تهران و با لوکیشن‌های محدود ساختم؛ به این دلیل فیلم را در تهران ساختم چون می‌شد فضا را در همین سینماهای شهر بازسازی کرد، چرا که این سینماها به‌قدری خراب و ترسناک هستند که بدون هیچ دست‌کاری در فضای لوکیشن می‌شود فضای سلولی داعش را در آن بازسازی کرد و این بسیار عجیب است.
او در پاسخ به این سؤال که آیا "من آمریکایی هستم" زبان بین‌المللی دارد و با مخاطبان هر کشوری می‌تواند ارتباط برقرار کند یا خیر، گفت: این فیلم بیشتر از منظر انسانی برای سیاست‌مدارها روایت می‌شود، درواقع فیلم بیشتر سیاسی است تا اجتماعی و این نگاه نو در فیلم‌های سیاسی بین دو کشور دشمن سخت دیده می‌شود چون به سمت هر تغییری که می‌روی یا لقب شعاری به آن می‌دهند یا وصل به جایی بودن.
میرزایی همچنین درباره حضور در جشنواره فیلم کوتاه تهران و تفاوت آن با جشنواره فیلم فجر نیز اظهار کرد: من پیش از این سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر را برای ساخت آنونس فیلم "شاه کش" دریافت کرده و طعم آن را مزه کرده‌ام، اما دوست دارم در جشنواره فیلم کوتاه تهران هم برای فیلمم اتفاقات خوبی رخ دهد. جشنواره فیلم کوتاه تهران جریان‌ساز است و با جایزه این جریان‌سازی بیشتر نیز می‌شود، اما جشنواره فیلم فجر با این که جریان‌ساز نیست، در عین حال فیلمساز می‌تواند مسیر جدیدی را با دریافت سیمرغ این جشنواره آغاز کند و آدم‌هایی که اولین حضورشان را تجربه می‌کنند پیشنهادهای متفاوتی برای ساخت اثر دریافت کرده‌اند.
او در پاسخ به این سؤال که آیا جایزه می‌تواند مسیر فیلمسازی را تغییر دهد یا خیر، بیان کرد: جشنواره باعث می‌شود کارها دیده شود، اما به نظرم عادلانه نیست که فیلم حتماً جایزه بگیرد تا کارگردان و کارش دیده شود. فیلمی که جایزه می‌گیرد از یکسری سلایق عبور کرده است اگر فیلمسازان، تهیه‌کنندگان و کسانی که دنبال کشف استعداد هستند تا مسیر جدیدی پیش روی آن‌ها بگذارند، نباید به جوایز تکیه کنند، باید فیلم را دید و فهمید که آن شخص توانایی دارد و می‌تواند یا نه، در کنار آن اعتماد نیز پیش آید. من دیدم وقتی آدم‌ها جایزه می‌گیرند مسیرشان عوض می‌شود همین‌که فیلمی در جشنواره حضور دارد نشان می‌دهد که شما توانایی دارید.
این فیلمساز در ادامه درباره استقلال فیلم کوتاه از سینمای بلند نیز اظهار کرد: اگر بخواهم این مسیر را ادامه دهم هرجایی که بتوانم حرف بزنم قطعاً در آن فضا حضور خواهم داشت و کوتاه و بلند بودن آن فرقی ندارد، برای من مسیرهایی فراهم بود که بتوانم فیلم بسازم، اما نکردم. فکر می‌کنم باید حرفی برای گفتن داشت و آن را ادامه داد.