سرویس سینمایی هنرآنلاین: فیلم مستند "جاهای خالی پر شود" ساخته عطیه زارع آرندی درباره سه نسل از زنان یک خانواده است، مادربزرگ به‌عنوان نماینده نسل گذشته، مادر نسل میانی و حال و کودک به‌عنوان نسل آینده، درواقع چشم‌اندازی از حضور اجتماعی و فردی زنان را در حد یک خانواده به ما نشان می‌دهد.
این فیلم در پیچینگ یازدهمین جشنواره سینما حقیقت شرکت کرد و موفق به جذب تولیدکننده سوئیسی شد. "جاهای خالی پر شود" امسال در چهاردهمین جشنواره سینما حقیقت عنوان بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را از آن خود کرد.
عطیه زارع آرندی در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره چگونگی شکل‌گیری ایده این فیلم بیان کرد: ایده اولیه "جاهای خالی پر شود" در مواجه من با دختری شکل گرفت که دائم گوشی تلفن در دست در حال خودنگاری بود. برخلاف آنچه در نسل ما همواره دفترچه خاطرات نقش اساسی داشت و آدم‌های مکتوب‌تری بودیم، این دختر گوشی به دست بود و دائم از خود سلفی می‌گرفت و وقتی در مدرسه از او پرسیده بودند که می‌خواهد چه کاره شود گفته بود کارگردان، به همین دلیل از خودم فیلم می‌گیرم تا تمرین کنم و این فیلم‌ها نیز دفتر خاطرات من هستند.
او با اشاره به این که از دریچه زاویه دید او، این یک اتفاق شگفت بود، توضیح داد: ایده اولیه فیلم من از همین‌جا شکل گرفت که یک نفر از خود فیلم می‌گیرد و از خودش در این فیلم‌ها صحبت می‌کند، تصویری که در ذهن من شکل گرفت از این اتفاق می‌توانست تبدیل به سوژه یک فیلم مستند باشد. بنابراین وقتی در پیچینگ سه دوره پیش جشنواره حقیقت فراخوان ایده و طرح دادند، من طرح این ماجرا را ارائه کردم و از چیزی حدود ۲۰۰ طرح درنهایت ۱۵ طرح برای ارائه قبول شد، که کار من نیز جزو آن‌ها بود و این شروعی شد برای این که جدی‌تر به آن نگاه کنم.
این مستندساز با تأکید بر این که مجبور بود در یک ساختار جدی و بین‌المللی، طرح و ایده را پیش ببرد و زمان درستی را برای پژوهش صرف کند، اضافه کرد: در نهایت چیزی حدود شش ماه طول کشید تا ببینم آنچه را که در ذهن دارم، می‌توانم به روایتی قابل قبول برای ارائه تبدیل کنم و داستانی از دل آن بیرون بکشم که ارزش گفت‌وگو با افراد دیگر را داشته باشد. بنابراین شروع به نگارش کردم و به یک فیلمنامه اولیه رسیدم که با چند ماه تصویر گرفتن و نوشتن دائم به‌روز می‌شد و این نوشتن در سراسر کار نیز ادامه داشت.
زارع آرندی درباره پخش بین‌المللی فیلم و حضورش در جشنواره‌های خارجی توضیح داد: فیلمم در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی ساخته شده است و اتفاقات بین‌المللی و پخش فیلم نیز توسط مرکز پیش خواهد رفت، اما به دلیل این که هنوز از زمان حضور در جشنواره سینما حقیقت خیلی نگذشته است، هنوز صحبتی دراین‌باره نشده و آن را به زمانی دیگر موکول کرده‌ایم.
این فیلمساز جوان با اشاره به این که برگزاری جشنواره سینما حقیقت به شکل آنلاین، به خاطر از دست دادن پاتوق‌ها و عدم نمایش و حضور فیزیکی در جشنواره چندان هیجان‌انگیز نبوده است، گفت: همواره برگزاری جشنواره به شکل فیزیکی حال و هوای دیگری دارد که ما امسال به‌واسطه شیوع کرونا آن را از دست دادیم. اما این جریان اتفاقی نیست که به دلیل مسائلی که عموماً در کشور تجربه می‌کنیم و کمبودهایی که وجود دارد، افتاده باشد، بلکه یک اپیدمی جهانی است که در همه جای دنیا این اتفاق رقم زده شده است. از سوی دیگر جشنواره سینما حقیقت یک فستیوال بزرگ است و مهم‌ترین فستیوال در سطح خاورمیانه و منطقه است که نمی‌شد به‌واسطه کرونا آن را متوقف کنیم. باید راهکاری متناسب با شرایط پیدا می‌شد که برگزاری آن بهترین راهکار بود. بنابراین من نیز تصمیم گرفتم که فیلم را به جشنواره ارسال کنم، چون باید مسیر خود را طی می‌کرد و به جشنواره می‌رفت تا من هم به‌عنوان فیلمساز اثر، ذهنم آرام شده و به پروژه‌های بعدی فکر کنم.
او در خاتمه درباره حضور در جشنواره فیلم فجر و رویکردی که امسال جشنواره در نظر گرفته است نیز اظهار کرد: مرکز گسترش تصمیم گرفت فیلم در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشد، اما پیش‌بینی از این جریان ندارم و نمی‌دانم چه اتفاقی می‌افتد. اما در تمام جشنواره‌ها در دنیا همیشه در سال‌های مشخص مانیفست‌های مشخصی وجود دارند و متناسب با آن اتفاق که در نظر گرفته شده است، آثار دیده و داوری می‌شوند. این جریان که در آن سال جشنواره چه زاویه نگاهی به آن سال سینمای ایران دارد و چه اتفاقی در آن رخ می‌دهد قابل پیش‌بینی نیست، پس منتظر می‌مانیم ببینیم چه می‌شود.