سرویس سینمایی هنرآنلاین: مهرداد فرید تهیهکننده و کارگردان سینما در گفتوگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره تعطیلی سالنهای سینمایی بعد از ساعت 18 گفت: این تعطیلی به معنای تعطیلی کامل سالنهای سینماست چرا که تماشاگران سینما تازه از این ساعت به بعد است که به سالنها میآیند. با پیش آمدن بحث کرونا دیگر کسی به سالنها نمیآید و اصلاً مقرونبهصرفه هم نیست که سالندار بخواهد با این تعداد اندک مخاطب بیاید و سالن سینما را در زمانی که مشتری وجود ندارد، باز نگه دارد. بنابراین با این برنامهریزی سالندار، سالن را تعطیل میکند و چهبسا که کارمندانش را نیز تعدیل کند.
وی ادامه داد: البته اینکه در ستاد ملی کرونا چنین تصمیمی گرفته شد، باید آن را محترم دانست چون جان مردم از همه چیز مهمتر است. و ما حاضریم ضرر کنیم اما جان کسی به خطر نیفتد. بههرحال این بحرانی است که به وجود آمده و چارهای نیست، باید مراقب باشیم تا کمترین صدمه را به مردم بزند.
فرید همچنین در ادامه بیان کرد: بهطور کلی کرونا خیر هم برای صنعت سینما به همراه داشته است و آن جذب مخاطبان به پلتفرمهای نمایش آنلاین آثار سینمایی است. اگر مخاطب بپذیرد که به سمت قاچاق نرود و بداند تماشای فیلم در سامانههای وی.او. دی برایش مقرون بهصرفهتر است و هزینه کمتری را متحمل میشود قطعاً به آن گرایش بیشتری خواهد داشت. این کار نیاز به تبلیغ و فرهنگسازی دارد. برخی اوقات تهیه کالای قاچاق از اصل آن گرانتر است، اما مصرفکننده این را نمیداند. مخاطب سینما هم اگر بداند که فیلم دیدن از طریق سامانهها هزینه کمتری نسبت به دانلود نسخه قاچاق آن که حجم مصرفی بالاتری دارد، برایش به همراه دارد، دیگر به سمت استفاده از نسخه قاچاق آثار نمیرود. گذشته از این مردم باید از سینما حمایت کنند و به سمت استفاده از نسخه قاچاق آثار نروند تا فیلمسازانی که فیلم ساختهاند و در حال حاضر متضرر هستند و دل و دماغ تولید ندارند، بتوانند دوباره به جریان تولید فیلم برگردند تا چرخ اقتصادی سینما نیز بچرخد. اگر فروش اکران آنلاین آثار سینمایی بالا برود، کسانی که فیلم دارند فیلمهایشان را به سامانههای نمایش آنلاین میدهند و از درآمد حاصل از آن میتوانند بار دیگر فیلم بسازند. اینطوری میتواند با آمدن کرونا اتفاق مبارکی برای سینما رخ دهد.
او در پاسخ به این سؤال که آیا سالنهای سینما خطر ابتلا به کرونا را افزایش میدهند یا نه، توضیح داد: تا همین مدتی که سالنها باز بودند و محدودیت زمانی وجود نداشت، مردم و طبقه متوسط که مخاطب اصلی سینما هستند، به دلیل ترس و نگرانی از ابتلا به سالنها نمیآمدند؛ اگر دولت سینما را مستثنا از این قانون میکرد باز هم کسی به سالن نمیآمد و تعداد مخاطبان آنقدر اندک بود که کسی مبتلا نمیشد. در حالت قبلی درصد مخاطب سینما کم شده بود و طبعاً فاصله اجتماعی خودبهخود رعایت میشد. علاوه بر آن با توجه به رعایت پروتکلهای بهداشتی و وجود تهویه مناسب، کسی از طریق سالن سینما مبتلا نمیشد.
این کارگردان در ادامه درباره تولیدات سینمایی نیز بیان کرد: با رعایت پروتکلهای بهداشتی، تولید میتواند ادامه یابد. نمیتوان پیشبینی کرد کرونا تا چه زمانی با ما خواهد بود. ما نمیتوانیم مردم را به در خانه ماندن دعوت کنیم درحالیکه چیزی برای عرضه نداریم تا آنها در خانههایشان سرگرم شوند. از این زاویه فیلمسازی مانند فعالیت در نظام سلامت است. همانطور که کادر درمان مشغول درمان بیماران هستند و پذیرفتهاند تا در مخاطره باشند تا انبوهی از بیماران مداوا شوند، فیلمسازانی که در این شرایط مشغول تولیدند، نیز بهنوعی دارند به نظام سلامت کمک میکنند. درواقع آنها دارند به پیشگیری از ابتلا کمک میکنند و این خدمت کمی نیست. فیلمسازان داوطلب تولید در این شرایط، ریسک میکنند و سعی میکنند مردم را سرگرم کنند تا شرایط قرنطینه را تحمل کنند. من به دوستان فعال در تولید میگویم فقط به فکر کسب معاش نباشید و یک طرف نیتتان این باشد که دارید اثری تولید میکنید تا مردم سرگرم شوند و بیرون نیایند. این خود بهنوعی کمک به نظام سلامت است چون باعث میشود تعداد بیماران و مبتلایان کمتر شود.