سرویس سینمایی هنرآنلاین: فریاد بیات کارگردان با انیمیشن کوتاه "ناهار در چمنزار" در سی و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان حضور یافته است.
این انیمیشن پیش از این در جشنواره فیلم کوتاه تهران، جشنواره فیلم پاسارگاد و جشنواره پاک کن حضور یافته و دو عنوان بهترین فیلم را از آن خود کرده است.
بیات در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره این اثر بیان کرد: "ناهار در چمنزار" قصه فردی است که به طبیعت بی‌توجه است و یک روز که برای ناهار خوردن به دل طبیعت می‌رود، به دلیل عدم رعایت نکات محیط زیستی، طبیعت علیه او برمی‌خیزد و در یک داستان اغراق‌آمیز جمعیت کلاغ‌ها او را می‌بلعند و به‌نوعی او را از طبیعت حذف می‌کنند.
او ادامه داد: در این انیمیشن اتفاقات فرمی و بازی با پرسپکتیو بسیار دیده می‌شود که برخی از آن‌ها نمادین هستند برای نمایش این که عناصر طبیعت چطور می‌توانند بر انسان غلبه کنند.
بیات همچنین درباره انتخاب عنوان این انیمیشن نیز توضیح داد: عنوان کار از نقاشی "ناهار در چمنزار" که یک نقاشی به سبک امپرسیونیستی است برداشت شده که به دلیل دلبستگی من به این سبک و فضای تصویری آن است که البته بی‌ربط به قصه هم نیست.
این انیماتور در پاسخ به این سؤال که برگزاری جشنواره به شکل آنلاین تا چه اندازه می‌تواند اثرگذار باشد، گفت: به‌هرحال چه کرونا باشد چه نباشد، این مسیری است که جشنواره‌ها باید به آن سمت بروند، به این دلیل که مدیا امروز تغییر کرده است و دسترسی به محتوا شکلش تغییر یافته است. چاره‌ای جز برگزاری جشنواره‌ها به این شیوه نداریم و با برگزاری جشنواره‌های آنلاین راه‌های ارائه درست را کم‌کم پیدا خواهیم کرد. در این دوره هنوز دستپاچگی وجود دارد و نکته مهم بحث کپی‌رایت آثار و نمایش در وی‌او‌دی‌ها است که به‌راحتی قابلیت دانلود دارند و جشنواره‌ها باید به دنبال ارائه راه حل برای این مشکل باشند.
او افزود: من آینده جشنواره‌ها را به شکل سنتی نمی‌بینم، تنها تفاوت این دوره با ادوار گذشته به حس و حالی که در جشنواره‌های سنتی شاهد آن بودیم برمی‌گردد. در اصفهان شور و هیجان بسیاری در شهر در زمان برگزاری جشنواره دیده می‌شود که این روزها کمتر شاهد آن هستیم.
او همچنین درباره وضعیت انیمیشن ایران و رقابت با انیمیشن‌های خارجی عنوان کرد: انیمیشن‌های ما صد درصد با آثار خارجی برابری می‌کند و می‌تواند رقابت داشته باشد. فضای انیمیشن امروز گسترده‌تر شده است، ضمن این که ما در همان دوران گذشته نیز حرف برای گفتن در این عرصه بسیار داشتیم و در جشنواره‌های خارجی همواره ناممان در کنار نام بزرگان این عرصه بوده است. بعد از ورود تکنولوژی کار کمی سخت شد چون نیازمند تجهیزات و صرف هزینه بود.
او ادامه داد: در حال حاضر نیز ما در بخش انیمیشن هنری همچنان حرف برای گفتن داریم. تجربه نیز این را نشان داده و جوایز ارزشمندی در ین حوزه دریافت کرده‌ایم، حتی می‌توانیم بهترین باشیم چون پیشینه قوی داریم و در خاورمیانه ایران اولین کشوری است که انیمیشن را شروع کرده است؛ اما در بخش انیمیشن صنعتی به دلیل بحث تجهیزات کمی عقب‌تر هستیم. نسل جدید ما بسیار باهوش هستند و از نظر تخصصی کم نداریم، اما همان‌طور که گفتم بودجه و امکانات نیست و به همین دلیل نیز کیفیت آثار بعضاً پایین می‌آید. از سوی دیگر همان بودجه اندکی هم که وجود دارد به دست اهل آن که کار بلد باشد نمی‌رسد و اغلب همین فرصت‌های اندک نیز به‌واسطه نبود انتخاب‌های درست و مناسب می‌سوزد، درحالی‌که باید از این فرصت‌ها استفاده کرد.
بیات در خاتمه به سایر فعالیت‌های خود اشاره کرد و گفت: در حال حاضر مشغول ساخت انیمیشن "نیچه نه، فقط بگو مش اسمال" هستم. که به زندگی مجسمه‌سازی به نام توکل اسماعیلی که مستخدم دانشکده هنرهای زیبا بوده می‌پردازد. آثار او در دوسالانه‌های مختلف نمایش داده شده و حتی جایزه نیز گرفته است. این انیمیشن یک روایت فانتزی از زندگی اوست و دلبستگی که به طبیعت دارد.