سرویس سینمایی هنرآنلاین: بخش مسابقه بین‌الملل هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز، روز جمعه با نمایش دو فیلم دیگر به کار خود پایان داد.

در این روز، فیلم آمریکایی "سرزمین آواره‌ها" (Nomadland) ساخته کلویی ژائو کارگردان، فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده چینی به‌عنوان یکی از 18 رقیب جایزه شیر طلایی جشنواره ونیز امسال در لیدو روی پرده رفت.

فرانسیس مکدورمند بازیگر برنده اسکار در "سرزمین آواره‌ها" نقش فِرن، یک زن بیوه شصت و چند ساله را بازی می‌کند که وقتی در رکود مالی بزرگ اواخر دهه 2000 و اوایل دهه 2010، همه چیز خود را از دست می‌دهد، با یک ون از امپایر در نوادا راهی سفری جاده‌ای می‌شود و مثل یک آواره امروزی زندگی می‌کند.  

Nomadland

"سرزمین آواره‌ها"

ژائو فیلمنامه "سرزمین آواره‌ها" را بر مبنای کتاب "سرزمین آواره‌ها: آمریکای بازمانده در قرن بیست و یک" نوشته جسیکا برودر خبرنگار آمریکایی - که در 2017 منتشر شد - نوشت و کارگردانی کرد. دیوید استراترن، لیندا می، شارلین سوانکی و باب ولز از دیگر بازیگران این فیلم 108 دقیقه‌ای هستند که به‌جز جشنواره ونیز در جشنواره‌های فیلم تورنتو و نیویورک نیز روی پرده خواهد رفت. شرکت سرچ‌لایت پیکچرز فیلم را از چهارم دسامبر روانه سینماها می‌کند.

"سرزمین آواره‌ها" که از آن به‌عنوان یکی از مدعیان جوایز اسکار یاد می‌شود، یکی از دو فیلم آمریکایی است که امسال برای دریافت جایزه شیر طلایی شانس خود را امتحان می‌کنند. (فیلم دیگر "دنیایی که در پیش است" به کارگردانی مونا فَست‌وُلد است).

کلویی ژائو متولد سال 1982 است. اولین فیلم بلند داستانی او، "ترانه‌هایی که برادرم به من یاد داد" (2015) اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس روی پرده رفت. دومین فیلم او، "سوارکار" (2017) بسیار تحسین شد و در چهل و نهمین دوره دو هفته کارگردانان جشنواره فیلم کن جایزه سینمای هنری برای یک فیلم بلند داستانی را دریافت کرد. ژائو فیلم ابرقهرمانی "اِتِرنالز" ("جاودانه‌ها") از شرکت مارول را هم کارگردانی کرده که 12 فوریه 2021 اکران می‌شود.

"سرزمین آواره‌ها" مانند دو فیلم قبلی ژائو درباره بخشی از جامعه آمریکایی است که کمتر در سینما تصویر شده‌ است.

او درباره فیلم جدید خود گفته است: من در شهرهایی در چین و انگلستان بزرگ شدم، اما همیشه عمیقاً شیفته جاده‌های فراخ بوده‌ام؛ ایده‌ای که به نظرم کاملاً آمریکایی است – یک جستجوی بی‌پایان برای رسیدن به آن سوی افق. سعی کردم در "سرزمین آواره‌ها"  بخشی از این ایده را ثبت کنم، با این درک که امکان ندارد شما بتوانید جاده آمریکایی را برای یک نفر دیگر توصیف کنید، مگر آن که او شخصاً آن را تجربه کند.     

"سرزمین آواره‌ها" یکی از هشت فیلم بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره ونیز 2020 است که خانم‌ها کارگردانی کرده‌اند. مراسم فرش قرمز این فیلم در ونیز بدون حضور کارگردان و عوامل فیلم برگزار شد.

فیلم عاشقانه "این وسط مردن" (In Between Dying) به کارگردانی هلال بایداروف سینماگر آذربایجانی و یکی دیگر از رقبای جایزه شیر طلایی نیز روز جمعه در ونیز نمایش داده شد. فیلم درباره مردی جوان به نام داوود است که می‌کوشد خانواده "واقعی" خود را پیدا کند.

In Between Dying

"این وسط مردن"

"این وسط مردن" تولید مشترک آذربایجان، مکزیک و آمریکا و دومین فیلم بلند داستانی بایداروف بعد از "تپه‌های بی‌نام" (2018) که در جشنواره جهانی فیلم فجر نمایش داده شد. او چند فیلم مستند نیز در کارنامه دارد. کارلوس ریگاداس کارگردان معروف مکزیکی یکی از تهیه‌کنندگان "این وسط مردن" و دنی گلاور بازیگر آمریکایی مدیر تولید پروژه است.

هفتاد و هفتمین دوره جشنواره فیلم ونیز 2 سپتامبر (12 شهریور) آغاز شد و امشب 12 سپتامبر (22 شهریور) در حالی با معرفی برندگان به کار خود پایان می‌دهد، که از بین فیلم‌های بخش مسابقه بین‌الملل فیلم، مستند "شب" به کارگردانی جانفرانکو رزی سینماگر ایتالیایی، فیلم آمریکایی "دنیایی که در پیش است" ساخته مونا فَست‌وُلد،  "نظم نوین" ساخته میشل فرانکو کارگردان و تهیه‌کننده مکزیکی، "رفقای عزیز!" تازه‌ترین ساخته آندری کونچالوفسکی کارگردان روس، فیلم هندی "مرید" به کارگردانی چیتانیا تامهانه و "کجا می‌روی، آیدا؟" ساخته یاسمیلا ژبانیچ کارگردان و فیلمنامه‌نویس بوسنیایی، بیش از بقیه فیلم‌ها مورد توجه منتقدان حاضر در جشنواره قرار گرفتند. "خورشید" به کارگردانی مجید مجیدی از ایران یکی از فیلم‌های بخش مسابقه بین‌الملل است. کیت بلانشت بازیگر استرالیایی رئیس هیئت داوران این بخش است.

روز جمعه همچنین مستند "مجنون، نه دیوانه" (Crazy, Not Insane) تازه‌ترین الکس گیبنی مستندساز آمریکایی برنده اسکار در بخش خارج از مسابقه جشنواره ونیز نمایش داده شد. این فیلم درباره تحقیقات دکتر دوروتی اوتناو لوییس روان‌پزشک است که درباره روان‌شناسی قتل‌ها مطالعه کرده است. لورا درن بازیگر برنده اسکار راوی "مجنون، نه دیوانه" است.

گیبنی 66 ساله در 2008 برای "تاکسی به سمت تاریک" برنده جایزه اسکار بهترین مستند بلند شد و برای "اِنرون: باهوش‌ترین آدم‌های داخل اتاق" (2005) هم نامزد اسکار این بخش بود. او سال گذشته نیز مستند "شهروند خ" میخائیل خودورکوفسکی تاجر تبعیدی روس را در بخش خارج از مسابقه جشنواره ونیز داشت. 

Crazy_ Not Insane

"مجنون، نه دیوانه"

"روزهای صفر" (2016) که نگاهی به تهدید فزاینده جنگ سایبری دارد، "پاک شو: ساینتولوژی و زندان باور" (2015) و "ما رازها را می‌دزدیم: داستان ویکی‌لیکس" (2013)، از دیگر ساخته‌های گیبنی است.

اپیزود اول سریال اسپانیایی "30 سکه " (30 Monedas) به کارگردانی الکس د لا ایگلسیا نیز روز جمعه با حضور کارگردان و عوامل فیلم در بخش خارج از مسابقه - نمایش‌های ویژه روی پرده رفت.

بخش افق‌های ونیز، دومین بخش مسابقه جشنواره، روز جمعه میزبان فیلم سیاه و سفید "Genus Pan" تازه‌ترین ساخته لاو دیاز کارگردان مطرح فیلیپینی شد. سینماگر 61 ساله در فیلم تازه خود این مسئله را بررسی می‌کند که انسان‌ها چقدر به حیوانات شباهت دارند.

Genus Pan

"Genus Pan"

دیاز سابقه‌ای قوی در لیدو دارد. او در 2016 با فیلم "زنی که رفت" جایزه شیر طلای بهترین فیلم هفتاد و سومین دوره جشنواره ونیز را دریافت کرد. "مرگ در سرزمین انکانتوس" (2007) و "مالیخولیا" (2008)، دو ساخته دیگر او هر دو در بخش افق‌ها جشنواره ونیز حضور داشتند و جایزه گرفتند.

فیلم هشت ساعته "لالایی برای راز غم‌انگیز" (2016) به کارگردانی دیاز در جشنواره فیلم برلین برنده جایزه آلفرد بائر شد و فیلم سیاه و سفید "فصل شیطان" در بخش مسابقه بین‌الملل برلیناله نمایش داده شد. "نورته، پایان تاریخ" (2013) در بخش نوعی نگاه جشنواره فیلم کن رقابت کرد و  "از آنچه پیش از این بوده" دیگر ساخته دیاز در 2014 برنده جایزه یوزپلنگ طلایی جشنواره لوکارنو شد.

فیلم ایتالیایی "غارتگران" (I Predatori) به کارگردانی پی‌یترو کاستلیتو پسر سرجو کاستلیتو بازیگر معروف ایتالیایی نیز جمعه در بخش افق‌ها نمایش داده شد. خود کاستلیتو و ماسیمو پوپولیتزیو و مانوئلا ماندراکیا در این فیلم بازی کرده‌اند.

اعطای چند جایزه جنبی به نمایندگان سینمای ایران

شب گذشته، تعدادی از هیئت داوران مستقل و موازی بخش رسمی جشنواره ونیز، اسامی برندگان خود را اعلام کردند.

"دشت خاموش" ساخته احمد بهرامی از ایران، جایزه فیپرشی بهترین فیلم بخش افق‌ها و بخش‌های موازی را از انجمن منتقدان بین‌المللی دریافت کرد. این فیلم علاوه بر جایزه فیپرشی، جایزه بنیاد فای (اعتماد ملی ایتالیا) را هم گرفت که هر سال در لیدو به بهترین فیلم با موضوع کار و مسائل مربوط به محیط زیست اعطاء می‌شود.

چهاردهمین دوره جوایز بیساتو طلایی نیز جایزه بهترین فیلمنامه خود را به شهرام مکری و نسیم احمدپور برای فیلم "جنایت بی‌دقت" اعطاء‌ کرد که دیگر نماینده ایرانی بخش افق‌های جشنواره ونیز 2020 است.

علی افتخاری