سرویس سینمایی هنرآنلاین: مسعود کرامتی بازیگر و کارگردان سینما در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت‌های اخیر خود و دلیل کم‌کاری‌اش گفت: سال گذشته در فیلم "اورکا" به کارگردانی سحر مصیبی حضور داشتم و این تنها کار من بود.
او توضیح داد: متأسفانه تلویزیون اوضاع خوبی ندارد به همین دلیل نمی‌شود در آنجا کار کرد، چرا که متر و معیارش را دقیقه‌ها تعیین می‌کنند. همچنین شیوه برخوردی که مدیریت سازمان صداوسیما پیش گرفته، بزرگ‌ترین لطمه را به تلویزیون و بعد هم به کارگردان‌ها زده است. تلویزیون امروز پوزیشن حقیرانه‌ای به کارگردانان داده است، از این جهت که دیگر کیفیت آثار اهمیتی ندارد و تنها کمیت است که حرف اول را می‌زند.
او ادامه داد: از سوی دیگر به شکل ناجوانمردانه‌ای تمام مسئولیت به گردن کارگردان می‌افتد و کسی نمی‌گوید که او چه فشار و چه کمبودهایی را باید تحمل کند. کارگردانی در تلویزیون جدای برخی از کارها که من خبر ندارم امروز خیلی جذاب نیست و تحقیرآمیز شده است و هر کاری که بد می‌شود درنهایت مسئولیت آن بر عهده کارگردان است. در سینما نیز مسائل اقتصادی حاکم بر جامعه تاثیرگذاشته است و همان سیستم تلویزیون و مناسبات مریض و بیمار آن در سینما نیز به‌نوعی سایه گسترانده و حاکمیت یافته است. بر اساس همین دلایل چند سالی است که بیشتر بازی می‌کنم و کارگردانی را با این شرایط کنار گذاشته‌ام.
بازیگر "سفر به چزابه" درباره وضعیت سینما در سال آینده با توجه به شیوع ویروس کرونا بیان کرد: تحلیل من بر اساس شرایط حاکم بر جامعه است و فکر نمی‌کنم شاهد رشد در سینما باشیم. در مورد مدیریت کرونا فکر می‌کنم ما تنها کشوری هستیم که مدیریت بی‌سر و سامانی داریم. انگار مدیران و دولت به‌عنوان متولی اصلی نمی‌خواهند کار خاصی انجام دهند، غیر از صادر کردن یکسری پروتکل‌های بهداشتی که به‌زعم خودشان به شکل بیانیه صادر می‌کنند و برای اجرای آن نیز انگار کسی مسئولش نیست و برای مردم به شکل نصیحت بوده و درواقع فرمانی است که ضمانت اجرایی ندارد. بر همین اساس اوضاع خراب شده و تقصیر هم به گردن مردم می‌افتد در حالی که در هیچ کجای دنیا مراقبت این‌گونه نیست.
کرامتی ادامه داد: در این ماجرا مظلوم‌ترین صنوف، صنف تئاتری‌ها و اهالی سینما هستند که کسی هم نیست اعتراض کند و اگر هم اعتراض کنند آن‌قدر مسائل بزرگ‌تر وجود دارد که این اعتراضات دیده نمی‌شود. اولین جایی هم که تعطیل می‌شود سالن‌های سینما و تئاتر است و عده زیادی هم در این شرایط مشغول کار هستند که همراه با استرس است و کسی هم برای آن پاسخ نمی‌دهد. بنابراین نباید حس کنیم تافته جدابافته هستیم و نباید انتظار اتفاقات مثبتی را در این عرصه داشته باشیم. این‌ها ربطی به مدیریت فرهنگی ما ندارد و مثل مدیریت در عرصه‌های دیگراست که می‌گویند خودتان جلو بروید. دولت رسماً اعلام کرده است نمی‌توانیم تعطیل، قرنطینه و یا مدیریت همراه با نظارت داشته باشیم. بنابراین مردم هم چاره‌ای ندارند و از سر درد معاش بیرون زده‌اند و با این شرایط زندگی می‌کنند.