سرویس سینمایی هنرآنلاین: بهرنگ دزفولی‌زاده در نخستین تجربه کارگردانی سینمایی خود فیلم "بی‌صدا حلزون" را کار کرد که در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در بخش نگاه نو به نمایش درآمد و نظرات متفاوتی را دریافت کرد، فیلمی که به دنیای ناشنوایان می‌پردازد و بازیگرانش کار سختی را پشت سر گذاشتند.
در این فیلم هانیه توسلی، محسن کیایی، مهران احمدی، علیرضا جلالی تبار، پدرام شریفی، بهنوش بختیاری به ایفای نقش پرداخته‌اند. حالا "بی‌صدا حلزون" در بخش بازار هفتاد و سومین دوره جشنواره کن حضور یافته تا شانس خود را در بازارهای بین‌المللی بیازماید.
دزفولی‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره حضور در بخش بازار جشنواره کن و ارزیابی خود از این حضور گفت: درباره جشنواره‌هایی که در خارج از ایران برگزار می‌شوند پیش‌بینی ندارم، چون شناخت کافی نسبت به آن‌ها ندارم و عمدتاً فیلم نمی‌سازم برای حضور در جشنواره‌ها. این شعار نیست و واقعیت است، این که دهکده‌ای و جهانی فیلم بسازی ایده‌ای است که همواره در ذهن دارم.
او ادامه داد: به دنبال ایجاد شرایطی هستیم تا اتفاق متفاوتی را نسبت به فیلم‌های دیگر به دلیل موضوع ایجاد کنیم چه داخلی و چه خارجی هم اکران هم عرضه در عرصه بین‌المللی. شرکت پخشی که انتخاب کردیم از بین گزینه‌های مختلفی بود که موجود بودند و بر اساس افق دید و نگاهشان به آثار انتخاب شدند. البته شرکت‌هایی نیز بودند که انگیزه بیشتری داشتند، اما نوع توانایی و انگیزه‌ای که شرکت "هنر بدون مرز" به مدیریت گلریز احتیاطی و مهیار صادقی نسبت به این فیلم داشتند، باعث شد ما وارد مذاکره شویم و این همکاری شکل بگیرد.
این کارگردان درباره تغییر نسخه به نمایش درآمده در جشنواره فیلم فجر گفت: ما بر اساس بازخوردهایی که از همکاران واقعی خودمان در مطبوعات دریافت کردیم، یکسری پلان‌های "بی‌صدا حلزون" را حذف و برخی را اضافه کردیم.
دزفولی‌زاده در ادامه به اکران این فیلم در داخل کشور نیز اشاره کرد و افزود: قطعاً امسال فیلم را اکران می‌کنیم، باید دید چه اتفاقی می‌افتد، اما تلاشمان را می‌کنیم. ما تبلیغات گسترده‌ای را بعد از پایان فیلمبرداری شروع کردیم چرا که در این فیلم به ناشنوایان و اقشار مختلفی چون آتلیه داران پرداخته می‌شود و برای ایجاد فرهنگ حمایت از حیوانات فعالیت‌هایی انجام دادیم که همچنان نیز ادامه دارد. به دلیل نوع فضای داستانی و صداگذاری متفاوتی که این فیلم دارد و فرهنگ‌سازی که قرار است ایجاد شود، ما اکران عمومی را مد نظر قرار دادیم چرا که می‌خواهیم برای ناشنوایان نیز اکران سراسری داشته باشیم و با توافق تهیه‌کننده، پخش‌کننده و سرمایه‌گذار سئانس‌ها و سالن‌هایی را برای ناشنوایان در نظر گرفتیم تا با شرایط استاندارد جهانی فیلم را برایشان به نمایش درآوریم. برای مخاطب عام نیز سعی کردیم شرایطی را ایجاد کنیم که متوجه دنیای ناشنوایان شده و با محدودیت‌های آن‌ها در قالب یک داستان جذاب آشنا شوند.
او در خاتمه درباره اکران آنلاین گفت: مشکل اکران آنلاین در درازمدت فیلمسازان را تبدیل به افرادی می‌کند که چندان به جزئیات اهمیت نمی‌دهند. روزبه‌روز با سهل‌انگاری و انتخاب عوامل اشتباه که در اکثر پروژه‌ها شاهد آن هستیم، هویت فیلمسازی از میان می‌رود. فکر می‌کنیم فیلمسازی کار آسانی است و در این شرایط دیگر به خیلی از موضوعات اهمیت داده نمی‌شود. وقتی فیلم در گوشی موبایل و با آن صفحه کوچک دیده می‌شود شما جزئیات بازی بازیگران، نوع قاب‌بندی، طراحی صحنه را کمتر می‌بینید و تنها یکسری دیالوگ و حرکات بازیگر را خواهید دید. در واقع تماشا کردن فیلم به این شکل دقت مخاطب را پایین می‌آورد. من مخالف اکران آنلاین هستم چون عمدتاً فیلم‌ها در گوشی موبایل و در فضاهای عمومی مانند مترو یا اتوبوس دیده می‌شود و برای شنیدن صدای فیلمی چون "بی‌صدا حلزون" حتی اگر از هدفون هم بخواهید استفاده کنید باید از هدفون‌های حرفه‌ای که قابلیت تفکیک صدا دارند استفاده کنید، چون حسین ابوالصدق برای این که بتواند از طریق صدا پل ارتباطی بین مخاطب شنوا و ناشنوا را ایجاد کند زحمات بسیار زیادی کشید و مدت طولانی را صرف این اتفاق کرد.