سرویس سینمایی هنرآنلاین: منوچهر صفرخانی مدیر اجرایی طرح سینما ماشین در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره مسائل و مشکلات طرح سینما ماشین بیان کرد: سینما ماشین با یکی دو جا به نتیجه نمی‌رسد و زمانی می‌تواند در فروش سینما نقشی تأثیرگذار داشته باشد که تعداد سینما ماشین‌ها زیاد باشد.
او ادامه داد: اجرای طرح سینما ماشین کار بسیار دشواری است، اما به لحاظ مسئولیت اجتماعی و حرفه‌ام این کار را دنبال می‌کنم. شاید در پایان بخاطر هزینه‌های سنگین و تفاوت با سالن‌های نمایش سود اندک و زحمت فراوانی داشته باشد، اما حسن‌های زیادی دارد که می‌توان به ایجاد اشتغال که حداقل دو تا سه برابر سالن‌های نمایش نیروی انسانی نیاز دارد و به عنوان تفریح سالم و فرهنگی برای بالا بردن سطح نشاط خانوادگی به آن اشاره کرد. در واقع تماشای سینمای خصوصی و خانوادگی محسوب می‌شود و به لحاظ افزایش فروش قطعاً تأثیرگذار خواهد بود.
صفرخانی گفت: من 32 سال است در این حرفه مشغول به کار هستم و سال‌هاست با عشق در این حوزه فعالم، چرا که کارهای میدانی را دوست دارم. از دهه هفتاد تاکنون نمایش‌های کودک و نوجوان با چندین گروه در سراسر کشور، شهر و روستا در سالن‌ها و مدارس اجرا کردم و همچنین سینما سیار را از همان زمان در سراسر کشور اجرا کردم. ضمن اینکه مدیریت چندین سینما در سراسر کشور را بعهده داشتم و همیشه عاشق اشتغال‌زایی بودم و از این کار لذت بردم. درحال حاضر نیز تلاشم را می‌کنم تا سینما ماشین را در مراکز استان‌ها داشته باشیم و دیگران نیز اگر بتوانند وارد این عرصه شوند اتفاق خوبی پیش رو خواهد بود.
صفرخانی درباره تعدد پرده‌های سینما ماشین و تأثیر آن بر سینما گفت: اگر تعداد سینما ماشین‌ها زیاد باشد، این طرح توسعه پیدا می‌کند. باید خانواده‌هایی که علاقه‌مند به سینما رفتن نبودند را به این شکل علاقه‌مند کرده و به سینما بکشانیم. فقط امیدوارم که دستگاه‌های دولتی چوب لای چرخ سینما ماشین نگذارند و علاقه‌مند به استقلال سینما باشند. وقتی متولی سرعت به کار بدهد، این طرح پیشرفت خوبی پیدا می‌کند. بسیاری از اداره‌ها و مراکز دولتی هستند که فضای مناسب برای سینما ماشین دارند و آن فضا در ساعت‌های شب بلا استفاده است و می‌توان از این فضاها برای طرح سینما ماشین استفاده کرد و حتی منجر به درآمدزایی برای آنها شد. تاکنون در تهران در نقاطی مانند مجموعه ورزشی تختی، فرهنگسرای خاوران، پارک ارم در استان البرز در مجموعه ورزشی انقلاب و طی هفته جاری در استان‌های قزوین، اصفهان، گیلان، مازندران، فارس و آذربایجان شرقی این طرح اجرا خواهد شد. بر اساس برنامه‌ریزی‌ها، 15 سینما ماشین دیگر نیز تا نیمه تیرماه در شهرهای مختلف افتتاح می‌شوند. به‌هرحال مردم ما به نشاط اجتماعی نیاز دارند. با توجه به این که پارک‌ها و شهربازی‌ها بسته هستند، خانواده‌ها می‌توانند با این طرح در کنار هم دورهمی خود را داشته باشند و علاوه بر تفریح، فیلم سینمایی نیز ببینند.
او همچنین درباره آسیب‌های این طرح عنوان کرد: از آنجا که این اتفاق در فضای باز رقم می‌خورد، آسیب‌های خودش را نیز به همراه دارد. به طور مثال در یکی از روزها با وزش باد پرده اکران پاره شد و ما دچار ضرر شدیم به طور متوسط و معمول هر پرده چندین میلیون تومان هزینه‌اش می‌شود که در صدد هستیم تا به‌زودی از پرده‌های برقی استفاده کنیم که بعد از هر اکران بتوان آن را جمع کرد و جلوی آسیب‌های اینچنینی را گرفت. به‌هرحال این طرح نوپاست و فعلاً در گام اول هستیم. چون تعداد سینما ماشین‌ها کم است تبلیغات تلویزیونی به‌صرفه نیست، بنابراین فعلاً تنها در حال دایر کردن هستیم و بعد از جمع شدن و به تعداد رسیدن پرده‌های سینما ماشین با تبلیغات مناسب، قطعاً این طرح جواب خواهد داد.
این فعال سینما نسبت به چشم‌انداز این طرح در آینده نیز توضیح داد: چشم‌انداز خوبی برای این طرح متصور هستم. یک فیلم براساس کیفیت، با کف فروش چندین میلیون تا چندین میلیارد تومان در سینما ماشین می‌تواند فروش داشته باشد. اگر مردم با این طرح آشنا شوند، از آنجا که کرونا فعلاً همراه ما هست و سینماها نیز با پنجاه درصد ظرفیت خود فعالیتشان را آغاز خواهند کرد، سینما ماشین می‌تواند پس از بازگشایی سالن‌ها همچنان به فروش فیلم‌ها کمک کند و مردم به جای پارک‌ها که شلوغ است و در آن فاصله اجتماعی رعایت نمی‌شود با خانواده در داخل ماشین با سفره شام و چای خود لحظات خوشی داشته باشند.
صفرخانی در خاتمه در رابطه با صنوف و بیکاری اعضا نیز توضیح داد: به نظرم کلیه صنوف باید اتاق فکر، واحد بازرگانی و بازاریابی داشته باشند تا بتوانند ایجاد اشتغال کنند و به دنبال راه‌کارهای جدید باشند. متاسفانه هیچ صنفی تا به امروز نتوانسته برای اعضایش کار ایجاد کند. صنوف در همین شرایط کرونا می‌توانند از فرصت استفاده و زمینه فعالیت اعضا را فراهم کنند. اگر در این شرایط به سراغ آموزش و پرورش در سراسر کشور می‌رفتند و برای تولید محتوا و آموزش دروس با مدارس قرارداد می‌بستند قطعاً علاوه بر فیلمبرداران، صدابرداران، تدوینگران و دستیاران بسیاری نیز مشغول به کار می‌شدند که این کار می‌توانست چند صنف را درگیر کند و با تولید کار با کیفیت، هنر در خدمت آموزش بود، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد.