سرویس سینمایی هنرآنلاین: امسال نیز مانند سال‌های گذشته تلویزیون با چهار سریال، آنتن شب‌های ماه مبارک رمضان خود را پر کرد، چهار سریالی که هیچ یک از عناصر سریال‌های مناسبتی ماه مبارک رمضان در سال‌های پیشین را با خود همراه ندارند.
از زمانی که نخستین سریال ماه مبارک رمضان در دهه 70 به روی آنتن رفت، بیش از 20 سال می‌گذرد و متأسفانه تلویزیون در این دو دهه نه‌تنها به سمت پیشرفت در راستای ساخت این دست سریال‌ها که مخاطبان خود را یافته بود، گامی برنداشته بلکه پسرفت نیز کرده است.
اوج سریال‌های مناسبتی ماه مبارک رمضان در همان دهه 70 و بعد 80 رقم خورد که تولیدکنندگان برای گرفتن آنتن در این زمان با هم به رقابت می‌‌پرداختند و از ماه‌ها قبل دست به تولید آثاری می‌زدند که همخوانی با این ماه داشته باشد و موضوعات معنوی را مدنظر قرار می‌دادند.
در واقع مخاطب می‌توانست با این سریال‌ها همزادپنداری کند، چرا که در آن‌ها المان‌هایی از ماه مبارک رمضان همچون سفره‌های افطار و سحر، نماز و نیایش در شب‌های قدر و احیا دیده می‌شد. حتی سریال‌های طنز که بعدها در این ایام ساخته شد نیز مستثنا از این امر نبودند، اما در سریال‌هایی که در دهه 90 به روی آنتن فرستاده شد نه‌تنها اثری از این المان‌ها دیده نشد، بلکه حتی نمی‌توان ردی از آن‌ها را نیز در این آثار یافت. در واقع این سریال‌ها در طی سال تولید می‌شوند و مدیران سیما در هر بزنگاهی که احساس کنند می‌توانند از آن‌ها بهره بگیرن روی آنتن می‌فرستند یا بعضاً زمانی که دستشان در تولید خالی است از سریال‌هایی که در طی سال تولید شده‌اند استفاده می‌کنند، بدون این که در نظر بگیرند آیا این سریال برای این زمان پخش مناسب هست یا نه!
متأسفانه این روزها ماه مبارک رمضان برای تولیدکنندگان آثار، صرفاً زمانی است که جنبه رقابتی به لحاظ دیده شدن دارد، بدون این که به متن پرداخته شود.
در ماه مبارک امسال نیز چهار سریال به روی آنتن رفت که نه‌تنها عناصر معنوی مرتبط به این ایام را با خود همراه ندارند، بلکه در جذب حداکثری مخاطب نیز ضعیف عمل کرده‌اند.
شبکه یک سیما سریال کمدی "زیرخاکی" ساخته جلیل سامان را روی آنتن می‌برد که اگر در زمان دیگری هم به نمایش درمی‌آمد هیچ اتفاقی نمی‌افتاد. قصه درباره فردی است که به دنبال زیرخاکی است و دستگیری اشتباهی او در زمان انقلاب اتفاقات جالبی را در فیلم رقم می‌زند. سریالی که از ابتدا برای زمانی دیگر تولید شده بود و شاید اگر این سریال را در ایام دهه فجر از تلویزیون پخش می‌کردند بسیار موفق‌تر می‌توانست در جذب مخاطب عمل کند. بار اصلی این سریال بر دوش پژمان جمشیدی است که این روزها به بازیگر شماره یک سینما، تلویزیون و تئاتر تبدیل شده است.
شبکه دو سیما سریال"بچه مهندس" را روی آنتن می‌فرستد که پیش از این دو فصل از این سریال پخش شده بود و مخاطب خود را داشت، حالا در فصل سوم این سریال مخاطب به دنبال سرگذشت کاراکتری می‌رود که از کودکی او را دنبال کرده است و می‌خواهد بداند چه سرنوشتی در انتظار اوست.
شبکه سه سیما با سریال "سرباز" به مهمانی سفره‌های مخاطبان خود می‌رود. سریالی که با نقدهای بسیاری همراه شد. روایتی کند از سربازی و قصه دکتری که با مشکلات زندگی شخصی خود دست‌به‌گریبان است.
و اما شبکه پنج سیما که امسال سریال "پدرپسری" را برای پخش در نظر گرفته که این سریال نیز به موضوع جوانان و خانواده‌ها می‌پردازد و از عناصر معنوی ماه مبارک رمضان اثری در آن دیده نمی‌شود.
جا دارد مدیران و سیاست‌گذاران برنامه‌های تلویزیونی در رویکرد خود به سریال سازی تجدید نظری داشته باشند و چشم‌اندازی برای خود در نظر بگیرند بلکه این آشفته‌بازاری که در ساخت سریال وجود دارد از بین برود و تلویزیون بتواند بار دیگر مخاطبان خود را در تمام ایام سال با خود همراه کند.