سرویس سینمایی هنرآنلاین: محمدمهدی عسگرپور کارگردان و دبیر بخش فیلم دهمین جشنواره بین‌المللی سیمرغ درباره تقسیم‌بندی انجام‌شده در حوزه فیلم این دوره از جشنواره در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین توضیح داد: فیلم کوتاه، انیمیشن، تیزر، مستند و نماهنگ بخش‌های مختلف این دوره از جشنواره هستند که بخش فیلم کوتاه و انیمیشن به شکل بین‌المللی مانند سال گذشته برگزار می‌شود. تفاوتی که این دوره با سال گذشته دارد این است که داوران در هر بخش به شکل مجزا آثار را می‌دیدند، اما امسال تصمیم گرفتیم تمام بخش‌ها آثارشان با هم دیده شود تا داوران نیز بتوانند به یکدیگر کمک کنند. درواقع به نظر می‌رسد آن تفکیک در سال‌های گذشته موضوع را تخصصی می‌کند و این تخصص متناسب با جشنواره فعلی نیست.
وی در ادامه درباره کیفیت آثار و تجربه حضور گونه‌های مختلف سینمایی در جشنواره گفت: گرایش آثار به سمت سینمای داستانی کمی بیشتر است، البته که فیلم‌های مستند خوبی هم به دست ما رسیده است. اما به شکل طبیعی در این دست جشنواره‌ها تعداد زیادی از آثار در سطح متوسط و یکسری از آثار خوب هستند. بنابراین ما از آثار زیر متوسط تا خیلی خوب را در جشنواره داریم که با هم رقابت می‌کنند. این بخش‌بندی کار هیئت انتخاب را اساساً سخت می‌کند، چرا که محدودیت تعداد نمایش برای مسابقه داریم، بنابراین تعداد کمی از آثار به بخش مسابقه وارد می‌شوند و تعداد زیادی نیز در همان بخش اول حذف می‌شوند که ممکن است سازندگان آن‌ها فیلمسازان خوبی هم باشند و در آینده بتوانند تبدیل به پتانسیل‌های خوبی شوند. حفظ این افراد کاری است که جشنواره باید انجام دهد و آن‌ها را نگه دارد. این امر نیز با برگزاری ورک‌شاپ از سوی ستاد جشنواره در طی سال می‌تواند آن‌ها را برای سال بعد آماده کند. ممکن است ما در انتخاب‌هایمان که کمی هم بی‌رحمانه است آثاری را حذف کنیم و یا کسانی آثارشان حذف شود که می‌توانستند نیروهای خوبی برای سال آینده باشند. البته که جشنواره بیش از این نمی‌تواند کاری انجام دهد و این ستاد جشنواره است که باید این مراقبت را در طول سال داشته باشد.
دبیر سی و هشتمین جشنواره جهانی فیلم فجر همچنین در پاسخ به این سؤال که آیا خروجی این آثار می‌تواند در جامعه تأثیرگذاری داشته باشد، اظهار کرد: من فکر می‌کنم برگزاری جشنواره‌ها خودبه‌خود یک هدف تلقی می‌شوند و در تمام دنیا نیز این‌گونه است. گاهی اوقات فضاهای فرهنگی خودشان در حد یک تریبون عمل می‌کنند و یک اتمسفر برای شرکت‌کنندگان و تا حدی تماشاگران و مصرف‌کنندگان ایجاد می‌کنند. هدف‌های بلندمدت و عمیق‌تر جشنواره این است که آثارش به هر جایی که می‌تواند تلویزیون هم باشد راه یابد و تمرکز روی آثار باشد. اما حتی اگر این اتفاق نیفتد نیز خود برگزاری جشنواره یک رویداد است و اگر کشورمان را با کشورهایی که این امکان را ندارند مقایسه کنیم که این اتمسفر در آن‌ها به وجود نمی‌آید، درمی‌یابیم که برگزاری این جشنواره می‌تواند اتفاق خوبی برای مخاطبان باشد.