سرویس سینمایی هنرآنلاین: با معرفی نمایندگان تعداد دیگری از کشورها در جوایز اسکار 2020، تعداد رقبای جایزه بخش فیلم بلند بین‌المللی (با نام قبلی فیلم خارجی‌زبان) به 51 فیلم رسید. این در حالی است که مهلت معرفی فیلم‌ها به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اول اکتبر 2019 (9 مهر) به پایان می‌رسد.
"املاک" (The Domain / A Herdade) به کارگردانی تیاگو گجیس نماینده پرتغال در اسکار خواهد بود. این فیلم اولین بار در دنیا این ماه در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره فیلم ونیز روی پرده رفت و در جشنواره فیلم تورنتو نیز نمایش داده شد.
"املاک" تولید مشترک پرتغال و فرانسه و روایتی از یک خانواده پرتغالی است که در کناره جنوبی رودخانه تاگوس در شبه‌جزیره ایبری صاحب یکی از بزرگ‌ترین املاک در اروپا است.
"املاک"
فیلم کندوکاوی عمیق در رازهای زمین‌های مزروعی آن‌هاست و زندگی تاریخی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در پرتغال از دهه 1970 تا اواخر قرن بیستم را به تصویر می‌کشد. آلبانو ژرونیمو بازیگر معروف تئاتر در پرتغال در اولین حضور سینمایی خود نقش رئیس یک خانواده را بازی می‌کند.
پرتغال از 1980 تا سال گذشته 35 فیلم به اسکار فرستاد که هیچ‌کدام نامزد نشدند.
لیتوانی مستند "پل‌های زمان" (Bridges of Time) به کارگردانی کریستینه بریده و اودریوس استونیس را به نمایندگی از خود به آکادمی معرفی کرد.
این فیلم مطالعه‌ای درباره نسلی از فیلمسازان استونی، لتونی و لیتوانی در دهه 1960 است که سینمای موج نو منطقه بالتیک را به راه انداختند. آن‌ها با به چالش کشیدن فیلم‌های خبری تبلیغاتیِ کمونیستی به سبک فیلمسازی مستند قالبی شاعرانه دادند و به یک زبان تصویری خیره‌کننده دست یافتند که تا حد زیادی بر استعاره و تفکر متکی بود.
"پل‌های زمان"
"پل‌های زمان" تولید مشترک لیتوانی، لتونی و استونی است و اولین بار در 2018 در جشنواره فیلم کارلووی واری نمایش داده شد. فیلم بعداً در جشنواره بین‌المللی فیلم شانگهای جایزه جام طلایی بهترین مستند را برد و در جشنواره بین‌المللی فیلم هنری باتومی هم برنده جایزه بهترین مستند شد.
"پل‌های زمان" دوازدهمین فیلمی است که لیتوانی از 2006 برای رقابت در بخش فیلم بلند بین‌المللی به آکادمی معرفی می‌کند. این کشور هنوز نامزدی کسب نکرده است.
اوگاندا فیلم "کُنی: دستور از بالا" (Kony: Order From Above) به کارگردانی تی. استیو آینی را به نمایندگی از خود برای رقابت در بخش فیلم بلند بین‌المللی جوایز اسکار 2020 معرفی کرد. برای اولین بار است که این کشوری یک فیلم به اسکار می‌فرستد.
"کنی: دستور از بالا" بر مبنای ماجراهایی واقعی ساخته شده و داستان دو نوجوان، اوتی و آگوتی را روایت می‌کند که در دوران پرآشوب فعالیت‌های گروه شورشی ارتش مقاومت پروردگار به رهبری جوزف کنی در شمال اوگاندا به هم دل می‌بازند. وقتی اوتی ربوده می‌شود و تلاش‌هایش برای فرار ناموفق می‌ماند، راه او و آگوتی از هم جدا می‌شود. سال‌ها بعد آن‌ها بار دیگر همدیگر را می‌بینند، اما اکنون اوتی سرباز محبوب و معتمد کنی است. کنی با آگوتی ازدواج می‌کند و مسئولیت حفاظت از آگوتی را به اوتی می‌سپارد. اینجاست که اوتی بین وفاداری به اهداف شورشیان و عشق قدیمی‌اش گیر می‌افتد.
"کُنی: دستور از بالا"
"کُنی: دستور از بالا" اولین بار در جشنواره بین‌المللی فیلم زنگبار در تانزانیا به نمایش درآمد و تی. استیو آینی برای آن برنده جایزه بهترین استعداد شرق آفریقا شد.
لهستان با فیلم "بدن مسیح" (Corpus Christi) به کارگردانی یان کوماسا شانس خود را در جوایز اسکار امسال امتحان می‌کند. این فیلم اولین بار در دنیا اوایل این ماه در بخش روزهای ونیز جشنواره فیلم ونیز نمایش داده شد و در پایان جشنواره جایزه سینماهای اروپا را از آن خود کرد که با یک جایزه نقدی و کمک برای اکران فیلم در سراسر اروپا همراه است. "بدن مسیح" به‌تازگی در جشنواره فیلم تورنتو نیز روی پرده رفت.
"بدن مسیح"
داستان درباره دانیلِ 20 ساله است که زندگی در یک بازداشتگاه نوجوانان او را به لحاظ روحی دچار تحول می‌کند. او تصمیم می‌گیرد یک کشیش شود، اما این آرزو با توجه به سابقه بزهکاری او غیرممکن به نظر می‌رسد. وقتی دانیل را برای کار در یک کارگاه نجاری به شهری کوچک می‌فرستند، او در بدو ورود لباس کشیش‌ها را به تن می‌کند و به‌طور تصادفی جای کشیش شهر را می‌گیرد. آمدن این واعظ جوان و جذاب فرصتی است برای جامعه کوچک تا از غصه یک تراژدی که در شهر اتفاق افتاده است، خود را رها کند.
"اتاق خودکشی" اولین فیلم بلند داستانی کوماسا در بخش پانوراما جشنواره برلین به نمایش درآمد و دومین فیلم او درام جنگی "ورشو 44"، یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های لهستان در 2014 بود.
لهستان از 1963 که با "چاقو در آب"، اولین فیلم رومن پولانسکی وارد رقابت اسکار شد و نامزد شد، تا سال گذشته 50 بار در این رقابت حضور داشت. این کشور تاکنون 11 بار نامزد اسکار بوده است. لهستان در 2015 برای فیلم سیاه‌وسفید "ایدا" به کارگردانی پاول پاولیکوفسکی برنده جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد که تنها جایزه لهستان در این بخش است. سال گذشته "جنگ سرد" دیگر فیلم سیاه‌وسفید پاولیکوفسکی به نمایندگی از این کشور در اسکار رقابت کرد و نه‌تنها نامزد این بخش شد، بلکه نامزدی اسکار بهترین کارگردانی را برای اولیکوفسکی به همراه داشت و در بخش بهترین فیلمبرداری نیز نامزد شد.
مکزیک فیلم "مستخدمه" (The Chambermaid) به کارگردانی لیلا آویلس را به‌عنوان نماینده خود در اسکار به آکادمی معرفی کرد. برای اولین بار است که فیلمی ساخته یک فیلمساز زن از مکزیک در رقابت اسکار فیلم بلند بین‌المللی شرکت می‌کند.
فیلم درباره یک خدمتکار سخت‌کوش است که در یک هتل لوکس کار می‌کند. اولین فیلم بلند داستانی آویلس سال گذشته در جشنواره فیلم تورنتو روی پرده رفت و با نقدهای عمدتاً مثبت روبرو شد. "مستخدمه" مانند "رُما" ساخته آلفونسو کوارون که سال گذشته اولین جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی را برای مکزیک به ارمغان آورد، شکاف طبقاتی و زنان کارگر را که خدمات آن‌ها بیشتر اوقات دیده نمی‌شود، مورد کندوکاو قرار می‌دهد. آکادمی فیلم مکزیک همچنین "مستخدمه" را به‌عنوان نماینده خود در بخش فیلم خارجی جوایز گویا در اسپانیا انتخاب کرد.
"مستخدمه"
"مستخدمه" پنجاه و دومین فیلمی است که مکزیک از 1957 تاکنون به آکادمی معرفی کرده است. این کشور تاکنون 9 بار نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد و اولین جایزه خود در این بخش را سال گذشته با "رُما" آلفونسو کوارون به دست آورد. "رُما" بجز جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی، در دو بخش بهترین کارگردانی و بهترین فیلمبرداری هم اسکار گرفت. "رُما" درمجموع در 10 بخش شانس دریافت جایزه اسکار را داشت.
درام خانوادگی "روشنایی بشود" (Let There Be Light)، دومین فیلم بلند داستانی مارکو اسکوپ، نماینده اسلواکی در اسکار است. این فیلم اولین بار در دنیا در ماه ژوئیه در بخش مسابقه جشنواره کارلووی واری به نمایش درآمد و برنده جایزه بهترین بازیگر مرد (میلان اوندریک) شد.
"روشنایی بشود" تولید مشترک اسلواکی و جمهوری چک است. اوندریک نقش میلان مردی 40 ساله را بازی می‌کند که همسر و سه فرزندش در اسلواکی زندگی می‌کنند و خودش به‌عنوان پیمانکار ساختمان در آلمان مشغول کار است و برای خانواده‌اش پول می‌فرستد. وقتی او برای تعطیلات کریسمس به زادگاهش بازمی‌گردد متوجه می‌شود آدام بزرگ‌ترین پسرش عضوی از یک گروه شبه‌نظامی افراطی است و در مرگ یکی از همکلاسی‌هایش نقش داشته است. این بحران او و همسرش را وادار می‌کند با حقایقی درباره پسرش، خانواده، خودشان و جامعه اطراف روبرو شوند.
"روشنایی بشود"
از فیلم‌های قبلی اسکوپ می‌توان به مستند "دنیاهای دیگر" (2006)، برنده جایزه فیلم برگزیده تماشاگران و تقدیر داوران در جشنواره فیلم کارلووی واری، مستند "اوسادنه" (2009)، برنده جایزه بهترین مستند در جشنواره فیلم کارلووی واری و فیلم بلند داستانی "اوا نووا" (2015)، برنده جایزه فیپرشی در جشنواره فیلم تورنتو، اشاره کرد.
"روشنایی بشود" بیست و سومین فیلمی است که اسلواکی از 1993 برای رقابت در اسکار به آکادمی معرفی می‌کند. هیچ‌کدام از فیلم‌های قبلی نامزد نشدند.
"آذین محراب" (Retablo) اولین فیلم بلند داستانی آلوارو دلگادو آپاریسیو نماینده پرو در اسکار است. این فیلم که تولید مشترک پرو، آلمان و نروژ است در 2018 در جشنواره برلین در بخش نسل 14plus نمایش داده شد و از سوی هیئت داوران جوان این بخش تقدیر شد.
"آذین محراب" داستانی با موضوع بلوغ را به تصویر می‌کشد و درباره سگوندو پسری 14 ساله در آندس است که می‌خواهد حرفه خانوادگی را ادامه بدهد و مثل پدرش استاد طراحی و ساخت اماکن مذهبی شود، اما اتفاقی می‌افتد که همه دنیای او را به هم می‌ریزد.
"آذین محراب"
پرو از 1968 تا سال پیش 25 فیلم به اسکار معرفی کرد و در 2009 با فیلم "شیر افسوس" به کارگردانی کلودیا یوزا نامزد شد.
درام تاریخی "شاه پتر اول" (King Peter I) به کارگردانی پتار ریستوفسکی از سوی صربستان به آکادمی علوم و هنرهای سینمایی معرفی شد.
این فیلم داستان پتر اول پادشاه صرب را روایت می‌کند که در جوانی توسط سلسله رقیب اوبرنوویچ از کشور تبعید شد. سال‌ها بعد، او به سرزمین مادری خود بازگشت تا به‌عنوان ناجی صربستان، اولین شاه صرب‌ها، کروات‌ها و اسلوونیایی‌ها لقب بگیرد.
"شاه پتر اول"
"شاه پتر اول" دومین فیلم بلند داستانی ریستوفسکی بعد از "نادیا کجاست؟" (2013) است. او همچنین چند مجموعه تلویزیونی کارگردانی کرده است، ازجمله نسخه تلویزیونی "شاه پتر اول" که اوایل سال جاری میلادی در 11 اپیزود پخش شد و پربیننده‌ترین سریال صربستان بود.
"شاه پتر اول" بیست و ششمین فیلمی است که صربستان از 1994 به اسکار می‌فرستد. این کشور هنوز نامزد جایزه بهترین فیلم بلند بین‌المللی نشده است. در 2007 تریلر "تله" به کارگردانی سردان گولوبوبیچ از صربستان به فهرست کوتاه راه پیدا کرد، اما درنهایت نامزد نشد.
"آگا" (Ága) به کارگردانی میلکو لازاروف نماینده بلغارستان در اسکار خواهد بود. این فیلم اولین بار در دنیا سال 2018 در بخش خارج از مسابقه جشنواره فیلم برلین نمایش داده شد.
این فیلم درباره زن و مردی سالخورده به نام نانوک و سدنا است که در مناطق پوشیده از برف شمال به پیروی از رسم و رسوم اجداد خود در یک یورت زندگی می‌کنند. آن‌ها در این طبیعت وحشی تنها هستند و به آخرین انسان‌های روی زمین می‌مانند. وقتی شکار به‌تدریج دشوار می‌شود، شیوه زندگی نانوک و سدنا به‌آرامی و به شکلی اجتناب‌ناپذیر تغییر می‌کند. با مرگ سدنا، نانوک تصمیم می‌گیرد آخرین آرزوی او را برآورده کند: پیدا کردن دخترشان آگا که مدت‌هاست از پیش آن‌ها رفته و زندگی در شهر را انتخاب کرده است.
"آگا"
"آگا" که تولید مشترک بلغارستان، آلمان و فرانسه است، بعد از برلیناله در چند جشنواره بین‌المللی دیگر ازجمله سارایوو و وایادولید نمایش داده شد و جوایزی برد. این فیلم بعد از "انزوا" (2013) دومین فیلم بلند داستانی لازاروف است.
بلغارستان از 1977 تا سال پیش 29 فیلم به بخش فیلم بلند بین‌المللی معرفی کرد. هیچ‌یک از آن فیلم‌ها نامزد نشدند.
"Knuckle City" به کارگردانی جمیل ایکس.تی کوبکا به نمایندگی از آفریقای جنوبی در جوایز اسکار 2020 رقابت می‌کند. این فیلم در جشنواره فیلم دوربان در آفریقای جنوبی برنده جایزه بهترین بازیگر مرد برای بونگیل مانتسای شد و به‌تازگی در جشنواره فیلم تورنتو هم روی پرده رفت.
فیلم درباره یک بوکسور حرفه‌ای پابه‌سن‌گذاشته و برادر بزهکار اوست که قرار است به‌زودی از زندان آزاد شود. آن‌ها فرزندان یک بوکسور افسانه‌ای هستند که بعدها به دنیای جرم و جنایت رو آورد و هر کدام به شکلی متفاوت پا جای پای او گذاشته‌اند.
فیلم اکشن "زمستان را به پوست من بدوز" به کارگردانی کوبکا نیز در 2018 نماینده آفریقای جنوبی در اسکار بود، اما نامزد نشد.
"Knuckle City" پانزدهمین فیلمی است که آفریقای جنوبی از 1989 به آکادمی معرفی می‌کند. این کشور در 2005 برای فیلم "سوتسی" به کارگردانی گاوین هود جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی را برد و یک بار هم در 2004 برای فیلم "یستردی" به کارگردانی دارل رود نامزد شد.
بوسنی و هرزگوین فیلم "پسر" (The Son) به کارگردانی اینس تانوویچ را به نمایندگی از خود به آکادمی معرفی کرد. فیلم درباره پسری 18 ساله به نام آرمان است که خانواده‌ای او را به فرزندی قبول کرده‌اند. آرمان شخصیتی بی‌ثبات داد و با بحران هویت روبروست. بی‌قراری و انرژیِ در مجرای غلط افتاده او تاثیری بد بر دادو نابرادری 14 ساله‌اش دارد که گرفتار چرخه‌ای فاسد از اعتیاد به مواد مخدر شده است.
"پسر"
"پسر" ماه پیش در جشنواره بین‌المللی فیلم سارایوو نمایش داده شد. این فیلم دومین فیلم بلند داستانی تانوویچ بعد از "زندگی روزانه ما" (2015) است که آن فیلم هم نماینده بوسنی و هرزگوین در بخش فیلم بلند بین‌المللی بود، اما نتوانست نامزد شود.
بوسنی و هرزگوین از 1994 هر سال فیلم به اسکار می‌فرستد. این کشور در 2002 برای فیلم "منطقه حائل" ("سرزمین هیچ‌کس") به کارگردانی دنیس تانوویچ درباره جنگ داخلی در بالکان، برنده اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد و تنها کشور یوگسلاوی سابق است که این جایزه را دریافت کرده است. "یک بخش از زندگی آهن جمع‌کن" به کارگردانی دنیس تانوویچ نیز در 2013 به فهرست کوتاه نامزدهای اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی راه پیدا کرد، اما درنهایت نامزد نشد.
اسلوونی با "تاریخ عشق" (History of Love) دومین فیلم بلند داستانی سونیا پروسنس در جوایز اسکار رقابت می‌کند.
این فیلم درباره ایوا دختری 17 ساله است که باید با واقعیت مرگ مادر خود کنار بیاید. غم بزرگ و این کشف که او عملاً چیز زیادی از مادرش نمی‌دانست، او را وارد یک واقعیت تغییریافته می‌کند، یک موقعیت رویاوار که در آن جنبه‌های مهم زندگی خود را بررسی می‌کند. "تاریخ عشق" سال گذشته در بخش مسابقه اصلی جشنواره فیلم کارلووی واری روی پرده رفت.
"تاریخ عشق"
اسلوونی از 1993 تا سال گذشته 22 فیلم به آکادمی معرفی کرد که هیچ‌کدام نامزد اسکار نشدند.
"دلم برایت تنگ شده" (Tu Me Manques) به کارگردانی رودریگو بلوت نماینده بولیوی در بخش فیلم بلند بین‌المللی است. داستان درباره پدری است که وقتی پسرش خودکشی می‌کند به نیویورک می‌رود تا دوست او را ببیند.
برای دومین بار است که فیلمی به کارگردانی بلوت به نمایندگی از بولیوی در اسکار رقابت می‌کند. "استقلال جنسی" ساخته او که در جشنواره فیلم لوکارنو جایزه فیپرشی را گرفت و در بیش از 65 جشنواره بین‌المللی روی پرده رفت در 2013 نماینده این کشور در اسکار بود.
بولیوی از 1995 تا سال پیش 10 فیلم به اسکار فرستاد. این کشور هنوز نامزد نشده است.
تریلر سیاسی "عنکبوت" (Spider) به کارگردانی آندرس وود که داستان آن در شیلیِ اوایل دهه 1970 روی می‌دهد، نماینده این کشور در اسکار همین‌طور در جوایز گویا در اسپانیا خواهد بود.
در روزهای منتهی به کودتای 1973 در شیلی، اینس، خوستو و خراردو درگیر یک مثلث عاشقانه می‌شوند تا این که یک جرم سیاسی راه آن‌ها را از هم جدا می‌کند. سال‌ها می‌گذرد، اما آن‌ها همچنان با گذشته خود درگیر هستند.
"عنکبوت" بعد از "ماچوکا" که اولین بار در جشنواره فیلم کن 2004 روی پرده رفت و "ویولتا" که در 2012 در جشنواره ساندنس جایزه گرفت، سومین فیلم وود است که به نمایندگی از شیلی در بخش فیلم بلند بین‌المللی رقابت می‌کند.
شیلی از 1990 تا سال پیش 23 فیلم به آکادمی معرفی کرد. این کشور در 2017 با "یک زن شگفت‌انگیز" به کارگردانی سباستین للیو برنده اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد. "نه" به کارگردانی پابلو لارین نیز در 2012 در این بخش نامزد بود. شیلی در سال 2016 با "داستان خرس" به کارگردانی گابریل اوسوریو بارگاس اسکار بهترین فیلم کوتاه انیمیشن را دریافت کرد که اولین اسکار این کشور بود.
"بیداری مورچه‌ها" (The Awakening of the Ants) به کارگردانی آنتونلا سوداساسی به نمایندگی از کاستاریکا در جوایز اسکار حضور دارد.
داستان فیلم درباره ایزابل یک خیاط 28 ساله است که یک مادر، همسر و عروس خوب است و به دخترانش هم آموزش می‌دهد. خانواده ایزابل اصرار دارند که او باید یک فرزند دیگر هم داشته باشد؛ این بار یک پسر. و این فشار باعث می‌شود که ایزابل به‌آرامی و به شکلی اجتناب‌ناپذیر طغیان کند. "بیداری مورچه‌ها" در جشنواره‌های بین‌المللی مختلف مانند جشنواره فیلم کاستاریکا، جشنواره فیلم گواناهواتو، جشنواره فیلم آمریکای لاتین لیما، جشنواره فیلم سیاتل نمایش داده شد و جوایزی نیز دریافت کرد.
"بیداری مورچه‌ها" هشتمین فیلمی است که کاستاریکا از 2005 برای رقابت در اسکار به آکادمی می‌فرستد.
پاکستان تریلر جنایی "لال کبوتر" (Laal Kabootar) به کارگردانی کمال خان را به اسکار فرستاد. فیلم درباره مردی است که به دنبال خروج از شهر است، اما تنها راه فرار او گذشتن از سد زنی است که به دنبال انتقام است.
پاکستان تا سال پیش هشت بار در رقابت اسکار حضور داشت. این کشور هنوز نامزد نشده است.
تایوان با فیلم کمدی "همسر عزیز سابق" (Dear Ex) به کارگردانی مگ شو و شو چی-ین در اسکار شرکت می‌کند.
این فیلم درباره زنی بیوه است که متوجه می‌شود همسر سابقش پول خود را نه برای او بلکه به یک غریبه به ارث گذاشته است. در این بین، پسر نوجوان زن بجای این که به مادرش کمک کند طرف دوست پدرش را می‌گیرد.
"همسر عزیز سابق" در بیستمین جوایز فیلم تایپه برنده چهار جایزه ازجمله بهترین فیلم شد و در پنجاه و پنجمین جوایز اسب طلایی هم سه جایزه گرفت.
تایوان تا سال گذشته 44 فیلم به آکادمی معرفی کرد. این کشور در سال 2000 برای فیلم "ببر غران، اژدهای پنهان" به کارگردانی آنگ لی برنده اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی شد و دو بار دیگر هم به فهرست پنج نامزد نهایی این بخش راه پیدا کرد: "جشن عروسی" در 1993 و "بخور بنوش مرد زن" در 1994، هر دو به کارگردانی آنگ لی. سال 2011 فیلم "جنگجویان رنگین‌کمان" از این کشور به فهرست کوتاه راه پیدا کرد، اما درنهایت نامزد اسکار نشد.
رأی‌گیری برای انتخاب نامزدهای اسکار فیلم بلند بین‌المللی در دو مرحله انجام می‌شود. ابتدا 10 فیلم به فهرست کوتاه راه پیدا می‌کنند و درنهایت پنج فیلم به‌عنوان نامزدهای نهایی معرفی می‌شوند که اسامی آن‌ها 13 ژانویه 2020 (23 دی) همراه نامزدهای دیگر بخش‌های جوایز اسکار اعلام خواهد شد. فیلم‌های ارائه‌شده باید در فاصله اول اکتبر 2018 تا 30 سپتامبر 2019 در کشور خود اکران عمومی شده باشند.
نود و دومین دوره جوایز اسکار یکشنبه 9 فوریه 2020 (بامداد دوشنبه 21 بهمن به‌وقت ایران) در دالبی تیه‌تر در هالیوود برگزار می‌شود.
علی افتخاری