سرویس سینمایی هنرآنلاین: علیرضا زرین‌دست فیلمبردار پیشکسوت سینمای ایران در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با فیلم "تیغ و ترمه" به کارگردانی کیومرث پوراحمد حضور یافت. او این روزها بیش از آنکه در سینما حضور داشته باشد به تدریس و انتقال تجربیات خود به نسل جوان می‌پردازد.
او درباره کم کاری خود در سینما به خبرنگار هنرآنلاین گفت: من سال قبل سه فیلم کار کردم، اما دیگر نمی‌خواهم در این فضا ادامه فعالیت داشته باشم، چرا که نوع تولید فیلم و شکل اجرایی سینمای ایران بسیار تغییر کرده است و همه اینها دست به دست هم داده است و روی تولید یک فیلم اثر گذاشته است. بخش اعظمی از انرژی ساخت یک فیلم بیش از آنکه صرف ساخت سکانسی که می‌خواهید بگیرد شود، صرف مجادلات مختلفی می‌شود که ربطی به آن سکانس ندارد. امروز در سینمای ایران اغلب فیلم‌ها صرف یک ماه تمام می‌شوند، اما پرداخت دستمزدها به هفت ماه بعد موکول می‌شود و همه اینها باعث شده است سینمای ایران آزاردهنده شود.
زرین‌دست ادامه داد: فیلم‌های "فرزند خاک" و "ملکه" و چند فیلم دیگر تنها فیلم‌هایی بودند که من بعد از پایان فیلمبرداری دستمزد خودم را دریافت کردم. اغلب کارها در شکل اجرا و تولید به شدت مشکل دارند و این باعث می‌شود شما انگیزه‌ای برای کار کردن نداشته باشید. وقتی به درخواست تهیه کننده از تعداد روزها کاسته می‌شود و عوامل را مجبور به اضافه کاری می‌کنند حاصلش فیلم‌هایی می‌شود که تفکر و زیبایی شناسی پشت آن‌ها نیست. بخشی از کار سینما این است که شما با عشق و علاقه کار کنید، وقتی فضای فیلمسازی تبدیل به این فضا می‌شود که بگیریم از شرش راحت شویم، دیگر کار هنری و خلاقانه انجام نمی‌دهید. ضمن این که فشارهای مختلف بابت سرعت در کار و کم شدن از تعداد روزها تبدیل به عوارض جانبی می‌شود که تنش بین گروه یکی از این عوارض است.
فیلمبردار فیلم" مزار شریف" اظهار کرد: فضای سینمای امروز تجاری شده است و سینمای هنری از دست رفته است، چرا که کارگردان و سایر عوامل وابسته به آن ذهنیتی نسبت به سکانس‌ها ندارند و همه چیز تحت فشار انجام می‌شود. در حالی که شما باید انرژی خود را صرف تعامل با کارگردان و سایر عوامل کنید و ذهنتان خلاق باشد، اما وقتی این اتفاق رخ نمی‌دهد و صرف مسائل جانبی می‌شود، فضا خسته کننده می‌شود.
وی در پاسخ به این سوال که سال 97 تا چه اندازه برای او تاثیرگذار بوده است، بیان کرد: سال 97 از حیث این که باید خودم از کارهایی که انجام دادم راضی باشم سال خوبی برای من نبود. البته همکاری با مهدی فخیم زاده را دوست داشتم، چرا که فیلمنامه خوبی داشت و کار خوبی هم شده است. در حال حاضر در سینمای ایران فیلم‌هایی که روی آن وقت صرف شود تا ماندگار شوند بسیار اندک هستند. این را در میان فیلم‌های جشنواره فیلم فجر نیز می‌توان دید.