سرویس سینمایی هنرآنلاین: آلبرت فینی یکی از مطرح‌ترین بازیگران بریتانیایی پس از جنگ جهانی دوم، روز جمعه بعد از یک بیماری کوتاه از دنیا رفت. او 82 ساله بود.
فینی در دوران کاری خود که از 1956 تا 2012 ادامه داشت، برای فیلم‌های "تام جونز" (1963)، "قتل در قطار سریع‌السیر شرق" (1974)، "متصدی لباس" (1983) و "زیر کوه آتش‌فشان" (1984) نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد و برای "ارین براکوویچ" (2000) نامزد اسکار بهترین بازیگر مرد مکمل شد. او جوایز بفتا، گلدن گلوب، امی و جایزه انجمن بازیگران آمریکا را در کارنامه داشت.
فینی متولد 9 مه 1936 در چارلزتاون در پندلتن در انگلستان بود. او در آکادمی سلطنتی هنر دراماتیک شرکت کرد و پیش از این که وارد دنیای سینما شود، یک بازیگر تئاتر بود که بیشتر با ایفای نقش در نمایش‌های شکسپیر شهرت داشت. او در اوایل دهه 1960 با حضوری کوتاه در نقش پسر لارنس اولیویر در فیلم "نمایش‌گر" به کارگردانی تونی ریچاردسن – که پیش از این در تئاتر او را کارگردانی کرده بود – مورد توجه قرار گرفت.
بازی در نقش قهرمان سرراهی فیلم "تام جونز" او را به یک ستاره سینما در سطح بین‌المللی تبدیل کرد. "تام جونز" برنده اسکار بهترین فیلم شد و اولین نامزدی اسکار را برای فینی به همراه آورد. او یک سال قبل، بازی در نقش اصلی فیلم "لورنس عربستان" را رد کرد، چون نمی‌خواست به یک قرارداد سنگین تن بدهد و به گفته خودش ستاره شدن برای او ترسناک بود.
به گزارش ورایتی، اولین نقش مهم فینی در سینما آرتور سیتن، یک جوان کارگر در فیلم "شنبه‌شب و یکشنبه صبح" (1960) به کارگردانی کارل رایتس بود. خیلی‌ها از این فیلم به عنوان قانع‌کننده‌ترین نمونه از فیلم‌های بریتانیایی با موضوع "مردان جوان خشمگین" یاد می‌کنند. "شنبه‌شب و یکشنبه صبح" اولین فیلم تاریخ سینمایی بریتانیاست که در آن تصویری واقعی و اصیل از جوانی متعلق به طبقه کارگر ارائه شده است. فینی در این فیلم با جذابیت بی‌امان و کاریزمای غیر قابل انکار خود به نظر صدای واقعی یک نسل می‌آید.
موفقیت‌های فینی در دنیای تئاتر، سینما و تلویزیون ادامه پیدا کرد و او به یکی از چهره‌های شاخص سینمای آزاد تبدیل شد. دومین نامزدی اسکار او با بازی در نقش هرکول پوآرو، کارآگاه افسانه‌ای قصه‌های آگاتا کریستی در "قتل در قطار سریع‌السیر شرق" به دست آمد. گفته می‌شود کریستی اعتقاد داشت فینی بهترین بازیگر برای ایفای نقش پوآرو است، اما فینی حاضر نشد در "مرگ روی رود نیل"، فیلم بعدی این مجموعه نقش پوآرو را تکرار کند. (پیتر یوستینوف جای او را گرفت).
فینی در "متصدی لباس" – که از روی نمایشنامه‌ای نوشته رونالد هاروود ساخته شد – نقش بازیگر- مدیر یک شرکت سیار کوچک بریتانیایی در دوران جنگ جهانی دوم را بازی کرد. این نقش با الهام از دونالد وولفیت بازیگر بزرگ تئاتر ایفاء شد. پالین کیل منتقد فیلم سرشناس، بازی بامزه و تاثیرگذار فینی را "دلچسب" نامید و به "صدای رعدآسا و فروتنی قلابی فوق‌العاده او" اشاره کرد. بازی در "متصدی لباس" سومین نامزدی اسکار را برای فینی به همراه داشت.
یک سال بعد، فینی در فیلم "زیر کوه آتش‌فشان" – که جان هیوستن بر مبنای رمانی نوشته مالکوم لوری کارگردانی کرد – در نقش کنسول سابق انگلستان در مکزیک که مردی الکلی است، یکی از کنترل‌شده‌ترین بازی‌های خود را ارائه داد، و برای بار چهارم نامزد اسکار شد. نیکلاس کیج برای بازی در نقش یک فرد الکلی در فیلم "ترک کردن لاس وگاس" (1995) که به خاطر آن برنده اسکار شد، بازی فینی در "زیر کوه آتش‌فشان" را مورد مطالعه قرار داد.
از دیگر فیلم‌های شاخص فینی می‌توان به "دو همسفر" (1967) به کارگردانی استنلی دانن با بازی آدری هپبرن، "اسکروج" (1970) که نسخه موزیکال "سرود کریسمس" بود، "آنی" (1982) به کارگردانی جان هیوستن، "تقاطع میلر" (1990) به کارگردانی برادران کوئن در نقش رهبر کله‌شق و در عین حال دل‌گنده یک گروه تبهکار، "ماهی بزرگ" (2003) به کارگردانی تیم برتن در نقش یک پدر در حال مرگ، "اولتیماتوم بورن" (2007)، "پیش از این که شیطان بفهمد تو مرده‌ای" (2007)، "میراث بورن" (2012) و فیلم جیمز باندی "اسکای فال" (2012) اشاره کرد.
او برای بازی در نقش وکیل جولیا رابرتز در "ارین براکوویچ" برای پنجمین بار نامزدی اسکار را کسب کرد. بازی فینی در نقش وینستون چرچیل در فیلم تلویزیونی "توفان فزاینده" (2002) تولید شبکه‌های بی‌بی‌سی و اچ‌بی‌او جوایز بسیاری از جمله جایزه امی برای او به همراه داشت.
فینی در دوران سالخوردگی نیز جنبه شورشی شخصیت خود را حفظ کرد. گفته می‌شود او در 1980 نشان فرمانده رتبه امپراتوری بریتانیا (CBE) و در 2000 نشان شوالیه را رد کرد. او گفت: عنوان "سِر" به یکی از بیماری‌های همیشگی ما در انگلستان دامن می‌زند، که افاده‌فروشی است.
فینی سه بار ازدواج کرد؛ اولین بار با جین ونهام بازیگر بریتانیایی و بار دوم با آنوک امه بازیگر فرانسوی. او در 2006 با پنی دلمیج همسر سومش ازدواج کرد. فینی دو پسر دارد.