سرویس سینمایی هنرآنلاین: انسیه شاه حسینی فیلمساز این روزها به عنوان یکی از اعضای هیئت داوران بخش فیلم‌های کوتاه مسابقه سینمای ملی پانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت مشغول داوری آثار است.

او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره آثار این دوره از جشنواره بیان کرد: جشنواره فیلم مقاومت یکی از جشنواره‌هایی است که حس نوستالژی نسبت به آن دارم و بسیار دوستش دارم، اما متاسفانه این جشنواره نیز مانند بسیاری از جشنواره‌های سینمایی دیگر کشور از مسائل روز تاثیر‌پذیرفته و این روزها به دلیل نبود آثار مناسب تبدیل به دوسالانه شده است. متاسفم که این روزها به دلیل حجم کم آثار عرصه مقاومت، این جشنواره باید تبدیل به سالانه شود.

وی ادامه داد: جشنواره فیلم مقاومت همواره مانند یک فانوس دریایی است که می‌تواند کورسویی برای ساحل نجات باشد. باید آثار بیشتری در این زمینه تولید شوند، اما خوشبختانه همچنان در منطقه این جشنواره خودنمایی می‌کند و حتی می‌تواند بیشتر از جشنواره فیلم فجر در سینمای منطقه اثرگذار باشد. ضمن اینکه این جشنواره موضوعی است و هدفمند و برخلاف جشنواره فیلم فجر است که هدایتی روی آثار نیست و تنها یکسری محصول لوکس ارائه می‌کند.

 این بانوی فیلمساز در ادامه گفت: با توجه به این که در بخش آثار فیلم کوتاه داوری کردم آثار بسیار خوب بودند و بارقه‌های امید بسیاری داشت و نسل جدید آثار خوبی ارائه کردند، در بخش خارجی نیز آثار خوبی دیدیم و در قسمت‌های دیگر نیز آن‌طور که شنیدم آثار خوبی ارائه شده‌اند.

شاه‌حسینی درباره ملاک‌های انتخاب آثار نیز عنوان کرد: با توجه به تجربیاتی که داریم همه می‌دانند که آثار باید موضوعی باشند و فیلم‌هایی که شرکت می‌کنند این نگاه را دارا باشند. آثاری که امسال شاهد آن بودیم نگاه نو، توجه به اشاعه فرهنگ صبر و استقامت خانواده شهدا، جانبازان و مدافعان حرم را باید به همراه می‌داشتند. همچنین برخورد جامعه با این عزیزان و ایثار آن‌ها از جمله نکاتی بودند که در داوری آثار لحاظ کردیم.

 وی در خاتمه به اثر خود اشاره کرد و گفت: متاسفانه با وجود انکه فیلمنامه "به کودکان شلیک نکنیم" مدت‌هاست پروانه ساخت دارد، اما از آن حمایتی صورت نمی‌گیرد و با وجود تلاش‌های تهیه‌کننده کار هنوز موفق به جذب سرمایه‌گذار نشده‌ایم. همچنان منتظر هستیم تا یک سرمایه گذار جذب کار شود. فیلمنامه به نحوی است که بسیاری از تهیه کنندگان آن را دوست دارند، اما مسئولان فرهنگی ما اغلب به دلیل این که فرهنگی نیستند و دغدغه فرهنگی نیز ندارند خوششان نمی‌آید و حمایتی از آن نمی‌کنند.