به گزارش هنرآنلاین، اشکان رهگذر موسس استودیو هورخش، نویسنده و کارگردان انیمیشن و آرمان رهگذر مدیرعامل استودیو هورخش در سی و هفتمین همایش فصلی MITM با عنوان "سرمایه‌‌های انسانی در نسل هزاره" که عصر روز یکشنبه 20 آبان ماه در سازمان مدیریت صنعتی برگزار شد، درباره تجربیات خودشان در حوزه مدیریت استودیو انیمیشن سخنرانی کردند.
انیمیشن صنعتی است بر پایه کار گروهی
آرمان رهگذر با اشاره به اینکه فعالیت استودیو هورخش از 14 سال پیش آغاز شد گفت: اشکان فعالیت استودیو هورخش را از یک اتاق کوچک شروع کرد. او در حوزه‌ای پا گذاشت که خارجی‌ها خیلی وقت پیش آن را تبدیل به صنعت کرده بودند. آن‌ها خیلی خوب متوجه شده بودند که انیمیشن صنعتی است که به کار گروهی وابسته است. ما هم توانستیم این صنعت را یاد بگیریم و پرچم کشورمان را در کشورهای بسیاری بالا ببریم.
او ادامه داد: تابه‌حال در روند تولیدات استودیو هورخش بیش از صد هنرمند پرورش داد‌ه‌ایم و در زمینه‌های مختلف اعم از انیمیشن‌های کوتاه، تجربی، تبلیغاتی، موزیک ویدیو، رمان‌های گرافیکی، انیمیشن سینمایی، تلویزیونی و تولید محصولات جانبی فعالیت داشته‌ایم.
مدیرعامل استودیو هورخش درباره معنی "هورخش" گفت: شیخ شهاب‌الدین سهروردی اولین کسی بود که این اصطلاح یا کلمه را در کتاب "المشارع و المطارحات" به کار برد. سهروردی می‌گوید وقتی انسان در پی‌شناخت خود، به درجه‌ای از کمال برسد می‌تواند نوری را ببیند که به آن هورخش گفته می‌شود.
هیچ نهاد دولتی از ساخت "آخرین داستان" حمایت نکرد
اشکان رهگذر درباره شعار این استودیو گفت: ما تلاش کردیم شعاری برای خودمان انتخاب کنیم که انگیزه هنرمندانمان را بالا ببرد. وقتی کارمان را شروع کردیم بسیاری به ما گفتند شما نمی‌توانید به گفته‌هایتان عمل کنید و به خواسته‌هایتان برسید. ما می‌خواستیم کارهایی با استانداردهای جهانی انجام دهیم. حتی وقتی می‌خواستم انیمیشن سینمایی "آخرین داستان" را شروع کنم به هر سازمانی که فکرش را بکنید برای گرفتن حمایت مالی مراجعه کردم. همه می‌گفتند، نمی‌توانید و نمی‌شود.
او ادامه داد: چون موضوع انیمیشن ما در اولویت سازمان‌هایی نبود که متولی انیمیشن هستند، اما ما بالاخره انجامش دادیم و شعار استودیوی ما این شد: "ما کارهایی را انجام میدهیم که دیگران اعتقاددارند از عهده‌شان برنمی‌آییم، ما کارهایی را انجام میدهیم که از عهده دیگران برنمی‌آید."
خروجی دانشگاه‌ها برای تولید انیمیشن کارآمد نیست
کارگردان انیمیشن سینمایی "آخرین داستان" تاکید کرد: ما نمی‌توانستیم هنرمندانمان را از بین دانشجویان انیمیشن انتخاب کنیم. چون خروجی دانشگاه برای تولید انیمیشن کارایی ندارد. بنابراین به دنبال افراد مستعد بودیم. آن‌ها را در کلوپ‌های طراحی یا در فضای دانشگاه پیدا می‌کردیم. کسانی که طراحی‌شان خوب بود و با این انگیزه وارد استودیو می‌شدند که انیمیشن ساختن را یاد بگیرند.
او درباره نحوه اداره کردن استودیو انیمیشن توضیح داد: ما منشوری برای استودیو تهیه کردیم و حضور در استودیو را به سفر اکتشافی تبدیل کردیم. آموزش کارکنان را در درجه اول قراردادیم؛ اما در کنارش فرصت‌هایی برای بازی‌های مختلف فراهم کردیم تا هنرمندان ما در ساعاتی بازی‌های فکری یا حتی شبکه‌ای انجام دهند. برای اینکه از نرم‌افزار تولید انیمیشن را تغییر دهیم، مسابقه‌ای بین هنرمندان استودیو برگزار کردیم و آن‌ها را تشویق کردیم با این نرم‌افزار بیشتر کار کنند.
موسس "استودیو هورخش" ادامه داد: برای هنرمندان تور برگزار می‌کنیم. هنرمند ماه انتخاب می‌کنیم که در روند جدید به سمت انتخاب گروه ماه رفته‌ایم و آن‌هایی که باهم خوب کار می‌کنند را تشویق می‌کنیم. هرسال هنرمندان سال انتخاب می‌کنیم که هدیه‌‌شان سفر به جشنواره انسی، مهم‌ترین جشنواره انیمیشن دنیاست.
او تاکید کرد: همه این کارها برای این است که شور و شوق هنرمندانمان را زنده نگاه‌داریم. چون شاید بخشی از کارهای انیمیشن خلاقانه باشد؛ اما بخش دیگر آن کارهای تکرارشونده و کاملاً صنعتی است. بنابراین انرژی هنرمند برای کار تکرارشونده هم اهمیت دارد.
کمال‌گرایی را گسترش میدهیم
اشکان رهگذر با اشاره به اینکه کمال‌گرایی و سوق دادن افراد به کمال‌گرایی از اهداف استودیو هست گفت: ما هر هفته جلسات نمایش انیمیشن‌های برتر را داریم و برای هنرمندان توضیح میدهیم که چرا این آثار موفق بودند. سعی می‌کنیم کار هنرمندان بزرگ را واکاوی کنیم. چون ما همیشه درباره خودمان چنین قضاوتی داریم که چون ایرانی هستیم، درنتیجه همیشه کارهای درجه پایینی تولید می‌کنیم. ما سعی می‌کنیم هنرمندانمان را با این موضوع آشنا کنیم که هنرمندان خارجی از فضا نیامده‌اند و ما هم اگر تلاش کنیم می‌توانیم کارهای درجه‌یکی بسازیم.
او ادامه داد: بسیاری از کسانی که در حوزه انیمیشن کار می‌کنند، لزوماً به خاطر پول وارد این حوزه نمی‌شوند. همیشه می‌گویند کسی که انیمیشن کار می‌کند یا دیوانه است یا عاشق یا هر دو. پیشرفت برای آن‌ها بسیار مهم است و انتظار دارند سازمان آن‌ها را بالا بکشد.
ژاپنی‌ها با انیمیشن قهرمان فوتبال شدند
آرمان رهگذر با تاکید بر اینکه صنعت انیمیشن جزو 10 صنعت برتر دنیا هست گفت: در جریان تولید انیمیشن به شکل درازمدت حدود 1500 شغل ایجاد می‌شود. از طرف دیگر، شما می‌توانید با انیمیشن فرهنگ کشورتان را صادر کنید.
او تاکید کرد: حتی با انیمیشن می‌شود تغییر نگرش در جامعه ایجاد کرد. حتماً کارتون فوتبالیست‌ها را به یاد دارید، همین انیمه ژاپنی بود که باعث رشد فوتبال ژاپن شد و توجه ژاپنی‌ها را به فوتبال جلب کرد که حالا امروز می‌توانند قهرمان آسیا شوند.
طرفداران دیوانه‌وار آثار را استخدام نمی‌کنیم
اشکان رهگذر درباره چالش‌ها و مشکلات مدیریت استودیو انیمیشن گفت: ما در جریان تولید انیمیشن "آخرین داستان" حتی به 120 نفر هم رسیده بودیم و دیگر جا نداشتیم. در این وضعیت مدیریت نیروی انسانی با چالش‌هایی روبه‌رو می‌شود از مدیریت هنرمندان دهه هفتادی بگیرید تا کنترل پروژه و حتی اینکه افراد به بغل‌دستی‌شان سلام کنند.
او تاکید کرد: اما در این میان تجربیاتی هم به دست آوردیم. مثلاً دیگر فن بوی یا فن گرل‌ها را استخدام نمی‌کنیم. فن بوی یا فن گرل‌ها، پسران و دخترانی هستند که انیمیشنی را دیده‌اند یا بازی کرده‌اند که دیوانه‌وار عاشق آن شده‌اند. آن‌ها به کار و کمال‌گرایی ما ضربه می‌زنند، چون دائم در حال قیاس‌های غیرمنطقی بین تولیدات ما و کاری هستند که عاشقش شده‌اند.
دهه هشتادی‌ها چالش پیش روی شرکت‌ها هستند
مدیرعامل استودیو هورخش بابیان اینکه بعد از ورود دهه هفتادی‌ها به بازار کار، چالش پیشروی آن‌ها دهه هشتادی‌ها هستند گفت: ما متقاضیان کاری از دهه هشتاد داریم. مطمئن هستم که ما ایرانی‌ها توانایی ورود به صنعت انیمیشن را به خاطر عقبه فرهنگی کشورمان داریم. چون بچه‌های ایرانی اولین گام‌هایشان را روی فرش‌های ایرانی می‌گذارند که نشان از هنرمندی، هنرمندان ماست. اما باید به آن‌ها مسیر درست را نشان دهیم و منابع آموزشی را در اختیارشان بگذاریم تا بتوانیم در این صنعت پیشرفت کنیم.
او ادامه داد: دهه هشتادی‌ها به کتاب‌خوانی علاقه ندارند. روشنفکران ادبی برایشان جذابیت ندارند. شبکه‌های مجازی بسیار برایشان مهم هستند. آن‌ها کمتر حرف می‌زنند و بیشتر با انتقال تصویر مفاهیم را منتقل می‌کنند. به همین دلیل به انیمیشن علاقه‌مند هستند. الگوهای هویتی‌شان را از طریق دنیای مجازی کسب می‌کنند. مصرف‌گرا هستند و بسیار دوست دارند جاودانه بشوند. یعنی وقتی مردند هم اثری از آن‌ها باقی بماند که به دنبال تحقق این موضوع در دنیای مجازی فعالیت می‌کنند.