سرویس سینمایی هنرآنلاین: مزدک میرعابدینی کارگردان و بازیگران سینما و تئاتر که مدتی قبل با فیلم "مصادره" بر پرده سینماها حضور داشت، این روزها درگیر فراهم سازی شرایطی است برای اکران فیلم "رقص پا" در آمریکا و کاناداست.
او در گفت‌وگو با خبرنگار هنرآنلاین درباره فعالیت‌های جدید خود بیان کرد: پس از فیلم "مصادره" درگیر به روی صحنه بردن نمایش " در انتظار ماهی سیاه" بودم که برگرفته از دو متن "در انتظار گودو" و "ماهی سیاه کوچولو" بود و تم چخوفی داشت. با وجود آنکه متن خیلی خوبی بود و آن را دوست داشتم و حتی برای اجرای آن در یکی از سالن‌های خصوصی تئاتر تهران صحبت کرده بودیم، اما پیرو مشکلات شخصی که برایم بوجود آمد از اجرای این نمایش انصراف دادم واجرای آن را به زمان دیگری موکول کردم.
وی که سال گذشته فیلم"رقص پا" را در مقام کارگردان و بازیگر به روی پرده سینماها فرستاده بود، درباره این فیلم و اکران‌های خارج از کشور آن بیان کرد: صحبت‌هایی با بنیاد سینمایی فارابی داشتم برای اینکه فیلم "رقص پا" را به آمریکا و کانادا ببرم و آنجا پخش کنم. رایزنی‌هایی نیز در این زمینه صورت گرفت اما به دلیل مسئله گرانی ارز این اتفاق نیفتاد و چون در امر بیزینس خیلی تجربه چندانی ندارم از انجام این کار کمی نگرانم و فعلا دست نگه داشته‌ام. فکر می‌کنم با حمایت آقای تابش و دوستانشان این اتفاق بیفتد و برای پاییز بتوانیم این فیلم را به خارج از کشور ببریم و نمایش دهیم. ضمن این که به دلیل اینکه در آنجا درس خوانده‌ام دوستانم در دانشگاه از انجام این کار استقبال کردند و امیدوارم که بتوانم این اتفاق را رقم بزنم.
میرعابدینی در پاسخ به این سوال که آیا انجام سه وظیفه مهم کارگردانی، نویسندگی و بازی در این فیلم باعث شده است تا او تمرکز در کارگردانی نداشته باشد و کار آنطور که باید پیش نرفته است، گفت: شاید اینطور باشد که می‌گویید وقتی یک نفر همه کار را انجام دهد قطعا از کیفیت کار کاسته می‌شود، اما من از ابتدا قصد نداشتم بازی کنم و به سراغ بازیگران دیگر هم رفتم، اما به دلیل مسائل مالی و عدم همراهی تهیه کننده کسی این نقش را قبول نکرد، بنابراین احساس کردم که خودم باید آن را بازی کنم اما قطعا دیگر این کار را انجام نخواهم داد.
این بازیگر در ادامه درباره تفاوت انتخاب اثر در ایران و آمریکا و وسواسی که برای انتخاب آثار دارد، اظهار کرد: شاید بخشی از این شیوه در آمریکا هم صورت گیرد، اما من همیشه عادت دارم به این که دقیق بخوانم و به راحتی از کنار همه چیز نگذرم. در آمریکا هم فیلم ضعیف ساخته می‌شود ولی آنجا بارها و بارها بازنویسی صورت می‌گیرد و به راحتی یک اثر ساخته نمی‌شود، اما اینجا فضایی جدا از سینما ایجاد شده که به هنر و تجربه معروف است که اتفاقا بد هم نیست اما آن اتفاقی را که باید در سینما رقم بزند نزده است. به نظرم باید شرایط بهتر شود و فیلم‌های کم غلط‌تر در این فضا ساخته شود. امروز متاسفانه فیلمسازان جوان همه عطش دیده شدن دارند و می‌خواهند زودتر فیلم بسازند در حالی که نباید این اتفاق رخ دهد. اگر من هم وسواسی در انتخاب نقش دارم بخش اصلی آن به تربیت خانوادگی من باز می‌گردد، چرا که در خانواده‌ای تحصیلکرده رشد کرده‌ام که بیشتر زمانش صرف مطالعه و تحقیق شده است. بخشی از فرار من از بازیگری و چهره شدن هم همین بوده است چرا که در بازیگری یک شوآف وجود دارد که از کاراکتر من دور است.
وی ادامه داد: شاید اگر اینجا هم مثل آمریکا بازیگران مدیر برنامه داشتند این مسیر راحت‌تر رقم می‌خورد و پیش می‌رفت و همه چیز سرجای خودش بود. جای مدیر برنامه خوب در سینمای ایران خالی است، اما نبود متن خوب نیز باعث شده است تا از این مسیر کمی دور بمانم.
کارگردان"خواب است پروانه" با اشاره به این که قصد دارد یکی از فیلمنامه‌هایش را به زودی بسازد، توضیح داد: دوست دارم به زودی ساخت فیلم "کچو مثقال" را کلید بزنم. در این زمینه با خانم مستانه مهاجر نیز صحبت‌هایی داشتم که امیدوارم از نظر زمانی این فرصت فراهم شود و بتوانیم با هم این همکاری را داشته باشیم. "کچومثقال" نام یک ده در حوالی اردستان است و داستان آن نیز درباره پدر یک خانواده است که دچار آلزایمر شده و مدام از این ده نام می‌برد. در نهایت همه خانواده با هم به آنجا می‌روند و اتفاقات فیلم در آنجا رقم می‌خورد. این فیلمنامه را از زمانی که نوشتم بسیار دوستش دارم؛ چند بار بازنویسی شده است و امیدوارم که بتوانیم با همراهی خانم مهاجر در مقام تهیه کننده آن را بسازیم.
میرعابدینی در خاتمه درباره حضور در "مصادره" و تجربه‌ای که از این همکاری داشت، گفت: خیلی همکاری خوبی بود و به نوعی مکمل "رقص پا" بود. ضمن این که در این فیلم تقریبا از تمام توانایی‌هایی که داشتم استفاده کردم. معمولا نقش‌های خاص به من پیشنهاد می‌شود که این هم خوب است هم بد. علاوه بر این از تجربه همکاری با رضا عطاران بسیار لذت بردم. عطاران شخصیتی فوق العاده، دوست داشتنی و مثبتی دارد. او بجز بازیگری خوب که در این فیلم بسیار از او یاد گرفتم، شخصیتی وصف ناپذیر دارد که فکر می‌کنم ماندگاری و محبوبیت چند ساله او به همین علت است.